นอท พันธ์ธวัช นาควิสุทธิ์ หัวหน้าพรรคเปลี่ยน เปลือยชีวิตบอกเล่าความยากลำบากตัวเอง เป็นกำลังใจถึงคนที่ท้อแท้ เผย หันมามองที่ผม เป็นหนี้ 300 ล้าน แต่ยังไม่ยอมแพ้

วันที่ 26 มี.ค.2566 นายพันธ์ธวัช นาควิสุทธิ์ หรือ นอท กองสลากพลัส หัวหน้าพรรคเปลี่ยน โพสต์เฟซบุ๊ก ส่วนตัว นอท พันธ์ธวัช นาควิสุทธิ์ บอกเล่าถึงความลำบากของตัวเอง ฝากถึงทุกคนที่ท้อแท้ ให้ลองมองมาที่ตัวเอง ก่อนจะมาถึงทุกวันนี้ต้องผ่านอะไรมามากมาย โดยระบุว่า

ถ้าคุณท้อ ถ้าคุณหมดกำลังใจ ถ้าสิ่งที่คุณทำอยู่มันยังไม่สำเร็จ ถ้าเป็นลูกน้องเค้าแล้วมันเหนื่อย ถ้าหัวหน้าคุณมันงี่เง่า ถ้าคุณเป็นหนี้อยู่ ถ้าเรื่องเฮงซวยยังตามคุณไม่หยุด ผมอยากให้คุณมองมาที่ผม ผมใช้เวลา 26 ปี (ตอนเด็กไม่นับ) กว่าจะมาถึงจุดนี้ (17-43) และทุกวันนี้ผมยังมีเรื่องเฮงซวยมากมาย ที่ยังคงเป็นบททดสอบในชีวิตผมอยู่ มันไม่มีอะไรเป็นสูตรสำเร็จ มันไม่มีอะไรง่าย ทุกอย่างต้องใช้เวลา การฝึกฝน ความอดทน การลงมือทำ อยากรู้ไหมว่ามันเป็นไง ผมจะเล่าให้ฟัง

อายุ 10 ขวบ ช่วยแม่ขายของ เดินขายข้าวต้มมัด ปิดเทอมซื้อเบอร์เหล้าบุหรี่มาขายกรรมกร ช่วงนี้ไม่มีอะไรนอกจากโดนแม่ตีทุกวัน เพราะเด็กๆ ก็ชอบเล่น จะไปสนใจขายของสักเท่าไหร่ ดังนั้นกินไม่เรียว 3 เวลาหลังอาหารครับ อายุ 12 ปี เริ่มไปเป็นกรรมกรกับเค้า เข็นถังน้ำกินใหญ่ๆ ตามกรรมกรที่ย้ายไปแบกหามตามโกดังต่างๆ วิ่งซื้อน้ำแข็ง ซื้อของด้วย ค่าแรงวันละ 100 บาท ทำ 8.00-22.00 ช่วงนี้โดนด่า โดนแกล้งจากกรรมกร เพราะเราเด็กทำงานไม่เรียนร้อย ช้า ติดเล่น ต้องอดทนรับคำด่าจากคนที่ไม่ใช่พ่อแม่ แต่ไม่เป็นไร เราเด็กไม่คิดมาก อยากได้เงินก็ทำ

อายุ 13 รับจ้างช่วยงานเดินไฟฟ้าโรงงาน กับผู้รับเหมาในซอยบ้าน ช่วงปิดเทอม แบกแท่งทองแดงขึ้นที่สูงเพื่อเชื่อมต่อหม้อแปลงไฟ ค่าแรง 120 บาท ทำ 8.00-18.00 ช่วงนี้งานอันตราย เด็กตัวเล็กๆ ปีนที่สูงแบกของหนัก ต้องระมัดระวังรอบคอบ สุดท้ายผู้รับเหมาไม่จ่ายค่าแรง ห้าพันกว่าบาท อายุ 17-20 เริ่มเข้ากรุงเทพ ทำงานบาร์บอย แบกลังน้ำแข็ง ลังโค้กขึ้นชั้น 3 ใช้บันไดวนเล็กๆ ในบาร์ คั้นน้ำส้ม น้ำมะนาว ล้างแก้ว เงินเดือน 4,000 บาท (ตอนหลังทำเสิร์ฟ ชีวิตคล้ายๆ กัน) ช่วงนี้เงินดีทิปเยอะ แต่ใช้เงินเยอะ เพราะได้มาง่าย และคลุกคลีกับเหล้า ต้องรับมือกับลูกค้างี่เง่า เอาแต่ใจ ลูกค้าเมา รุ่นพี่โกงน้ำ โกงโซดากัน ต้องทำตามเค้า ไม่ทำอยู่ไม่ได้ โลภด้วย เห็นอะไรที่มันเทาๆ เยอะมากช่วงนี้

