ปฏิบัติการโหวต “เสียงประชาชน” ถือได้ว่าเป็นนวัตกรรมอันเป็นมิติใหม่ทางสังคม

ความใหม่มิได้อยู่ที่อาศัย “สมาร์ตโฟน” เป็นเครื่องมือในการแสดงและสะท้อนความเห็น หากแต่ “เครื่องมือ” นี้ดำเนินไปตามความเห็นของ “คน”

คล้ายกับ “โพล” แต่ก็ใกล้เคียงกับ “ประชามติ”

เป็นปฏิบัติการผ่านในห้วงอภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติ “ไว้วางใจ ไม่ไว้วางใจ” และพัฒนาต่อยอดมาถึง “นายกรัฐมนตรีควรดำรงตำแหน่งเกิน 8 ปีหรือไม่”

ผลการสำรวจมีความหนักแน่น จริงจังและน่าเชื่อถือ

ถามว่าความน่าเชื่อถือของกระบวนการโหวต “เสียงประชาชน” วางอยู่บนรากฐานใด

คำตอบ 1 คือ การร่วมมือระหว่างบุคลากรแห่ง “มหาวิทยาลัย” อันเป็นสถาบันวิชาการกับ “สื่อ” อันเป็นสถาบันทางด้านข่าวสาร

ไม่เพียง 1 แห่ง หากเป็น 8 แห่ง

คำตอบ 1 คือ เครื่องมือทางด้าน “อิเล็กทรอนิกส์” มีความแม่นยำ เป็นวิทยาศาสตร์ และดำรงความเป็นวิชาการอย่างเข้มข้นจากคำถาม

ผลก็คือ มีประชาชนเข้าร่วมเกือบ 4 แสนคน

ผลจากโหวตก่อให้เกิด “ปฏิกิริยา” และเป็นปฏิกิริยาในเชิงโต้กลับอย่างฉับพลันทันใด

แม้จะมีการตั้งคำถามอย่างรัดกุมผ่าน “นายกรัฐมนตรีควรดำรงตำแหน่งเกิน 8 ปีหรือไม่” แต่เป้าหมายอยู่ที่นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบัน

นั่นก็คือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

เนื่องจากรากฐานของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา มาจากกระบวนการรัฐประหาร การดำรงอยู่จึงโน้มเอนไปทางอำนาจนิยม

การตอบโต้ก็มาจากความเคยชินในเชิง “อำนาจ”

จากปฏิบัติการที่ผ่านมา 2 ครั้งสามารถคาดหมายต่อ “แนวโน้ม” ได้โดยพื้นฐาน

มีความเป็นไปได้ที่การสำรวจโดยผ่านช่องทาง “อิเล็กทรอนิกส์” เช่นนี้จะพัฒนาเติบใหญ่ จากที่จำกัดกรอบเพียงการสำรวจในแบบ “โพล”

จะนำไปสู่การทำ “ประชามติ” ได้