แม่นายตาลปล่อยโฮ ก้มกราบลูกนายจ้างถูกฆ่าฝังดิน ลั่นประหารได้ประหารเลย ลั่นชีวิตคนอื่นก็มีค่าเหมือนกัน หลังลูกชายก่อเหตุโหด

กรณีข่าวสลด “นายตาล ทัศพงษ์ สุพรมอินทร์” คนงานซ่อมแซมหอพัก ก่อเหตุฆ่ารัดคอฝังดิน “นายโรจน์นฤเบศร์ หัสดินเดชดำรง” อายุ 53 ปี นายจ้าง ที่บ้านพักผู้ตายก่อนหลบหนี ทั้งที่นายจ้างสงสาร รับเข้าทำงาน ให้ที่อยู่อาศัย ให้ข้าวให้น้ำกิน ล่าสุดตร.จับกุมตัวได้แล้ว

รายการโหนกระแส ออกอากาศวันที่ 20 เม.ย. 66 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 ได้เปิดใจสัมภาษณ์ ฟ้า ลูกสาวผู้เสียชีวิต , แสตมป์ หลานสาวผู้เสียชีวิต รวมถึง แม่ติ๋ว แม่นายตาลผู้ก่อเหตุ

เป็นแม่ของนายตาล?
แม่ติ๋ว : ค่ะ เป็นแม่ฆาตกร

แม่ใช้คำนี้เลย?
แม่ติ๋ว : เราก็เคยสูญเสียพ่อ (ร้องไห้) พ่อเราก็เคยโดนฆ่าตาย แต่จับไม่ได้เลย 30 ปีแล้ว

แล้วลูกชายเราก็มาก่อเหตุแบบนี้?
แม่ติ๋ว : ใช่ (ร้องไห้) เราเข้าใจความสูญเสีย

ปกติคุณพ่ออยู่บ้านคนเดียว?
ฟ้า : ปกติอยู่กับหนู แต่หนูทำงานกลับดึก เขาเป็นห่วงหนูไม่อยากให้อยู่คนเดียว เลยให้ไปอยู่กับแฟน ย้ายมาประมาณ 3 ปี แต่หนูเทียวไปเทียวมาทุกอาทิตย์ จะซื้อข้าวให้แกกินและพาออกไปข้างนอกค่ะ

น้องรู้จักนายตาลมั้ย?
ฟ้า : ไม่เลยค่ะ รู้แค่ว่าเขาเป็นคนที่พ่อจ้างมาซ่อมแซมบ้านให้ จ้างมาชั่วคราว เพราะพ่อบอกว่าเขาไม่มีที่ไป สงสารเขา เลยจ้างให้มาซ่อมแซม เมื่อตอนเดือนที่แล้วเพิ่งจะบวงสรวงห้องเช่าใหม่ ให้เขามาตีปูน ก่อศาลพระภูมิให้ และจ้างเขาทำโน่นทำนี่ไป ให้เงินรายวันค่ะ

เขาพักอยู่ที่บ้านเรามั้ย?
ฟ้า : ไม่ค่ะ พักอยู่ห้องเช่าที่พ่อหนูพักอยู่ตอนนี้ วันที่ขึ้นไปกับตร. ขึ้นไปห้องเขาคิดว่าจะเจอ แต่ห้องกระจัดกระจายไปหมด เขารื้อทุกอย่าง

