เมื่อวัน 16 พ.ค. 2567 ได้มีรายงานจากเพจเฟสบุ๊ค ทนายอานนท์ นำภา โพสต์จดหมาย ถึง บุ้ง ทะลุวัง ใจความสุดเศร้าถึงการจากไปแบบไม่ทันคาดคิด ของน้องสาวร่วมอุดมการณ์ ไม่ทันได้พูดคุย เจอกันครั้งสุดท้ายมีเพียงแววตาที่เปลี่ยนไป คล้ายจะร่ำลา

“เขียนตอนตี 5 ของเช้าวันที่ 16 พฤษภาคม 2567 ถึงปราณและขาลลูกรัก วันนี้พ่อต้องตื่นเช้าอีกวัน หลังจากที่เมื่อวานนี้ต้องไปทำหน้าที่ทนายความให้กลุ่มดาวดินที่ศาลอาญา ซึ่งถูกฟ้องจากเหตุการณ์สลายการชุมนุม 13 ตุลา 63 ที่ราชดำเนิน วานนี้ทั้งแม่และเจ้าขาลมาศาลด้วยชุดสีดำ

ที่พ่อต้องมาเขียนจดหมายถึงลูกทั้งสองในวันนี้หลังจากวานนี้ที่เศร้าใจและสะเทือนใจจากการตายของน้องสาวร่วมรบเกินจะเขียนอะไร และเมื่อวานหลังจากถูกเบิกตัวไปทำหน้าที่ทนายกว่าจะกลับถึงเรือนจำก็ค่ำมืด สมองล้า พออาบน้ำ นอนสักพักก็เผลอหลับไป ตื่นอีกทีก็ได้ เสียงนกปลุกและมีเรี่ยวแรงเขียนจดหมายถึงลูกทั้งสอง

• เพื่อนร่วมอุดมการณ์ ร่วมไว้อาลัย บุ้ง ทะลุวัง ไร้เงา หยก น้องรัก!?
• ตะวัน ยังช็อก หลังรู้ข่าว บุ้ง ทะลุวัง เสียชีวิต พร้อมเผยความรู้สึก ที่จำไม่ลืม
• ‘รุ้ง ปนัสยา’ บุกทำเนียบ! จี้ เศรษฐา – รัฐบาล รับผิดชอบชีวิต ‘บุ้ง ทะลุวัง’

ฝากขอบคุณลุงเวียงและเพื่อน ๆ คนอื่นด้วยที่มาเยี่ยมพ่อที่ศาล ทั้งหมดมาในชุดดำ พ่อจะร่วมไว้อาลัยกับการจากไปของน้องสาวคนนั้นเช่นกัน แต่เนื่องจากพ่อแม้ถูกใส่ชุดนักโทษ แต่ไปศาลในฐานะทนาย เลยไม่มีเวลาพูดคุยกันกับคนที่มาเยี่ยมเท่าที่ใจอยากคุย ต้องใช้สมาธิจดจ่อต่อการทำหน้าที่ทนายความ ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้

พ่อเจอบุ้งครั้งสุดท้ายเมื่อหลายเดือนที่แล้ว บุ้งมาเยี่ยมพ่อที่ห้องพิจารณา เธอดูอ่อนแรงแต่ก็ยังดูเข้มแข็ง พ่อนั่งบนม้านั่งจำเลยในชุดนักโทษแต่บุ้งนั่งคุกเข่ากับพื้นคุยกับพ่อ ดูน่ารัก อ่อนน้อม ไม่เหมือนบุ้งที่ทุกคนเข้าใจ บทสนทนาโดยรวมคือให้กำลังใจพ่อและรู้สึกผิดที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวพานักโทษทางการเมืองออกจากคุกได้ พ่อได้แต่ให้กำลังใจปลอบโยน แววตาของบุ้งวันนั้น วันก่อนที่จะโดนถอนประกันเป็นแววตาที่เหมือนจะร่ำลาพ่อเป็นครั้งสุดท้าย และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้พบกัน พ่อฝากแม่ช่วยจัดการส่งพวงหรีดและร่วมทำบุญให้น้าบุ้งด้วยและช่วยไว้ทุกข์แทนพ่อด้วย อานนท์ นำภา”