การปรากฏตัวในงานรำลึก 10 เมษายน ของ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ทรงความหมาย

ทรงความหมายเพราะว่ามิได้เป็นการไปในฐานะ “ผู้อำนวยการ ครอบครัวเพื่อไทย” หากแต่เป็นการไปในฐานะ “คนเสื้อแดง”

เหมือนกับ นางธิดา ถาวรเศรษฐ เหมือนกับ นพ.เหวง โตจิราการ

การยืนขึ้นพูดของ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ จึงแตกต่างไปจากการยืนขึ้นพูดของคนอื่นๆ ที่เดินทางมาในฐานะตัวแทนของพรรคการเมือง

เขาสวม “เสื้อดำ” แต่หัวใจ “สีแดง”

ภายในการปราศรัยของ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ เขาเสนอวลีว่าด้วย “หนาวในหัวใจ”

เป็นความหนาวจากสถานการณ์เมื่อเดือนเมษายน เป็นความหนาวจากสถานการณ์เมื่อเดือนพฤษภาคม 2553

ท่ามกลางการสาด “กระสุน” ปลิดชีพ “คนเสื้อแดง”

บนอกเสื้อของ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ จึงเป็นที่รองรับ “น้ำตา” ของคนเสื้อแดงที่มาร่ำไห้ คนแล้วคนเล่า จนเปียกชุ่มเหมือนขึ้นมาจากสายห้วย

น้ำตาเปียกชุ่มที่แผ่นอกจน “หนาว” ไปถึง “หัวใจ”

คำประกาศจาก นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ที่อนุสาวรีย์วีรชน 14 ตุลาคม สำคัญอย่างไร

สำคัญเพราะไม่เพียงเป็นการยืนยันในความเป็น “คนเสื้อแดง” หากแต่ยังยืนยันว่าการเดินไปสู่ “ครอบครัวเพื่อไทย” ในฐานะ “ผู้อำนวยการ”

ก็เป็นเพื่อภารกิจของ “คนเสื้อแดง”

เป้าหมายเฉพาะหน้าคือร่วมและเป็นกำลังให้พรรคเพื่อไทยในการใช้ “การเลือกตั้ง” เป็นอาวุธในการโค่นล้มการสืบทอดอำนาจของ “3 ป.”

จากนั้น จึงคืนความเป็นธรรมให้ “คนเสื้อแดง”

ทั้งหมดมิได้เพื่อให้ได้ “ตำแหน่ง” ใดๆ ในทางการเมือง หากแต่เพื่อ “ภารกิจ” การเมือง

ใช้ทุกความสามารถที่มี ใช้ประสบการณ์และความจัดเจนที่สะสมมาในท่ามกลางการต่อสู้เพื่อเอาชนะอีกครั้งในเวทีการเลือกตั้ง

เป็นภารกิจ “คนเสื้อแดง” เพื่อ “คนเสื้อแดง”