จาก “ปรากฏการณ์ หาดใหญ่ สงขลา” ถือได้ว่าเป็นภาพอันเหลือเชื่อทางการเมือง

เหลือเชื่อไม่เพียงเพราะเป็นเวทีอันจัดขึ้นโดยพรรคก้าวไกล หากแต่ยังเหลือเชื่อเพราะว่าหาดใหญ่ สงขลา เป็นพื้นที่ในความยึดครองของพรรคการเมืองอื่น

เป็นพรรคประชาธิปัตย์ เป็นพรรคพลังประชารัฐ

เมื่อเข้าสู่โหมดแห่งการเลือกตั้งเดือนพฤษภาคม 2566 ก็เชื่อกันว่าเป็นพื้นที่การแย่งชิงของพรรคประชาธิปัตย์ พรรครวมไทยสร้างชาติ พรรคพลังประชารัฐ

แล้วพรรคก้าวไกลเสนอหน้าเข้าไปได้อย่างไร

นี่ย่อมเป็นคำถามแม้กระทั่งจากภายในของพรรคก้าวไกลเอง

รับรู้อย่างเป็นรูปธรรมตั้งแต่การเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2562 มาแล้วว่าภาคใต้เป็นด่านหินสำหรับพรรคอนาคตใหม่

นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ เคยพยายามแต่ก็ถูกไล่

เป็นการไล่ไม่ว่าจะจากคนในพื้นที่ภูเก็ต ไม่ว่าจะจากคนในพื้นที่สงขลาและอึกทึกครึกโครมอย่างยิ่งจากคนในพื้นที่นครศรีธรรมราช

แล้วเหตุใด “ปรากฏการณ์ หาดใหญ่ สงขลา” จึงได้บังเกิด

หากเกาะติด “คาราวานก้าวไกล” อย่างต่อเนื่องจะมองเห็นแต่ละ “ปรากฏการณ์”

เริ่มจากในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่เคลื่อนขบวนอยู่ในพื้นที่นราธิวาส ต่อเนื่องไปยังยะลา และปิดท้ายที่จังหวัดปัตตานี

มี “มวลชน” เข้ามาร่วมอย่างคึกคัก

เป็นความคึกคักที่อาจเทียบไม่ได้กับ “ปรากฏการณ์ สะพานหิน ภูเก็ต” แต่ก็ต้องยอมรับว่ามากมายจนน่าตื่นตา ตื่นใจ

เมื่อปักธงในหาดใหญ่ สงขลา ได้จึงกลายเป็น “ประเด็น”

ทุกก้าวของการเคลื่อนไหวอันเกิดเป็น “กระแส” สะท้อนนัยยะอะไรในทางการเมือง

อาจยังไม่สามารถแปร “กระแส” ให้กลายเป็น “คะแนน” ได้อย่างฉับพลันทันใด แต่เป็นรูปธรรมแห่งการปักธงในทาง “ความคิด” ได้แล้ว

เริ่มจาก “ความคิด” แล้วค่อยเข้าสู่รูปธรรม “การเมือง”