พ.ต.ท.จตุรงค์ ดอนอ่อนเบ้า ร้อยเวร สภ.โกสุมพิสัยกับแจ้งเหตุคนจมน้ำเสียชีวิต ที่บ้านปลาเดิด ต.ยางท่าแจ้ง อ.โกสุมพิสัย จ.มหาสารคาม ถึงแจ้งให้เจ้าหน้าที่กู้ภัยจิตอาสาที่ลงพื้นที่ใกล้เคียง นักประดาน้ำ งมร่างขึ้นมา จึงเดินทางไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ พร้อมแพทย์เวรโรงพยาบาลโกสุมพิสัย

ถึงที่เกิดเหตุเจ้าหน้าที่ได้นำร่างเด็กชายผู้เสียชีวิตขึ้นมาไว้บริเวณศูนย์พักพิงชั่วคราวหน้าหมู่บ้าน เป็นเด็กชาย อายุ 13 ปี ชาวบ้านปลาเดิด ต.ยางท่าแจ้ง อ.โกสุมพิสัย จ.มหาสารคาม สภาพศพตัวแข็งทื่อ ตัวซีด สวมเสื้อแขนสั้นสีขาว สวมกางเกงขาสั้นสีดำ

สอบถามนางรัตน์ ยายของผู้ตายเล่าให้ฟังว่า ช่วงเกิดเหตุ ตนไปเก็บผักบุ้งอยู่ที่คลองชลประทาน ส่วนหลานอยู่ที่บ้าน ก่อนจะมีชาวบ้านวิ่งมาบอกว่าหลานจมน้ำเสียชีวิต โดยเพื่อนบ้านบอกว่าหลานได้เดินหนีออกมาจากบ้าน เพราะน้ำท่วมบ้านหมด เดินข้ามน้ำออกมากับเพื่อน โดยข้ามจากหมู่บ้าน เพื่อออกมายังศูนย์พักพิงหน้าหมู่บ้าน ก่อนจมน้ำเสียชีวิต เพราะน้องว่ายน้ำไม่เป็น ได้ตั้งศพบำเพ็ญกุศลอยู่ที่ศูนย์พักพิงเนื่องจากวัด และที่บ้านน้ำท่วมทั้งหมด

ด้านนายยุทธนา สุขประทุม ผู้ใหญ่บ้านเล่าว่า ช่วงเกิดเหตุตนและชาวบ้านพักทานข้าว หลังจากช่วยกันกั้นน้ำที่กำลังจะล้นตลิ่งเข้าท่วมไร่นา ได้ยินเสียงชาวบ้านร้องเสียงดัง จึงวิ่งมาดู ก่อนแจ้งให้เจ้าหน้าที่กู้ภัยมางมร่าง โดยเจ้าหน้าที่ได้ใช้เวลากว่า 1 ชั่วโมง ในการค้นหาจนพบศพ ห่างจากจุดที่เกิดเหตุประมาณ 50 เมตร

จากการสอบถามผู้เห็นเหตุการณ์ ทราบว่าเด็กชายรัตน์ตนพล สุวเลิศ ไม่อยากรอเรือเข้าออกหมู่บ้าน จึงได้ชักชวนกันเดินฝ่ากระแสน้ำมาบนถนนคอนกรีตทางเข้าหมู่บ้าน เพื่อเดินทางออกไปยังไปหาญาติศูนย์พักพิง ซึ่งถนนเส้นดังกล่าวเป็นถนนเก่าน้ำท่วมลึกประมาณ 1.20 เมตร และน้ำเชี่ยวกราก ระหว่างที่เดินออกมาเกิดกระแสน้ำพัดแรง ประกอบกับพื้นถนนซึ่งเป็นถนนคอนกรีตถูกน้ำท่วมขัง น่าจะเกิดลื่น โดยเพื่อนที่มาด้วยกันได้ช่วยเหลือแต่ก็ไม่ทัน จึงจมน้ำดังกล่าว โดยศพน้องตั้งอยู่ศูนย์พักพิงหน้าหมู่บ้าน เนื่องจากวัดถูกน้ำท่วมทั้งหมด ส่วนบ้านของยายผู้เสียชีวิตก็ถูกน้ำท่วมไม่สามารถจัดงานศพได้

สำหรับบ้านปลาเดิด ถูกน้ำท่วมทั้งหมู่บ้าน ประชากรได้รับความเดือนร้อน 264 คน วัด 2 แห่ง โรงเรียน 1 แห่ง จุดที่ลึกที่สุด ประมาณ 1.50 เมตร ส่วนในหมู่บ้านน้ำท่วมขังประมาณ 50 เซนติเมตร และชาวบ้านส่วนใหญ่ยกบ้านสูงจึงสามารถอาศัยอยู่ในบ้าน ชาวบ้านต้องใช้เรือสัญจรผ่านไปมา ระยะทาง 200 เมตร ตอนนี้ชาวบ้านยังขาดข้าวสารอาหารแห้ง และยารักษาโรค