2 แม่ลูกพลัดพรากกว่า 30 ปี แม่ตามหาแต่ไม่เจอ จนถอดใจ สุดท้ายญาติไปเจอในเฟซบุ๊กแชตคุยจนมั่นใจ โผกอดร่ำไห้นาทีเจอหน้า ญาติผูกแขนรับขวัญ

เมื่อวันที่ 11 เม.ย.66 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากชาวบ้าน บ้านสี่เหลี่ยม ต.เขาคอก อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ ว่า มีเรื่องราวของ 2 แม่ลูกคู่หนึ่ง ที่พลัดพรากจากกันมานานกว่า 30 ปี สุดท้ายตามหากันจนเจอ เพราะโลกโซเชียล และเมื่อทั้งคู่ได้เจอกันกันเป็นครั้งแรก ทางครอบครัวญาติพี่น้องก็จัดพิธีบายศรีสู่ขวัญ ผูกข้อไม้ข้อมือให้กับ 2 แม่ลูกตามประเพณีความเชื่อพื้นบ้าน ซึ่งคนในครอบครัวก็บันทึกคลิปแห่งความประทับใจ นาทีที่ 2 แม่ลูกเจอหน้ากันครั้งแรก หลังพลัดพรากกันมานานกว่า 30 ปี

ผู้สื่อข่าวจึงเดินทางไปสอบถาม เรื่องราวของ 2 แม่ลูก ที่บ้านเลขที่ 103 หมู่ 2 บ้านสี่เหลี่ยม ต.เขาคอก อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ พบกับนางสุวรรณ โททอง อายุ 59 ปี และ น.ส.แสงดาว โททอง หรือแอ๋ม อายุ 33 ปี 2แม่ลูกที่เพิ่งได้เจอหน้ากันเป็นครั้งแรก ท่ามกลางญาติพี่น้อง และชาวบ้านในหมู่บ้านที่ทราบข่าว ต่างก็มาแสดงความดีใจกับทั้งคู่ที่ได้เจอกัน และผูกข้อไม้ข้อมือให้กับทั้งคู่อย่างต่อเนื่อง บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความอบอุ่น

นางสุวรรณ เล่าให้ฟังว่า ตอนที่ลูกสาวยังเล็กอายุประมาณขวบเศษ ตนกับสามีชาวจังหวัดศรีสะเกษ มีปัญหากันทำให้ต้องแยกทาง จากนั้นสามีก็พาลูกสาวไปด้วย ตนก็พยายามตามหาหลายที่ แต่ก็ไม่เจอทั้งสามี และลูกสาว ก็ตามหาอยู่หลายปี ทั้งให้ญาติช่วยตามหาด้วย แต่ก็ไม่เจอจนถอดใจ จนผ่านไปถึงปัจจุบันเป็นเวลา 33 ปี

จนกระทั่งญาติลองเสิร์ชหาชื่อในเฟซบุ๊ก แล้วเจอชื่อของลูกสาวโผล่ในเฟซ ญาติจึงลองทักติดต่อ จนได้พูดคุยสอบถามกัน ก็บอกข้อมูลทุกอย่างตรงกัน ซึ่งลูกสาวก็บอกกับญาติว่า พ่อเสียชีวิตไปแล้ว ปัจจุบันลูกสาวก็มีสามีและลูกสาว 2 คน และเมื่อสอบถามจนมั่นใจว่า เป็นลูกสาวของตัวเอง ที่พลัดพรากจากกันถึง 33 ปี ล่าสุดลูกสาวเดินทางมาหาที่อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ ทันทีที่เห็นหน้าลูกสาวครั้งแรกก็ตื้นเต้น ดีใจมาก จนพูดไม่ออก เพราะก่อนหน้านี้คิดว่าจะไม่ได้เจอลูกสาวอีกแล้ว

ด้าน น.ส.แสงดาว เล่าว่า ตอนที่พ่อพาไปอยู่ที่ จ.ศรีสะเกษ ตนยังเด็กมากอายุแค่ประมาณ 1 ขวบ 3 เดือน ก็ยังจำความอะไรไม่ค่อยได้ พอเรียนจบอายุได้ 19 ปี ก็ไปทำงานที่กรุงเทพฯ และแต่งงานตอนอายุ 25 ปี ปัจจุบันตนมีครอบครัวและมีลูก 2 คน ลูกชายอายุ 8 ขวบ ส่วนลูกสาวอายุ 7 ขวบ ตลอดระยะเวลากว่า 30 ปี ตนพยายามที่จะตามหาแม่แท้ๆ แต่ไม่รู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับแม่เลย พ่อบอกแค่ว่าแม่อยู่อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ เท่านั้น

ซึ่งเวลาผ่านไปกว่า 30 ปีก็คิดว่าแม่คงจากไปแล้ว กระทั่งมีญาติทางฝั่งแม่ ทักเข้ามาในเฟซบุ๊กของตน และติดต่อไปถามว่าตนเป็นลูกของ นายสมนึกและแม่สุวรรณใช่หรือไม่ ซึ่งตอนนั้นตนมีเพียงแค่ใบทะเบียนการเรียน ที่อยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษ ที่มีชื่อพ่อแม่อยู่ จึงตอบกลับไปว่าใช่

จากนั้นก็ติดต่อกันมาตลอดจนกระทั่งทราบว่าแม่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ดีใจ และอยากเจอหน้าแม่ เพราะพลัดพรากกันตั้งแต่ตนยังเด็ก จำหน้าแม่แทบไม่ได้ เมื่อมั่นใจว่าเป็นแม่ที่พลัดพรากกัน จึงติดต่อกับทางญาติและเดินทางมาหาแม่ที่อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ พอมาเห็นหน้าแม่ครั้งแรกก็รู้สึกดีใจมาก ไม่คิดว่าจะได้เจอกันแล้ว เพราะคิดว่าแม่จากไปแล้ว ก็จะพยายามมาเยี่ยมแม่บ่อยๆ ก็ขอให้แม่มีสุขภาพแข็งแรง