“นักเตะเกรดบี นักเตะเกรดซี มีแต่พวกลีกรอง นักเตะลีกสูงสุดมีไม่กี่คน จะเอาอะไรไปสู้เขา”  

ถ้อยคำเหล่านี้ คือสิ่งที่โผล่ไปตามคอมเมนต์ของแฟนบอล หลังจากการประกาศชื่อของทีมชาติไทยชุดนี้ออกมา

ภารกิจแย่งตั๋วศึก U23 ชิงแชมป์เอเชีย รอบคัดเลือกในกลุ่มเจ ภายใต้กุนซือที่ชื่อ “โต้ชโย่ง” วรวุธ ศรีมะฆะ ไม่ใช่เรื่องง่ายดังคำที่กล่าวข้างบน

เกมจั่วหัว ที่ทำได้แค่เสมอกับเจ้าภาพมองโกเลีย ยิ่งทำให้เสียงวิจารณ์ดังขึ้นไปอีก

ผมขออนุญาต ทุกคนเปิดใจมองตามสภาพความเป็นจริงของน้องๆ ทีมนักเตะไทยชุดนี้หน่อยนะครับ

หลังจบเกมการแข่งขัน ผมเห็นพวกใบหน้าพวกเขาตอนเดินมาขอบคุณเสียงเชียร์ของแฟนบอลกลุ่มเล็กๆ ที่รวมไปถึงสื่อมวลชนไทยที่ผันตัวมาเป็นกองเชียร์สายฮาร์ด คอร์ เต็มไปด้วยสิ่งที่อยู่ในใจมากมาย

สีหน้าแววตา หลังสิ้นเสียงนกหวีดยาว มันช่างชัดเจน พร้อมกับบ่งบอก ว่าพวกเขาผิดหวังกับการหายไปสองคะแนนในเกมนี้มากขนาดไหน

“เจ้าแม็กซ์” จตุรพัทร สัจธรรม คือคนที่ผมบอกเลยว่า รอยยิ้มขณะที่ยกมือมาปรบให้กับกองเชียร์ มันฉาบไปด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด เมื่อสามแต้มที่กำลังจะได้ต้องหลุดไป

ขณะเดียวกัน น้องๆในทีมทุกคนก็อารมณ์แบบนี้กันทุกคน

นักฟุตบอลบอลที่แบกทุกความคาดหวังบนไหล่ กับคำว่า “ทีมชาติไทย” และมันดันไม่เป็นไปตามหวัง วันนี้มันช่างเป็นวันที่ไม่มีดีเอาซะเลย

แต่ความเป็นจริงในเวลานี้ ยังไม่ตกรอบนะ!!!   

เรายังอยู่บนเส้นทางของเรา แต่มันแค่ยากขึ้นกว่าเดิม ด้วยเป้าหมายในสองเกมที่เหลือต้องทำให้ได้ 6 แต้มเต็มสถานเดียว

เงื่อนไขมันมีเท่านั้นจริงๆ  

ทุกคนรู้ นักเตะรู้ ทีมงานสตาร์ฟโค้ชก็รู้ แต่ทว่าทุกคนเก็บทุกความรู้สึกไว้ในใจที่แสนจะขุ่นมัว

ถึงตรงนี้ผมอยากให้แฟนบอลที่คาดหวังมากๆ กับผลงานของทีมชาติไทยเราในรายการนี้เปิดใจยอมรับเป็นจริงที่ว่า…

“เราคาดหวังอะไรกับทีมที่เพิ่งรวมตัวซ้อมแบบจริงๆ จังๆ แค่ 5 วัน”

“เราขาดหวังอะไรกับการลงเล่นบนอุณหภูมิหนาวสุดขั้ว และสนามหญ้าเทียมที่พร้อมบาดเจ็บได้ทุกเมื่อ”

“เราคาดหวังอะไรกับการที่โค้ชโย่ง มีนักเตะให้ใช้งานที่ไม่ใช่นักเตะที่ดีที่สุดที่ไทยมี”

เมื่อฟุตบอลลีกไม่ได้ถูกวางแนนวทางให้หลีกทางให้ การมีข้อจำกัดเรื่องตัวผู้เล่นก็เป็นเรื่องที่ไร้ทางเลี่ยง

การไม่มีผู้เล่นอย่าง ศุภณัฏฐ์ เหมือนตา, เอกนิษฐ์ ปัญญา, กฤษดา กาแมน, ฉัตรมงคล เรืองฐณโรจน์ คือคำถามว่า ถ้าเราได้นักเตะเหล่าในลุยรายการนี้ ทุกอย่างจะดีขึ้นหรือไม่?!!

คำตอบมันอาจจะดี หรือไม่ดีก็ได้ แต่ที่แน่ๆ 4 แข้งหลักที่กล่าวมาพวกเขาไม่ได้อยู่ตรงนี้

เอาล่ะ พูดไปก็เท่านั้น เพราะทัวร์นาเม้นมันเริ่มไปแล้ว และผลการแข่งไม่ได้เป็นไปตามเป้า แต่เรายังอยู่ในเส้นทางของการที่จะก้าวไปถึงแชมป์กลุ่มโดย

ปัญหาใหญ่ของทีมชาติไทยในเวลานี้ คือการต้องเสียทั้ง วันชาติ ชูสงค์ ที่เจ็บหนักจนต้องหมดสิทธิ์ลงสนามในทุกเกมที่เหลืออยู่

ส่วน เบนจามิน เจมส์ เดวิส ก็มีโอกาสพลาดเกมกับลาวในวันที่ 28 ตุลาคม  แต่เขาก็มีโอกาสกลับมาในเกมที่จะดวลกับ “เสือเหลือง” มาเลเซีย ในวันที่ 31 ตุลาคม นี้

เวลานี้ ตอนนี้ ผมได้แต่หวังใจว่าแฟนไทยจะบอลจะเปิดใจ แลเชียร์น้องๆของเรากันต่อ ย้ำนะครับว่าเรายังอยู่บนเส้นทาง

ข้อจำกัดเรื่องตัวผู้เล่น ไม่ใช่ข้ออ้างเมื่อทีมวิ่งชนกับผิดหวังก็จริง แต่เราต้องดูบอลเชียร์บอลอยู่บนพื้นฐานของหน้างานที่พวกเขาทำงานหนัก

รู้หรือไม่ ว่าทีมชาติไทยชุดนี้ เขาอยากจะลบคำปรามาส มากขนาดไหน?

เกมกับทีมชาติลาว คือคำตอบว่าพวกเขาจะก้าวข้ามทุกคำเย้ยหยันมันได้หรือไม่???

สู้ๆ โว้ยไอ้น้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!