อายุ 20-23 ทำงานบาร์โฮส ทำ 22.00-07.00 รายได้เดือนละ 15,000-30,000 กินเหล้าหนักมากวันนึง 6-7 ขวด ชีวิตเหมือนจะสนุกแต่ไม่ หาเงินใช้เดือนชนเดือน ได้เงินมาต้องแต่งตัว ทำผม ชีวิตติดอบายมุข เหล้า ผู้หญิง ดีที่ตอนนั้นไม่มีบุหรี่และ ยาเสพติด เพราะตั้งใจเลิกตั้งแต่ตอนเข้ากรุงเทพ อายุ 17 อายุ 24 ทำงานเป็นพนักงานตรวจสอบอุบัติเหตุ (มอไซค์วิ่งเคลมประกัน) รายได้ 15,000-20,000 ทำงานเป็นกะ รอบละ 12 ชั่วโมง งานนี้ทำให้เฉียดตายครั้งแรก งานหนัก เสี่ยงอันตราย เจอคนเมา เจอคนอารมณ์เสียจากรถชน ดึกๆ ต้องไปที่เปลี่ยวๆ วันหยุดน้อย วันที่เกือบตายคือปีใหม่ คนไม่พอต้องควงกะ แล้วหลับในฝ่าไฟแดง ตำรวจเรียกแล้วบอกมึงเกือบตายแล้วนิดเดียว

อายุ 25 บวชสามเดือน สึกออกมาไรท์ CD Karaoke ขาย รายได้ดี แต่ความรู้สึกลึกๆ คือทำผิดอยู่ ละเมิดลิขสิทธิ์เค้า ไม่ได้ภูมิใจในสิ่งที่ทำ สิ่งเดียวที่ได้คือได้จับ ได้ใช้ ได้ไกล้คอมพิวเตอร์
อายุ 26 เป็นแมสเซนเจอร์ เงินเดือน 7,200 ทำงาน 8.00-17.00 เหนื่อย ร้อน อันตราย โดนบัญชีด่า สารพัด ช่วงนี้อดทนทุกอย่าง รีบทำงานเพื่อเข้าห้องช่างมาช่วยเค้าทำงานขโมยวิชา เป็นช่วงหนึ่งที่รู้สึกว่ามีความสุข ได้เรียนรู้ในสิ่งที่อยากทำ เลิกงาน 22.00-01.00 ไม่ได้ค่าแรงก็ทำ

อายุ 27-29 เติบโตตามสายงานจาก แมสเซนเจอร์ เป็น Customer Service > Sale > ช่างคอม > หัวหน้าช่างคอม ปัญหาที่เจอช่วงนี้ก็ทั่วๆ ไปตามที่ทุกคนต้องเจอ งานหนัก เงินไม่พอใช้ เป็นหนี้บัตรเครดิต อายุ 30 เป็นเจ้าของกิจการครั้งแรก เปิดร้านเกม ร้านอินเตอร์เน็ต ช่วงนี้เริ่มรู้จักความเครียด หาเงินมาได้ต้องไปใช้หนี้ ลูกน้องงี่เง่า ขโมยเงิน โกง ครบ!!!

อายุ 30-33 ทำงาน Internet Marketting หาเงินผ่านอินเตอร์เน็ต ประสบความสำเร็จครั้งแรก ที่เรียกว่าประสบความสำเร็จเพราะได้อาชีพที่คิดว่าเป็นตัวเราเองจริงๆ และได้โบนัสที่มีโอกาสได้เป็น “ครู” สอนคนอื่น จัดสัมมนา 30 กว่ารอบ มีลูกศิษย์เกือบ 1,000 คน แต่เมื่อสำเร็จก็ติดกับดักความสำเร็จ ใช้เงินเกินตัว ติดเที่ยว ติดผู้หญิง หมดเงิน งานก็ไม่เหลือเพราะมัวแต่เมา ไม่ทำงาน สุดท้ายกลับมาติดลบ ลูกต้องออกจากโรงเรียน ต้องไปอยู่ตามตจว. หลายที่เพื่อหนีหนี้