วันที่น้องทราบเรื่องคุณพ่อเสียชีวิต เหตุการณ์เป็นยังไง?
ฟ้า : ป้าของหนูโทรมาว่าพ่อไม่ไปทำงานนะ ไม่รับสายมา 2-3 วันแล้ว แต่วันอาทิตย์เพิ่งโทรคุยกัน วันจันทร์ที่ผ่านมาป้าติดต่อไม่ได้ หนูก็ติดต่อไม่ได้ด้วย วันจันทร์หนูไม่ได้โทร ป้าโทร ไม่รับเลย แล้ววันอังคารที่ทำงานพ่อโทรมาบอกว่าพ่อไม่ได้ทำงาน 3 วันแล้วนะ ป้าเลยบอกว่าฟ้าไปดูที่บ้านให้ป้าหน่อยว่าพ่อเป็นอะไรหรือเปล่า หนูก็คิดแค่ว่าเขาไม่ได้รับสายใครหรือเปล่า เพราะบางทีพ่อก็รับสาย บางทีก็ไม่รับสาย แต่เขาจะรับสายหนูตลอด หรือไม่ก็โทรกลับหาหนูว่ามีอะไรลูก ทำอะไรอยู่ หนูไปถึงก็เห็นรถจอดอยู่หน้าบ้านคิดว่าคุณพ่ออยู่ในบ้าน หนูไปวันอังคาร หนูเห็นรถจอดอยู่บ้านที่เกิดเหตุ พ่อชอบเข้าไปนั่งเล่นนอนเล่น เลยไปตะโกนหาว่าป๊าอยู่มั้ย แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ ก็คิดว่าเขาคงไปห้องเช่ามั้ง เพราะเขาก็ชอบไปเหมือนกัน ไปทุกวันไปดูห้องเช่า หนูก็ขับรถไปกับพี่แตมป์ ไปถามหาว่าเจอพ่อบ้างมั้ย เขาบอกว่าไม่เจอมา 2 วันแล้ว โทรไปก็ไม่มีใครรับ หนูเลยกลับมาบ้าน แล้วพี่แตมป์บอกเห็นคนชื่อตาลเดินออกมา

แสตมป์ : ตอนแรกหนูได้ยินเสียงคนเปิดประตู หนูเลยบอกน้องว่าลองจอดรถแล้วเดินไปดูซิ เผื่อเป็นป๊า แต่ไปเจอคนร้ายเดินออกมาจากในบ้าน และเดินออกมาประจันหน้ากับหนูสองคน หนูเป็นคนถ่ายคลิปไว้ค่ะ

พอเขาเปิดออกมา เราคุยอะไร?
ฟ้า : หนูถามว่าเป็นใคร เข้ามาอยู่ในบ้านหนูได้ยังไง เขาบอกเป็นพ่อบ้าน พ่อจ้างมา ก็เลยบอกว่าไม่นะ เคยเสนอพ่อไปแล้ว่าจะจ้างแม่บ้านมั้ย เพราะพ่ออยู่คนเดียว จะได้ไม่ต้องทำความสะอาดเอง แต่เขาไม่เอา เขาทำไหว ก็เป็นไปไม่ได้ที่พ่อหนูจะจ้างเขามาเป็นพ่อบ้าน แล้วให้เข้ามาอยู่ในบ้าน แล้วเขาก็บอกว่าหนูไม่ใช่ลูกของพ่อ หนูบอกว่าจะไม่ใช่ได้ยังไง ดูบัตรประชาชนมั้ย

แสตมป์ : เขาชี้หน้าน้องเลยค่ะ บอกว่าหน้าไม่เห็นเหมือนลูกเลย ไม่เหมือนในรูปที่ดูเลย ไม่ใช่ลูกหรอก

ฟ้า : เขาหยิบรูปหนูตอนเด็กประมาณขวบสองขวบที่พ่อเอามาตั้งไว้ เขาก็เลยคิดว่าหนูยังเด็กอยู่ เลยบอกว่าหนูไม่ใช่ลูกพ่อ หนูเลยขอความช่วยเหลือจากคนแถวนั้น ว่ามาช่วยจับคนร้ายหน่อย เขาอยู่ในบ้านหนู

