ไม่ว่าพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าพรรครวมไทยสร้างชาติ ล้วนมีมือประสาน “ลับ” ดำรงอยู่

หากมองไปยังพรรคพลังประชารัฐก็จะมีเงาของ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า หากมองไปยังพรรค รวมไทยสร้างชาติก็จะมีเงาของ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ

ผ่าน “ตัวแทน” ผ่านบาง “บทบาท”

เหมือนกับที่เห็น ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า ปรากฏขึ้นที่นครราชสีมา เหมือนกับการเคลื่อนไหวของพรรครวมไทยสร้างชาติในพื้นที่ภาคใต้

โยงยาวไปยัง “ผู้กอง” โยงยาวไปยัง “ลุงกำนัน”

เหมือนกับการรุกไปภาคใต้จะสะท้อนบารมี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

แต่เอาเข้าจริงๆ ต้องมองไปยังฐานะของ นายวิทยา แก้วภราดัย ต้องมองไปยังการตัดสินใจอันเฉียบขาดของคนในตระกูล “จุลใส”

และไม่ควรมองข้าม นายเอกนัฏ พร้อมพันธุ์

ถึงอย่างไร นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ก็ไม่อาจทอดทิ้งหรือถอยห่างไปจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ได้อย่างเด็ดขาด

เป็นความผูกพันตั้งแต่เลือกตั้งเดือนกรกฎาคม 2554

กล่าวสำหรับ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า ยิ่งจำเป็นต้องเกาะติด พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

ที่จำเป็นต้องถอยห่างไปอยู่พรรคเศรษฐกิจไทยระยะหนึ่งก็เนื่องจากถูกกดดันและรุกไล่อย่าง ต่อเนื่องจากพลังของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

เนื่องจากที่ปะทะกันในเดือนกันยายน 2564

แต่ในที่สุด บรรดา ส.ส.พรรคเศรษฐกิจไทยก็ค่อยๆ ทยอยเข้ามาอยู่ในร่มธงของพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าจะที่กำแพงเพชร ไม่ว่าจะที่พะเยา

นี่คือวาสนาที่ตัดไม่ขาดจาก พล.อ. ประวิตร วงษ์สุวรรณ

การเลือกตั้งในปี 2566 จึงเท่ากับเป็นการพิสูจน์พลังเร้นลับในทางการเมือง

ผ่านบทบาทของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พรรครวมไทยสร้างชาติ ผ่านบทบาทของ พล.อ. ประวิตร วงษ์สุวรรณ พรรคพลังประชารัฐ

โดยขุมกำลัง “ลับ” อันลวงและพราง