พ่อร้องสือ 3 ร็อตไวเรอร์รุมขย้ำลูก 9 ขวบปางตาย ผ่าตัด 12 ครั้งไม่หาย คู่กรณีกลับคำ ทั้งที่ตกลงจะชดใช้ กลับบอกให้ไปฟ้องเอา เผยลูกต้องทรมานไปตลอดชีวิต

วันที่ 14 มี.ค.65 นายธวัชชัย อนุเวทย์ อายุ 45 ปี ชาว ต.ขุนทอง อ.บัวใหญ่ จ.นครราชสีมา ได้ออกมาร้องขอความเป็นธรรมผ่านสื่อมวลชน จ.นครราชสีมา กรณีลูกชายวัย 9 ขวบ นักเรียนชั้น ป.3 โรงเรียนแห่งหนึ่ง ใน อ.บัวใหญ่ จ.นครราชสีมา ถูกสุนัขพันธุ์ร็อตไวเลอร์ 3 ตัว รุมกัดได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่คู่กรณีไม่ยอมช่วยเหลือเยียวยาตามที่ตกลงกันไว้ จนเหตุการณ์ผ่านมา 1 เดือน 11 วันแล้ว เรื่องยังไม่คืบ

นายธวัชชัย เปิดเผยว่า ช่วงเช้าเวลาประมาณ 07.00 น.วันที่ 22 ม.ค.ที่ผ่านมา สุนัขพันธุ์ร็อตไวเลอร์ 3 ตัว ของฟาร์มไก่แห่งหนึ่งในพื้นที่ ได้พากันวิ่งเข้ารุมขย้ำลูกชายของตน ขณะกำลังเดินไปใส่เบ็ดตกปลากับเพื่อน ที่บ่อน้ำหลังบ้าน ห่างจากฟาร์มประมาณ 300 เมตรเท่านั้น ส่วนเพื่อนของลูกชายก็รีบวิ่งไปบอกชาวบ้านให้มาช่วย แต่ก็ใช้เวลาร่วมครึ่งชั่วโมงจึงสามารถช่วยไว้ได้ เพราะสุนัขทั้ง 3 ตัวยืนคร่อมร่างเอาไว้

บางตัวพยายามจะลากดึงร่างของลูกชายไป ส่วนตัวอื่นก็กัดแขนขาหวังจะฉีกร่างให้ขาดออกจากกัน จึงทำให้เกิดแผลเหวอะหวะ ทั้งที่บริเวณศีรษะ ใบหู ลำคอ แขนขา และตามลำตัว เลือดท่วมร่าง ต้องรีบนำส่งรักษา รพ.บัวใหญ่ แต่เนื่องจากอาการสาหัส ปอดฉีก ปอดแตก หายใจลำบาก เสียเลือดมาก และมีแผลฉกรรจ์หลายจุด แพทย์จึงต้องส่งตัวไปผ่าตัดและรักษาต่อที่ รพ.มหาราชนครราชสีมา ซึ่งตนได้ไปแจ้งความร้องทุกข์เอาไว้ที่ สภ.บัวใหญ่ ตั้งแต่วันเกิดเหตุ

และจากเหตุร้ายที่เกิดขึ้น ลูกชายต้องทนทุกข์ทรมาน นอนอยู่ไอซียูนานถึง 10 วัน และเข้ารับการผ่าตัด-ทำศัลกรรมบาดแผลมาแล้ว 12 ครั้ง แต่อาการยังไม่หาย โดยวันที่ 11 เม.ย.นี้ แพทย์นัดผ่าตัดทำศัลยกรรมบาดแผลที่แขนอีกรอบ หลังจากเปิดแผลเลาะเอาชิ้นเนื้อที่เสียออกแล้ว ส่วนบาดแผลบริเวณขาทั้งสองข้างผ่าตัดศัลยกรรมไปแล้ว เคยเรียกร้องค่าเยียวยาจากเจ้าของสุนัข ที่ปล่อยปละละเลยไม่ดูแลปล่อยให้ออกมาวิ่งไล่กัดคนอื่นไป 3 ล้านบาท แต่ตกลงกันได้ที่ 1.3 ล้านบาท

ซึ่งตอนนี้ คู่กรณีได้กลับคำ ไม่ยอมเยียวยาตามจำนวนที่ตกลงกันไว้บอกเพียงว่าจะจ่ายแค่ 2 แสน และยอมติดคุก ถ้าอยากได้เงินตามจำนวนก็ให้ไปฟ้องร้องเอา ทำให้ตนและครอบครัวรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรม เพราะก่อนหน้านี้ เคยมาดูแลพูดคุยกันรู้เรื่อง ช่วยค่ารักษาและค่าเดินทางมาแล้ว 52,000 บาท ต่อมาก็เริ่มห่างหาย จนมากลับคำไม่ยอมเยียวยาตามที่ตกลงดังกล่าว ซึ่งตนและครอบครัวมองว่า จำนวนเงินที่เรียกร้องไป เทียบค่าไม่ได้เลยกับชีวิตและความเจ็บปวดของลูกชาย

ทุกครั้งที่ลูกร้องไห้เพราะเจ็บปวดแทบขาดใจ หัวอกของคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็แทบทนไม่ได้ ไม่รู้จะช่วยแบ่งเบาความเจ็บปวดได้อย่างไร และเมื่อรักษาหายแล้ว ตนเชื่อว่า สภาพร่างกายและจิตใจของลูกจะไม่เหมือนเดิมอย่างแน่นอน เพราะร่องรอยบาดแผลที่ทิ้งไว้มันเตือนให้นึกถึงเหตุการณ์ทุกครั้ง เหมือนเป็นเวรกรรมของครอบครัวที่ต้องมาเจอกับเรื่องร้ายๆ เหล่านี้ แค่เพียงเจ้าของสุนัขมีความรับผิดชอบดูแลสุนัขให้ดี ไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นๆ เรื่องร้ายๆ ก็คงไม่เกิด ซึ่งตนจะไม่ยอม จะขอต่อสู้ให้ถึงที่สุดเพื่อลูก