ชายคนหนึ่งในไอร์แลนด์เหนือได้แชร์เรื่องราวอุทาหรณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อเขาสังเกตเห็นจุดสีม่วงขึ้นที่หน้าอก แต่ไม่ได้สนใจ ใช้ชีวิตโลดโผนสุดเหวี่ยงต่อไป จนวันนึงปีนเขาอยู่ดีๆ รู้สึกหายใจไม่ออก เกือบเอาชีวิตไม่รอด หมอแจ้งข่าวร้าย มีชีวิตอยู่ได้แค่ 3 สัปดาห์
สำนักข่าวต่างประเทศ รายงานว่า นายแฮร์รี่ ซิมสันวัย 27 ปีอาศัยอยู่ในเมืองเบลฟาสต์ ไอร์แลนด์เหนือ สังเกตเจอจุดสีม่วงที่ไม่เคยเห็นมาก่อนขึ้นบนหน้าอกของเขาขณะอาบน้ำเพื่อจะเดินทางไปดูไบเมื่อเดือนก.พ.ปีที่แล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร และใช้ชีวิตต่อไปปกติ ทั้งกระโดดร่ม ขี่เจ็ตสกี และอื่นๆ ในการฉลองวันเกิดครบรอบ 26 ปีของตัวเอง
จนกระทั่งวันหนึ่งนายซิมสันไปออกกำลังกายที่โรงยิมตามปกติ เขาพบว่าตัวเองเหนื่อยง่ายขึ้น อยู่ดีๆ ก็หายใจไม่ทัน ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงตัดสินใจไปปรึกษาแพทย์ที่โรงพยาบาล โดยแพทย์วินิจฉัยว่า เขาอาจติดเชื้อไวรัสจากดูไบ และแพทย์ได้จ่ายยาแก้อักเสบให้กับเขา
หลังจากทานยาได้ 2 สัปดาห์ นายซิมสันคิดว่าร่างกายกลับมาปกติแล้ว เขาจึงกลับไปทำกิจกรรมท้าทายตัวเอง ด้วยการไปปีนเขาที่สูงที่สุดในไอร์แลนด์ แต่ขณะที่กำลังปีนอยู่นั้นเขารู้สึกเหมือนมีอะไรมาคลั่งอยู่ที่หน้าอก และยังรู้สึกต่อมน้ำเหลืองของบวมขึ้นข้างหนึ่ง ร่างกายแทบทนไม่ไหว หายใจติดขัดอย่างรุนแรง เขาต้องพักไม่ต่ำกว่า 20 ครั้งเพื่อปีนภูเขาลูกนั้น รู้สึกได้เลยว่ามีบางอย่างผิดปกติจริงๆ หัวใจผมเต้นแรงแทบบ้า
นายซิมสันตัดสินใจกลับไปพบแพทย์อีกครั้ง และขอให้หมอตรวจเลือดอย่างละเอียด ก่อนที่ทางโรงพยาบาลจะโทรมาแจ้งให้เขาเก็บกระเป๋ามาอยู่ที่ศูนย์มะเร็ง เนื่องจากได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น มะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลันชนิดลิมฟอยด์ เป็นมะร็งชนิดที่พบได้ยาก และหมอบอกว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกิน 3 สัปดาห์
“ผมไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะป่วย ผมไม่เคยป่วยเลยในชีวิตด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แม้กระทั่งหวัดผมก็ไม่เคยเป็นเลยจริงๆ ผมแค่นั่งร้องไห้ ย่าของผมนั่งอยู่ที่นั่นและเธออารมณ์เสีย ส่วนพ่อก็พยายามที่จะเป็นกำลังให้ผม” นายซิมสันเล่าเสริม
มะเร็งที่เขาเป็นเริ่มต้นจากเซลล์เม็ดเลือดขาวในไขกระดูก ดังนั้นเขาจึงต้องทำเคมีบำบัดเพื่อทำลายเซลล์มะเร็งไม่ให้แพร่กระจายไปยังสมองของเขา ก่อนที่จะทำการปลูกถ่ายสเต็มเซลล์ซึ่งบริจาคโดยน้องสาวของเขา เขาใช้เวลาตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงตุลาคมปีที่แล้วในวอร์ดของโรงพยาบาล โดยไม่อนุญาตให้ผู้มาเยี่ยมเยือนเนื่องจากมาตรการของโควิด
“ไม่มีคีโมจำนวนเท่าใดในโลกที่จะแก้ปัญหาของฉันได้ มะเร็งของฉันมักจะกลับมาอีกได้เสมอ สเต็มเซลล์เป็นโอกาสเดียวของฉันที่จะมีชีวิตอยู่ คุณไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ว่ามันเป็นอย่างไรเมื่อต้องผ่านประสบการณ์เช่นนั้น และจากนั้นคนใกล้ชิดที่สุดและที่รักที่สุดของคุณก็อยู่ที่นั่นเพื่อคุณทุกวัน เป็นเรื่องที่ดีท่ามกลางวันที่เลวร้ายมากมาย”
“ทุกคืนเมื่อผมจะเข้านอน ผมใช้เวลาเพียงหนึ่งหรือสองนาทีเพื่อขอบคุณสำหรับสิ่งที่ฉันทำในแต่ละวัน และผมก็หลับไปอย่างมีความสุข จากนั้นเมื่อตื่นขึ้นมา ผมก็มีความสุขเมื่อรู้ว่าได้ตื่นมาอีกวัน”
หลังจากต่อสู้กับโรคร้ายนี้มาอย่างยาวนาน ในที่สุด 2 วันก่อนวันคริสต์มาส แฮร์รี่ได้รับแจ้งว่าไม่มีสัญญาณของมะเร็งในการตรวจไขกระดูกครั้งล่าสุดของเขา ซึ่งเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่เขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างยิ่ง