FootNote เงาสะท้อน “ผ้าป่า” ก้าวไกล จุดเปรียบ รากฐาน “เงินทุน”

หากมองจากความสามารถในการระดมทุนเป็น 100 ล้านบาทจากกระบวนการ “โต๊ะจีน” ของพรรคพลังประชารัฐ พรรคประชาธิปัตย์ เงินบริจาคผ่าน “ผ้าป่าสามัคคี” พรรคก้าวไกลน้อยมาก

แม้เพียง 24 ชั่วโมงจะระดมได้ทะลุหลัก 1 ล้านบาท แม้ 10 วันจะทะยานไปแตะหลัก 6 ล้านบาท กระนั้น เมื่อประเมินผ่านกระบวนการจัดเวทีปราศรัยผ่านพรรคใหญ่อย่างพรรครวมไทยสร้างชาติ พรรคพลังประชารัฐ พรรคภูมิใจไทย พรรคประชาธิปัตย์ ก็ถือว่า “กระจอก” อย่างยิ่ง

การขึ้นบนเวทีของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา อลังการ การก้าวแต่ละก้าวบนเวทีของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ โอ่อ่าด้วย เครื่องอำนวยความสะดวก

อย่าถามถึงความพร้อมของแต่ละเวทีตั้งแต่เครื่องเสียง ตั้งแต่ การอำนวยความสะดวกให้กับผู้เข้าร่วม เห็นได้จากการอยู่ในเสื้อสีเดียวกัน การมาอย่างราบรื่นด้วยยานทันสมัย

ภาพเหล่านี้ไม่ปรากฏผ่านเวทีของพรรคการเมืองอย่างพรรคก้าวไกล ซึ่งไม่มีระบบ “หัวคะแนน” และไม่มีเงินทุนมหาศาลในการอัดฉีดและสร้างความพร้อม

รากฐานแห่ง “ทุน” คือจุดต่างที่เห็นชัดจาก “พรรคก้าวไกล”

อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวผ่านกระบวนการ “ผ้าป่าสามัคคี” ของพรรคก้าวไกลก็เป็นความริเริ่มที่ท้าทายและบ่งชี้ทิศทางในทางการเมืองได้เป็นอย่างดี

สัมผัสได้แรกสุดจากการตกตะลึงในลักษณะนะจังงัง จากนั้น จึงตามมาด้วยเสียงเยาะเย้ยหยามหยัน
แต่ยิ่งเยาะเย้ยหยามหยันยิ่งฉายสะท้อนถึง “ผลสะเทือน”

ความหมายที่สำคัญเป็นอย่างมากเป็นความหมายจากจำนวนเงินบริจาคของแต่ละรายไปยังพรรคไปยังว่าที่ผู้สมัครมิได้เป็นเงินก้อนใหญ่หากแต่เป็นเงินหลักร้อย อย่างเก่งก็หลักพัน

ความหมายภายในเงินจำนวนน้อยนิดนี้ก็คือ ความรัก ความศรัทธาและความห่วงใยที่ประชาชนผู้บริจาคมีต่อพรรคก้าวไกลและมีต่อบรรดาผู้สมัครในแต่ละพื้นที่ ในแต่ละเขต ภาพการลงพื้นที่ ภาพการเดินเท้า “หาเสียง” จึงสำคัญ

การเลือกตั้งนับแต่เมื่อเดือนมีนาคม 2562 กระทั่งมายังที่จะเกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม 2566 ดำเนินไปอย่างมีลักษณะท้าทายและทดสอบทางการเมือง

ฉายสะท้อนให้เห็น “บาทก้าว” แห่ง “การเปลี่ยนแปลง”

บทบาทของพรรคก้าวไกลที่ยึดกุมแนวทางเสนอ “นโยบาย” อันเคยเป็นอาวุธสำคัญของพรรคไทยรักไทยกำลังได้รับการขยายผลด้วยการแตะเข้าไปยัง “โครงสร้าง” แห่งระบบ มิได้เพียงเปลี่ยน “รัฐบาล” หากแต่ต้องการเปลี่ยน “ประเทศ”