คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง

ความหวัง ครั้งใหม่ของ จุรินทร์ ประชาธิปัตย์ พลิกฟืน สู่รุ่งโรจน์

รากฐานการพุ่งขึ้นของคะแนนและความนิยมต่อ“พรรคประชาธิปัตย์”น่าจับตา

น่าจับตาไม่เพียงแต่สัมผัสได้ผ่าน“โพล”ของหลายสำนักในทางวิชาการ หากแต่ยังมาจากการเคลื่อนไหวโดยตรงของพรรคประชาธิปัตย์

ลักษณะอันมากด้วย“กัมมันตะ”ของ นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์

ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวลงใต้ไปถึงปลายสุดของ 3 จังหวัดชายแดน ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวไปยังภาคอีสาน และทะยานขึ้นภาคเหนือ

คำถามก็คือสะท้อนรากฐานความคิดอะไรในทางการเมือง

หากติดตามผลของ“โพล”อย่างเกาะติดก็จะมองเห็นภาพของการเปลี่ยนแปลง

ที่แน่ชัดอย่างที่สุดจาก“นิด้าโพล”ก็จะสัมผัสได้ในสถานการณ์ดิ่งลงเป็นลำดับของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จากปลายปี 2563 มายังปี 2564

ท่ามกลางเสียงตะโกน“ออกไป ออกไป”ดังกึกก้อง

ขณะเดียวกัน เมื่อมองจาก“สวนสุนันทาโพล“ประสานเข้ากับ”มสธ.โพล”ก็จะเห็นตัวเลขที่ทะยานขึ้นของนายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์และพรรคประชาธิปัตย์

แม้ว่าจะมีการประท้วงมาจากภายใน “มสธ.”ก็ตาม

เมื่อมองบทสรุปของพรรคประชาธิปัตย์อย่างเข้าใจความเป็นจริงของพรรคประชาธิปัตย์

ก็ต้องยอมรับว่าที่พรรคประชาธิปัตย์เสนอตัว นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ ขึ้นมาในห้วงหลังของปี 2564 ก็เพื่อให้พรรคประชาธิปัตย์เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง

นอกเหนือจากสถานะของพรรคพลังประชารัฐ

ขณะเดียวกัน ก็เป็นความพยายามอย่างนุ่มนวลที่จะให้ภาพของ นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ เข้ามายืนเรียงอยู่เคียงกับภาพของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

เพราะ นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ คือ พรรคประชาธิปัตย์

เมื่อมองจากความเก่าแก่จากปี 2489 ของพรรคประชาธิปัตย์ก็น่าเห็นใจเป็นอย่างสูง

การเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2562 ไม่เพียงแต่จะสูญพันธุ์ในพื้นที่กทม. หากแม้กระทั่งในภาคใต้ก็ถูกรุกไล่จากพรรคพลังประชารัฐ พรรคภูมิใจไทย

การทะยานขึ้นมาอีกครั้งในการเลือกตั้งครั้งหน้าจึงคือ “ความหวัง”