สุดซึ้ง สามีจดทะเบียนสมรส ภรรยาป่วยมะเร็ง ถึงเตียง รพ. หลังต้องนอนรักษาตัวไม่มีกำหนด ขอดูแลอย่างดีที่สุดจนนาทีสุดท้ายของชีวิต

วันที่ 20 มี.ค. 2566 นายสิทธิศักดิ์ อภิกุลชัยสุทธิ์ นายอำเภอเมืองเชียงใหม่ จ.เชียงใหม่ มอบหมายให้นายธนไชย สอนอินทร์ ปลัดอำเภอ(เจ้าพนักงานปกครองปฏิบัติการ) ปฏิบัติหน้าที่นายทะเบียน ทำการจดทะเบียนสมรส ณ สถานที่อื่น นอกสำนักงานทะเบียน ให้กับนายอำนวย สำราญกาย อายุ 46 ปี และน.ส.ชมภัสสร บุญทวี อายุ 59 ปี ที่หอพักผู้ป่วยภายในโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ ซึ่งฝ่ายหญิงป่วยหนักด้วยโรคมะเร็งปากมดลูกต้องนอนพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลอย่างไม่มีกำหนด โดยทั้งคู่มีความประสงค์ที่จะจดทะเบียนสมรสกันในช่วงเวลาที่ฝ่ายหญิงยังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน หลังจากที่อยู่กันมานานกว่า 16 ปี ทางนายทะเบียนได้รับจดทะเบียนและมอบทะเบียนสมรสให้จนเสร็จสมบูรณ์ถึงเตียงผู้ป่วย โดยมีเครือญาติของฝ่ายหญิงเป็นสักขีพยาน

นายอำนวย สำราญกาย อายุ 46 ปี ผู้เป็นสามี เปิดเผยว่า พบรักและอยู่กินกับภรรยา ร่วมทุกข์ร่วมสุขสร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยกันตั้งแต่ปี 2550 ระยะเวลานานกว่า 16 ปีแล้ว แต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน มีเพียงการพูดคุยสู่ขอกับพ่อแม่ของฝ่ายภรรยาด้วยคำมั่นสัญญาเท่านั้นว่าจะดูแลกันอย่างดีที่สุดจนนาทีสุดท้ายของชีวิต นายอำนวย กล่าวต่อว่า ที่ผ่านมาภรรยาเคยชวนจดทะเบียนสมรสมากนับสิบครั้งแล้ว แต่ตนปฏิเสธทุกครั้ง กระทั่งมาครั้งนี้ที่ภรรยาป่วยด้วยโรคมะเร็งปากมดลูกและรักษาตัวต่อเนื่องมานานเกือบ 2 ปีแล้ว อาการทรุดหนักกว่าทุกครั้ง และต้องนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลอย่างไม่มีกำหนด จึงตัดสินใจว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องจดทะเบียนสมรสตามความต้องการของภรรยา นายอำนวย กล่าวอีกว่า ตนได้ประสานขอความช่วยเหลือจากนายอำเภอเมืองเชียงใหม่ ที่อำนวยความสะดวกจดทะเบียนสมรสให้ตนกับภรรยาถึงเตียงผู้ป่วย สร้างความซาบซึ้งและตื้นตันใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะภรรยารู้สึกดีใจและมีความสุขมาก แม้อาการป่วยจะหนัก แต่ทำให้มีกำลังใจมากขึ้น เพราะได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจแล้ว ตนจะยืนหยัดเคียงข้างและดูแลภรรยาอย่างดีที่สุดต่อไปไม่ว่าจากนี้จะเกิดอะไรก็ตาม

ด้านนายสิทธิศักดิ์ อภิกุลชัยสุทธิ์ นายอำเภอเมืองเชียงใหม่ กล่าวว่า ทางอำเภอเมืองเชียงใหม่มีความยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ให้การช่วยเหลือและบริการประชาชน เพื่อให้ได้รับความสะดวก การขอจดทะเบียนสมรสนอกสถานที่ถือเป็นเรื่องปกติ ที่ผ่านมามีประชาชนติดต่อยื่นคำร้องอยู่เป็นประจำ หากพิจารณาแล้วว่ามีเหตุผลและความจำเป็นจริงๆ