ตอนนั้นไม่ได้เอะใจว่าพ่อเสียชีวิต?
ฟ้า : ใช่ค่ะ ตะโกนรอบแรกไม่มีใครมา แล้วเขาพูดว่าพ่อไปหาญาติที่สีลม หนูก็บอกว่าไม่ใช่ พ่อไม่มีญาติอยู่สีลมนะ ที่ทำงานอยู่สีลม เขาเลยบอกว่าเดี๋ยวพ่อก็กลับมา เขาพูดว่าไปแจ้งความมั้ย เพราะหนูทำให้เขาเสียหายว่าเขามาบุกบ้านหนู หนูบอกว่าไม่ต้องไปหรอก เดี๋ยวตร.ก็มาแล้ว เพราะโทรตร.ไปแล้ว เขาก็เดินเข้าไปในบ้าน หยิบกุญแจบ้านหนูมาล็อก หนูเข้าบ้านไม่ได้เพราะเขามาล็อกค่ะ รอบแรกเขาล็อก ตัวเขาอยู่ในบ้าน เรายืนถามอยู่นอกบ้าน

แสตมป์ : รอบที่สองเขาเดินเข้าไปในบ้านเพื่อไปหยิบกุญแจออกมา และพาตัวเองออกมาข้างนอก และปิดล็อกกุญแจ แล้วสะพายกระเป๋าหนึ่งใบออกไปพร้อมกุญแจ บอกว่ามีอะไรไปเจอที่โรงพัก

ฟ้า : หนูก็บอกว่าไม่ต้องไปเจอที่โรงพักหรอก รอที่นี่แหละ เดี๋ยวตร.มา เขาก็เดินไปเลย หนูโทรแจ้งความ ตะโกนเรียกคนช่วยเหลือ แต่ตรงนั้นมีแต่ผู้หญิง ไม่มีใครกล้าทำอะไร

พอเขาไปแล้ว เราทำไง?
ฟ้า : ปีนเข้าไปในบ้าน เผื่อพ่อเป็นลมอยู่ในบ้าน หนูไม่เจอพ่อ เข้าไปคือบ้านกระจัดกระจายมาก พ่อหนูไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ แต่เข้าไปมีแต่ยาเส้นหล่นเต็มบ้านไปหมด มีเบียร์ มีขนมที่กินแล้วไม่ได้เก็บ ทิ้งเกลื่อนกลาด ปกติพ่อเป็นคนเรียบร้อย แล้วห้องพ่อหนูถูกรื้อ ภายในบ้านข้างล่างถูกรื้อหมดเลย ตู้ถูกเปิดทิ้งไว้หมดเลย รอยเท้าข้างบนเหมือนมีคนเดินไปเดินมา

ไปเจอพ่อที่ไหน?
แสตมป์ : ให้น้องปีนรั้วเข้าไปบ้านที่อยู่ติดกัน ที่พ่อทำไว้ค่ะ

ฟ้า : หนูก็เดินสำรวจ เห็นมีเศษกระจกแตก ก็บอกพี่แตมป์ มีเศษกระจกแตก เดินไปเรื่อยๆ เจอรองเท้าพ่อ หนูก็เดินไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไร ก็เดินกลับมา เพราะตะโกนเรียกก็ไม่มีเสียงตอบรับ ข้างบนบ้านไม้ก็ล็อกเหมือนกัน หนูเลยปีนข้ามออกมา ตร.มาถึงก็ให้ช่างมาสะเดาะกุญแจออกทั้งสองหลังเพื่อดูความผิดปกติในบ้าน พอสะเดาะกุญแจหลังแรก เข้าไปไม่มีผิดปกติอะไร ก็เลยไปหลังที่สอง ตร.ก็เดินดู หนูก็เดินดู พี่แตมป์บอกว่าได้กลิ่นเหม็น แต่ไม่มีใครบอกหนู จนกระทั่งญาติหนูเขาไปยืนอยู่หลังบ้านที่เกิดเหตุ ตรงที่เกิดเหตุแล้วได้กลิ่นเหม็นมากๆ ก็เลยหยิบจอบมาขุด เจอถุงเลือดค่ะ ตร.ก็บอกว่าให้หยุดก่อน

