ช่วงเริ่มต้นวัยเรียนของเด็กเป็นช่วงที่ผู้ปกครองหลายคนให้ความสนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่เกี่ยวข้องกับการสร้างนิสัยของเด็กในช่วงเริ่มต้นของชีวิต และส่งผลต่อกระบวนการทั้งหมดของวัยผู้ใหญ่ในอนาคต ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่บ้านหรือที่โรงเรียน พ่อแม่บางคนก็เข้มงวดมาก

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในประเทศจีน สร้างประเด็นถกเถียงในสังคมโซเชียลเน็ตเวิร์กไม่น้อย ครอบครัวหนึ่งซึ่งลูกกำลังเรียนอยู่ที่โรงเรียนอนุบาลในมณฑลเหลียวหนิง วันหนึ่งทางโรงเรียนได้จัดงานแสดงดนตรี คุณพ่อยังหนุ่มได้พาลูกไปโรงเรียนเพื่อเข้าร่วมด้วย อย่างไรก็ดี ขณะที่ยืนดูลูกอยู่ข้างล่างเวทีนั้น สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขาคือภาพของครูสาวคนหนึ่ง

ดูเหมือนว่าครูสาวจะกังวลว่านักเรียนของเธออาจจำท่าเต้นไม่ได้ เพราะตื่นเต้นเมื่อยืนอยู่บนเวทีที่มีผู้ชมด้านล่างแน่นขนัด ดังนั้นครูที่อยู่ด้านล่างจึงพยายามช่วยเต้นเป็นตัวอย่างอย่างกระตือรือร้น โดยหวังว่าเด็กๆ จะเห็นแล้วทำตาม ซึ่งคุณพ่อคนดังกล่าวยังได้แอบถ่ายรูปครูอนุบาลคนนี้มา 2-3 รูปด้วย ก่อนนำภาพไปให้ภรรยาดู

ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ต่างแสดงความคิดเห็นไม่พอใจเกี่ยวกับชุดของคุณครูคนนี้ ว่าไม่เหมาะสมจริงๆ พวกเขาเชื่อว่าแม้ว่าจะเป็นกิจกรรมเพื่อความบันเทิง แต่ครูอนุบาลก็ไม่ควรสวมกระโปรงสั้นเปิดเผยร่างกายเช่นนี้ อีกทั้งยังเต้นต่อหน้านักเรียนและผู้ปกครองอีกหลายสิบคน สิ่งนี้ส่งผลโดยตรงต่อความคิดของเด็ก หลังจากนั้นผู้ปกครองก็มีการประชุมกับผู้อำนวยการโรงเรียน เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องนี้ เพราะเด็กมักชอบเลียนแบบผู้ใหญ่ ดังนั้นอิทธิพลของครูที่มีต่อเด็กจึงไม่น้อย

จากข้อมูลของ hindawi.com การแต่งกายของคุณครูอาจส่งผลต่อทัศนคติในการเรียนรู้ของเด็ก การแต่งกายของครูที่เรียบร้อยจะสร้างความประทับใจให้กับนักเรียนตั้งแต่แรกเห็น หลักจิตวิทยาชี้ว่าเมื่อเด็กๆ มองเห็นว่าครูสวย เรียบร้อย และเป็นมิตร จะทำให้พวกเขาเปิดใจรับมากขึ้น อีกทั้งการแต่งกายสุภาพเมื่อไปโรงเรียน ยังมีความหมายเชิงเป็นแบบอย่างให้นักเรียนปฏิบัติตามมาตรฐาน เรียนรู้มารยาทที่ถูกต้อง เพื่อให้ครูได้รับความเคารพจากนักเรียน

ประการที่สอง การแต่งกายของคุณครูจะส่งผลทางอ้อมต่อการมองความสวยงามของเด็กด้วย สุนทรียศาสตร์เป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลาก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ ไม่สามารถเรียนรู้ได้ในชั่วข้ามคืน หากครูใส่ใจกับการแต่งตัวเป็นประจำ และจัดการภาพลักษณ์ของตัวเองได้ดีอยู่เสมอ พฤติกรรมนี้จะถูก “แยกแยะ” และซึมซับเข้าสู่ดวงตาของเด็กโดยอัตโนมัติ ซึ่งจะเป็นการสร้างสุนทรียภาพของเด็ก