ผลสะเทือนจากเวที “เปลี่ยนใหม่ หรือ ไปต่อ : ตัวตึง” กำลังแสดงการขยายผลลึกซึ้ง

ไม่เพียงแต่มีข้อสังเกตต่อการไม่ผาดโผนโจนทะยานของ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ด้วยความเข้าใจต่อ “สถานะ” ที่ดำรงอยู่ในพรรคเพื่อไทยเท่านั้น

หากรับรู้ถึงภาวะพะอืดพะอมของ นายศุภชัย ใจสมุทร

และจำนวนไม่น้อยรู้สึกสนุกสนานไปกับแต่ละคำตอบและคำอธิบายอันมาจาก นายชัยวุฒิ ธนาคมานุสรณ์ นายธนกร วังบุญคงชนะ

ใบหน้า “ประวิตร” ใบหน้า “ประยุทธ์” ก็ลอยมา

คนที่มีความสุขที่สุดบนเวทีดีเบตน่าจะเป็น นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร จากก้าวไกล

จุดแหลมคมอย่างหาที่สุดมิได้อยู่ที่การเสนอประเด็นในเรื่อง “โควิด” และในเรื่อง “กัญชาเสรี” อย่างคนที่เกาะติดอยู่กับสถานการณ์แนบแน่น

หากแต่อยู่ที่การตอบต่อท่าทีปัดปฏิเสธต่อ “ก้าวไกล”

ไม่ว่าจะมาจาก นายธนกร วังบุญคงชนะ พรรครวมไทยสร้างชาติ ไม่ว่าจะมาจาก นายชัยวุฒิ ธนาคมานุสรณ์ พรรคพลังประชารัฐ

ดีมาก เจ๋งมาก อย่างมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว

ทำไมจึงเห็นว่าท่าทีของ นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร สอดรับกับสภาพการณ์ที่สุด

มิใช่เพราะว่าการปฏิเสธพรรคพลังประชารัฐ การปฏิเสธพรรครวมไทยสร้างชาติ คือแนวทางที่ประกาศโดย นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์

หากแต่อยู่ที่การตอบโต้อย่างรู้เท่าทัน

การสวนกลับจาก นายธนกร วังบุญคงชนะ การยืนยันซ้ำจาก นายชัยวุฒิ ธนาคมานุสรณ์ ต้องการฉีกหน้าพรรคก้าวไกล

คำตอบจาก นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร จึงเจ๋ง

เวทีดีเบต พื้นที่แห่งการประชันวิสัยทัศน์ในทางการเมืองจึงมากด้วยความแหลมคม

เป็นความแหลมคมที่ทะลวงไปสู่การตั้งคำถามและเรียกร้องตรงไปยัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

เมื่อไรจะขึ้นเวทีกับ “แคนดิเดต” นายกรัฐมนตรีคนอื่น