คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง

กระแส วิพากษ์
ปม “#พี่ตูนวิ่งทำไม”
กระแส ความคิด

อุบัติแห่ง #พี่ตูนวิ่งทำไม สะท้อนถึง “คุณภาพ”ใหม่ในการวิพากษ์ของสังคมไทย

หากดูเผินๆ คล้ายกับว่าจะเป็นปฏิกิริยาต่อการเคลื่อนไหวก้าวแต่ละก้าวของนักร้องดังอย่าง พี่ตูน บอดี้สแลม

เหมือนกับจะเป็นเรื่อง “ส่วนตัว” แต่ความจริงมิใช่

จริงอยู่ บทบาทของ พี่ตูน บอดี้สแลม ดำเนินไปอย่างเป็นส่วนตัว อาศัยชื่อเสียงจากการเป็น นักร้องมาเป็นพื้นฐาน แต่หากมองไปลึกๆก็จะสัมผัสได้ในเครือข่าย

เครือข่ายอันอยู่ข้างหลังของ “ก้าวแต่ละก้าว”

หากติดตามบทบาทปฏิบัติการวิ่งของ พี่ตูน บอดี้สแลม จะสัมผัสได้ใน “เครือข่าย”

1 เป็นเครือข่ายของนักร้อง ศิลปินและดารา นักแสดง 1 การหนุนเสริมเข้ามาของบริษัท ห้างร้านอันเป็นเครือข่ายของทุน

และ 1 ที่ขาดไม่ได้คือการเข้ามาของ “อำนาจรัฐ”

เพราะว่าการระดมเงินทุนของ พี่ตูน บอดี้ สแลม เป็นการช่วยเหลือต่อรัฐ ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์การแพทย์ ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนที่ยากไร้ 109 คน

ทั้งหมดนี้คือ โครงสร้างใหญ่แห่ง“สังคม สงเคราะห์”

กระบวนการของ “นักบุญทุนคนอื่น” ในแบบ พี่ตูน บอดี้สแลม คือแนวทางของ “รัฐ”

รัฐไทยยึดหลักการ “สังคมสงเคราะห์” ตั้งแต่ตั้งกรมประชาสงเคราะห์และแยกตัวออกมาอยู่ในกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์แล้ว

เพียงแต่ระยะหลังแนวทาง “สังคมสงเคราะห์” เริ่มถูก “วิพากษ์”

ไม่ว่าจะจากพรรคอนาคตใหม่ ไม่ว่าจะจากคณะก้าวหน้า ไม่ว่าจะจากพรรคก้าวไกล จึงได้กลายเป็นปฏิกิริยาที่เริ่มขยายตัวเป็นกระแสต้านในสังคม

กลายเป็นรากฐานแห่งคำถาม #พี่ตูนวิ่งทำไม

ไม่ว่าในที่สุด พี่ตูน บอดี้สแลม จะเดินหน้า “ก้าวแต่ละก้าว” ไปอย่างไร

กระนั้น การดำรงอยู่ของ “ก้าวแต่ละก้าว”ก็ ถูกแสงแห่งสปอตไลต์ของการวิพากษ์วิจารณ์ หนักหน่วง รุนแรงและลึกซึ้งเป็นลำดับ

นี่คือผลจากปฏิบัติการ “ปักธง” ในทาง “ความคิด” อย่างเป็นรูปธรรม