FootNote:ปัญหา ของ ประยุทธ์ จันทร์โอชา คำตอบอยู่ที่ ประวิตร วงษ์สุวรรณ

ท่าทีของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในช่วงปลายสัปดาห์ต้นเดือนกุมภาพันธ์ แตกต่างเป็นอย่างมากกับท่าทีของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในช่วงเดือนมกราคม

ที่เคยยืนกระต่ายขาเดียวว่า จะไม่มีการปรับครม. จะไม่มีการยุบสภา จะไม่มีการลาออก ก็เริ่มอ่อนเสียงลง

มิได้เป็นการแปรเปลี่ยนถึงขนาดออกมายอมรับในเรื่องปรับครม. ในเรื่องยุบสภา ในเรื่องลาออก แต่ก็มีการเคลื่อนไหวหลายประการ บ่งบอกถึงความพยายามยืดหยุ่นในลักษณะผ่อนคลาย

ที่เห็นอย่างเด่นชัดเป็นอย่างมากคือ การกำหนดเวลาของการ เลือกตั้ง “ผู้ว่าฯกทม.” เป็นเดือนพฤษภาคม เท่ากับเป็นการขานรับคำจาก พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา

ขณะเดียวกันได้ใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมงในการหารือเรื่องกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญ ว่าด้วยการเลือกตั้งและว่าด้วยพรรคการเมืองว่าจะสามารถผลักดันได้เร็วกว่าเดือนกรกฎาคมหรือไม่

ท่าทีที่ยืดหยุ่นเช่นนี้เกิดขึ้นในบรรยากาศของการกดดันผ่านสถานการณ์ “สภาล่ม” ซึ่งปรากฏขึ้นอย่างถี่ยิบเป็นพิเศษ

ปรากฏการณ์ “สภาล่ม” มีจุดเริ่มต้นมาจากการสำแดงพลังจากบางส่วนของพรรคพลังประชารัฐ ด้านหลักสะท้อนความไร้ประสิทธิภาพของ “ประธานวิป” ซึ่งมาจากพรรคพลังประชารัฐ

เมื่อได้รับการสำนองจากพรรคเพื่อไทย ซึ่งเป็นพรรคฝ่ายค้านอันดับหนึ่ง จึงกลายเป็นเรื่องอึกทึกครึกโครม

ทำให้ความหวาดระแวงที่ว่าอาจมีการจับมือและประสานพลัง ระหว่างบางกลุ่มของพรรคพลังประชารัฐกับพรรคเพื่อไทย ปรากฏรูปธรรมขึ้นอย่างเป็นจริง

กระนั้น กล่าวถึงที่สุดแล้วนี่ย่อมเป็นเรื่องระหว่าง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กับพรรคพลังประชารัฐอย่างเป็นด้านหลัก

ทุกคนจึงมองไปยังบทบาท พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

หากสภาพจำกัดเป็นเพียงความขัดแย้งระหว่าง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กับ พรรคพลังประชารัฐ อย่างเป็นด้านหลัก โอกาสของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็ยังมีอยู่

เพียงแต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะเลือกหนทางใดเท่านั้น

นั่นก็คือ หาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา สามารถตกลงกับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ได้ทุกอย่างก็ราบรื่น

เพียงแต่คำว่าราบรื่นนั้น จะเป็นราบรื่นในแบบใดเท่านั้น