อายุ 34 ตั้งหลักได้เริ่มทำ กูว่าแล้วมันต้องยิง ไม่มีรายได้เพราะไม่มีโฆษณาเข้า แต่เชื่อว่ามันทำเงินได้ ช่วงนี้หาเงินด้วยการทำเว็บโป๊ อายุ 35-39 มีคนติดต่อมาชวนทำเว็บบอล สุดท้ายโดนเค้าเอาปืนมาขู่ยึดเพจไป เลยไม่ได้ทำเว็บบอล หลังจากตั้งหลัก เริ่มทำเพจใหม่ตอนนี้หารายได้ได้แล้ว ชีวิตเริ่มดีขึ้น แต่ไม่ภูมิใจในเงินที่หาได้มา เพราะรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่มันผิด ละเมิดลิขสิทธิ์ ขายโฆษณาสายเทา ไม่กล้าบอกลูกว่าพ่อทำอะไร หลังจากนั้นได้เลิกสมใจ กูว่าแล้วมันต้องยิง ทำเงินไม่ได้อีกแล้ว เฟซบุ๊กเริ่มทำโฆษณาเอง คู่แข่งเยอะ โฆษณาหายไป เพจโดนแบนบ่อย

37-41 รับวางแผน เป็นที่ปรึกษาการตลาด รายได้ทางอินเตอร์เน็ต (affiliate) ที่ทำทิ้งไว้ก่อนหน้านี้ พอเลี้ยงชีวิตตัวเอง แต่ชีวิตช่วง 39-41 ส่วนใหญ่ป่วยเป็นไบโพล่า ซึมเศร้า ใช้เวลารักษาตัวอยู่ 3 ปี (รพ.มนารมณ์) จึงหายขาด อายุ 41 เริ่มสังเกตุวงการหวยอย่างจริงจัง วันนี้เมื่อ 2 ปีที่แล้ว (4 ธันวาคม 2565) เริ่มนั่งเขียนแผนงาน กองสลาก.คอม ที่วิลล่า มาร็อก ปราณบุรี ทุกช่วงชีวิตมีเหนื่อย ร้องไห้ หมดตัว เป็นหนี้ มีปัญหากับเจ้านาย นายจ้าง ครอบครัวแย่ แต่สุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่างคือการเรียนรู้ เพื่อรอวันนี้

โอกาสมีสำหรับทุกคนครับ เพียงแต่คุณต้องแต่งตัวให้พร้อมรับโอกาสที่เข้ามา ถ้าผมไม่ทำมาเยอะขนาดนี้ ถ้าผมไม่ผิดพลาด ถ้าผมไม่เรียนรู้ ผมจะไม่เก่งการตลาดออนไลน์ และเมื่อถึงเวลา ผมก็จะไม่มีเวลาทำ กองสลากพลัส ให้มีลูกค้ามากมายเหมือนทุกวันนี้ และแม้จะมีลูกค้ามากมายสนับสนุน แต่สุดท้ายผมก็ยังล้มอีกจนได้ ผมโดนกฎหมาย

โดนเจ้าหน้าที่รัฐรุมยำ ทั้งๆ ที่ผมไม่มีความผิด เพียงเพื่ออยากจะปิดกองสลากพลัสให้ได้ และพวกเค้าก็ทำได้ ผมจำเป็นต้องปิดกองสลากพลัส ผมเป็นหนี้ 300 ล้าน แต่ผมก็ยังไม่ยอมแพ้ วันนี้ผมลุกมาทำพรรคการเมือง ลุกมาทำพรรคเปลี่ยน เพราะหวังว่ามันจะเปลี่ยนปัญหาได้จริงๆ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะยอมแพ้

อ่านจบแล้ว หายเหนื่อยหรือยังครับ ถ้ายังไม่หายเหนื่อย หันมามองที่ผม คุณมีคนเหนื่อยเป็นเพื่อนอยู่ตรงนี้คนนึง
ปล. รูปฉลองวันเกิดกับลูกเมื่อ 11 ปีที่แล้ว มีลีโอสองขวดเป็นเพื่อน