ลูกๆ วัยซนก่อเรื่องในงานเลี้ยง พ่อไม่ดุ แต่ให้บทเรียนจาก “ไม้จิ้มฟัน” พูดไม่กี่คำ ได้ใจคนทั้งงาน!
เรื่องราวเด็กทำสิ่งผิดพลาดหรือก่อความวุ่นวายในงานเลี้ยงเป็นสิ่งที่มักเกิดขึ้น เนื่องจากเด็กยังไม่สามารถตระหนักถึงผลกระทบของการกระทำได้ ดังนั้นหน้าที่ของพ่อแม่คือการสอนและแนะนำให้ลูกเรียนรู้และปรับปรุงพฤติกรรมของตนเอง
ล่าสุด คุณพ่อคนหนึ่งในประเทศจีนได้รับคำชื่นชมอย่างล้นหลาม จากการรับมือกับสถานการณ์เมื่อ “ลูกก่อเรื่อง” ในงานเลี้ยงได้อย่างชาญฉลาด โดยเขาและภรรยาได้พาลูกสองคน อายุ 9 และ 7 ปี ไปงานเลี้ยงที่โรงกลั่นเหล้าของเพื่อนสนิท
ระหว่างที่พ่อแม่กำลังพูดคุยกัน จู่ๆ ก็มีเสียง “ป๊อก” ดังขึ้น ผู้ใหญ่หลายคนหันไปมองพร้อมกัน พบว่ามีไม้จิ้มฟันกระจัดกระจายเต็มพื้น เพราะเด็กทั้งสองตกใจเล่นเกมจากไม้จิ้มฟัน แต่เมื่อเห็นความเสียหายก็ยืนตัวแข็ง ไม่กล้าขยับ
ในขณะที่คุณแม่กำลังจะดุลูก คุณพ่อส่งสัญญาณให้หยุด แล้วเดินไปหาลูกพร้อมพูดว่า “ไม้จิ้มฟันพวกนี้ทำให้พ่อนึกถึงเกมสมัยเด็กเลย! แต่พ่อคิดว่าเราควรไปขอโทษเจ้าของงานก่อนแล้วค่อยซื้อไม้จิ้มฟันกล่องใหม่มาคืนให้เขา”
เด็กทั้งสองนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนตั้งสติและพูดขอโทษ พร้อมบอกว่า “พวกเราไม่ควรทำแบบนี้”
จากนั้น คุณพ่อก็นั่งลงหยิบไม้จิ้มฟันขึ้นมาและบอกลูก “มานี่สิ เดี๋ยวพ่อช่วยเก็บด้วย” ผู้ใหญ่คนอื่นๆ ในงานก็ช่วยกันเก็บไม้จิ้มฟันด้วยเช่นกัน หลังเหตุการณ์นั้น เด็กทั้งสองยอมสละเงินค่าขนมเป็นเวลา 3 วัน เพื่อนำไปซื้อไม้จิ้มฟันใหม่คืนให้เจ้าของงาน ซึ่งการรับมือของคุณพ่อได้รับคำชมอย่างล้นหลาม
ในที่สาธารณะหรือในหมู่เพื่อนฝูง หลายคนมักให้ความสำคัญกับการรักษาหน้าตาของตัวเอง แต่เด็กก็ยังคงเป็นเด็ก เมื่อเจอสถานที่แปลกใหม่ พวกเขาอาจตื่นเต้นและทำสิ่งผิดพลาดเพราะความไม่ระมัดระวัง
บางพ่อแม่อาจดุลูกต่อหน้าเพื่อนฝูงเพราะคิดว่าเป็นการแสดงความรับผิดชอบ แต่กลับทำให้ลูกอับอายและรู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า จนบางครั้งเด็กอาจโต้ตอบด้วยการร้องไห้หรือก่อเรื่องเพิ่มขึ้น ทำให้สถานการณ์ยิ่งแย่ลง
คุณพ่อในเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความฉลาดทางอารมณ์ (EQ) ที่สูง เขาสังเกตเห็นว่าเด็กๆ แสดงอาการตกใจและสื่อเป็นนัยว่า “เราทำผิด แต่เราไม่ได้ตั้งใจ”
ด้วยการเข้าใจความรู้สึกของลูก คุณพ่อจึงรีบตัดสินใจแก้ไขสถานการณ์ โดยไม่ตำหนิเด็ก แต่แนะนำให้พวกเขารับผิดชอบด้วยการขอโทษและซื้อไม้จิ้มฟันใหม่มาแทน
หากพ่อแม่สามารถสังเกตลูกอย่างใกล้ชิด เข้าใจสัญญาณทางอารมณ์ที่ลูกส่งออกมา และตอบสนองอย่างเหมาะสมตั้งแต่เนิ่นๆ ก็จะช่วยลดปัญหาพฤติกรรม “ดื้อรั้น” หรือ “ไม่เชื่อฟัง” ของลูกได้