แสตมป์ : รอพิสูจน์หลักฐานมาดูว่าตรงนั้นมีศพมั้ย

ฟ้า : ตร. ก็ให้หนูเดินขึ้นไปบนบ้าน พอเปิดบ้านไป มีรอยเลือดตรงโซฟา และโทรศัพท์พ่อหล่นอยู่บนพื้น ห้องน้ำก็มีคราบเลือด พี่ๆ ที่อยู่ข้างล่างก็เห็นรอยเชือกที่มีเลือด มีดที่มีเลือด ตรงเสาผ้าม่านพ่อพัง ไม่รู้ว่ามีการต่อสู้กันหรือเปล่า พี่เขาเลยเอาโทรศัพท์พ่อมาเปิดกล้องวงจรปิดดู เลื่อนคลิปดูคลอกลับไปคืนวันที่ 17 ก็เห็นนายตาลตะโกนหน้าบ้านค่ะ แล้วในคลิปเขาพูดว่ามึงอยู่ในถุงแล้ว มึงออกมาพูดกับกูไม่ได้หรอก กูจะปล่อยมึงไว้ก่อน ยังไงมึงก็ออกมาไม่ได้ ประมาณนี้ค่ะ

ทำไมแสตมป์รู้ว่าเป็นจุดนั้น?
แสตมป์ : มันมีกลิ่นตรงนั้น และที่เจอถุงเลือดตอนขุดทีแรกเป็นถุงพลาสติกสีขาวใสๆ เปื้อนเลือดค่ะ

พ่อโดนใส่ถุงมั้ย?
แสตมป์ : ไม่ค่ะ เป็นศพนอนอยู่ค่ะ

หลังจากนายตาลออกจากบ้าน เขาเรียกแท็กซี่ไปดินแดง แท็กซี่ยังไม่ถึงดินแดง นายตาลขอลงก่อนแถวแจ้งวัฒนะ หยิบแบงค์ 500 บาท จ่ายให้แท็กซี่ไป นายตาลเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆ จนประมาณ 17.05 น. นายตาลเดินผ่านหน้าม.ศรีปทุม เดินระแวดระวังอยู่ จุดพบร่างคุณพ่อ เห็นว่ามีเครื่องเซ่นต่างๆ นานา?
ฟ้า : เป็นมะม่วงสุกปอกไว้ มีธูปดอกนึงปักอยู่ แล้วเอารูปปั้นน้องหมามาวางไว้

แม่รู้สึกยังไง ลูกชายถูกจับแล้ว?
แม่ติ๋ว : รู้สึกโล่งอกมาก ถ้าประหารได้ก็ประหารไปเลย เพราะเราไม่เชื่อว่าสารภาพแล้วติดคุก แล้วออกมาจะทำให้เขาแก้ไขเป็นคนดีได้

เขาเป็นลูกแม่นะ?
แม่ติ๋ว : เป็นลูกก็ช่าง ชีวิตคนอื่นก็มีค่าเหมือนกัน ชีวิตก็ต้องแลกด้วยชีวิต พ่อเราก็เคยโดนฆ่ามาแล้วจับไม่ได้ ทุกวันนี้เราก็ยังนึกถึงคนร้ายอยู่เลย ชีวิตเขากำลังทำความฝันให้ลูกเขา ชีวิตเขามีค่า ทั้งหน้าที่การงาน เขามีความสุขในการทำตามความฝันของเขา แล้วเขาก็มีบุญคุณต่อลูกเรา ให้ข้าวให้น้ำให้ที่พัก ที่อยู่ที่อาศัย แล้วไปทำผู้มีพระคุณแบบนี้ เราไม่เห็นด้วย ถ้าเขาเป็นลูกเรา เขาจะไม่ทำแบบนี้ ถ้าทำอะไรลงไปต้องมีผลกระทบ

