ทนความเจ็บปวดไม่ไหว สาวร้องกู้ภัยช่วย ใส่แหวนน็อตหลายปี ข้อบวมเป่ง ไม่ยอมไปหาหมอปล่อยทิ้งไว้จนเนิ่นนาน นิ้วเน่า ส่งกลิ่นเน่าเหม็นตลบอลอวน

วันที่ 4 ธ.ค. 2565 เจ้าหน้าที่สมาคมกู้ภัยโคกสำโรงสงเคราะห์ จ.ลพบุรี รับแจ้งขอความช่วยเหลือหญิงสาวใส่แหวนและน็อตไว้ที่นิ้วมาหลายปีจนเนื้อที่นิ้วกลืนแหวนกลืนน็อต จนนิ้วเริ่มเน่าเหม็นเป็นแผลลุกลามไม่มีความรู้สึก จึงได้เดินทางไปตรวจสอบที่บ้านพัก ต.สะแกราบ อ.โคกสำโรง จ.ลพบุรี

เมื่อเจ้าหน้าที่ไปถึง เห็นนิ้วแล้วต้องเบือนหน้า เพราะนิ้วนางซ้ายของหญิงสาวมีบาดแผลฉกรรจ์ ข้อบวมเป่ง นิ้วเน่า ส่งกลิ่นเน่าเหม็นตลบอลอวน นั่งหน้าซีดด้วยความกลัว จากการตรวจสอบพบว่าที่นิ้วนางซ้ายมีแหวนอยู่ด้านนอก และน็อตตัวเมียติดคาอยู่ด้านใน

ทราบจากญาติว่าทั้งแหวนและน็อตที่เห็นนั้นติดนิ้วน้องมาหลายปีแล้ว บังคับให้ไปหาหมอเพื่อเอาออกก็กลัว ปล่อยทิ้งไว้จนเนิ่นนาน แต่สุดท้ายทนความเจ็บปวดไม่ไหวตัดสินใจโทรหากู้ภัยให้ช่วยด่วนกู้ภัยต้องใช้หินเจียมือถือขนาดเล็ก มีอุปกรณ์กันความร้อนและกันถูกเนื้อแหย่รองไว้ที่นิ้ว แล้วค่อยๆใช้เครื่องเจีย จนสามารถนำแหวนออกมาได้ น้ำเลือดน้ำหนองที่คั่งค้างไหลนองพื้น

เมื่อน้องได้หายเจ็บปวดสักครู่กู้ภัย ได้เริ่มลงมือตัดน็อตตัวเมียที่ทั้งหนาและแข็ง ท่ามกลางเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดและความกลัว กู้ภัยและญาติต้องคอยปลอบประโลม ใช้น้ำเกลือบริสุทธิ์ และแอลกอฮอล์ล้างแผล หล่อเลี้ยงไม่ให้เกิดความร้อนจนเกินไป และกันแผลติดเชื้อ

ผ่านไปประมาณ 20 นาทีจึงสามารถตัดน็อตขาด และตัดอีกฝั่งได้ในเวลาต่อมาได้สำเร็จ ปลอดภัยนำตัวส่งรักษารพ. ซึ่งถือว่าได้ตัดสินใจเอาทั้งแหวนและน็อตออกได้ทันเวลา ก่อนที่จะต้องเสียนิ้วไป ซึ่งขอเตือนเป็นอุทาหรณ์อย่าได้ปล่อยทิ้งไว้เช่นนี้ ไม่รู้ว่าน้องทนอยู่ได้อย่างไรตั้งหลายปี