ปกติเขาเป็นคนยังไง?
แม่ติ๋ว : ตอนม.2-3 เขาเคยมาเยี่ยมเรา หลังจากที่แยกกันแล้ว เราสอนเขา เขาก็ล็อกแขนเราไว้สองข้าง ล็อกไว้ไม่ให้เราสอนเขา เขาเป็นเด็กผู้ชาย เราก็แข็งแรงไม่พอ ดูแลเขาไม่ได้ หลังจากนั้นนานๆ เขาจะมาหาสักที เพราะเขาอยู่กับพ่อเขา เขาก็ไปติดเกมส์ อยู่กับเกมส์ทั้งวัน จนโรงเรียนไล่ออก เขาไปไหนไม่รู้ นานๆ มาหาเรา มาหาเมื่อไม่มีเงิน ไม่มีที่พัก อยู่ได้เดือนกว่าเขาก็กินเหล้า ซึ่งเรารับไม่ได้ เพราะเราอยู่กับลูกสาว ที่เกิดจากคนละพ่อ ลูกสาวอายุ 15-16 เขามาอยู่ด้วยช่วงตกงาน แต่เราจะระวังดูแลมาก ถ้าไม่มีเงินคุยรู้เรื่องหมด ไม่กินเหล้า คุยรู้เรื่อง แต่พอมีเงินมา จะกินเหล้า 3-4 ขวดได้เลย แล้วคุยกันไม่รู้เรื่องเลย สอนกันไม่ได้ คุยกันไม่ได้เลย จนล่าสุดเหมือนแบล็กเมล์เรา เราเลยต้องไปแจ้งความ เขาบอกว่าต้องให้เงินกู เหมือนเราไม่มีผู้ชายในบ้าน อยู่กันแค่สองคน เราก็ไม่ไหวไปแจ้งที่สน.บางกอกน้อย และเราก็ไม่ไหว ถอดทองให้ เขาเคยขู่ฆ่า พอได้ทองไม่พอ จะเอาตังค์อีก จนตร.สน.บางกอกน้อยพูดว่าเฮ้ย มึงจะเอาไปถึงไหนวะเนี่ย เขาถึงออกไปและหายไปนาน

เขาเกือบละเมิดน้องสาว?
แม่ติ๋ว : ตอนย้ายมาอยู่ไทรน้อย เขากลับมาตาม เพราะทีแรกเราย้ายหนีแล้ว แต่เขาตามเจอ เพราะเขาอยู่ในทะเบียนบ้านเรา เขาตามเราได้ เราจะไปย้ายเขาออก แต่ย้ายไม่ทัน เขามาโดยเราไม่รู้เลย เขาปีนรั้วเข้ามา ขึ้นไปเปิดประตูห้องเราเลย แท็กซี่ก็รออยู่ข้างล่าง เราเลยไปจ่ายแท็กซี่ให้ เขาบอกเขาจะมาอยู่ ไม่มีงาน ไม่มีเงิน เราก็บอกว่าถ้ามีงาน มีเงินก็ให้ย้ายออกไปนะ แล้วที่นี่มีกฎห้ามกินเหล้า ห้ามสูบบุหรี่ ห้ามขึ้นข้างบน ให้อยู่ข้างล่าง อาทิตย์แรกเขาทำงาน เขาไปหาสมัครงานเอง ตอนแรกเราไม่รู้ว่าเขาไปทำงานที่ไหน จนตร.จับเราถึงรู้ว่าตอนแรกเขาไปทำงานที่ร้านกระเบื้อง พอมีเงินเขาก็เริ่มเหมือนเดิม ไม่ฟังแล้ว ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น มีอยู่วันนั้นไปลงนามถวายพระพร พระองค์ภา ที่จุฬาฯ ก็บอกลูกสาวว่าวันนี้ไม่ต้องเข้าบ้านนะ ตามแม่ไปที่โน่น บุญกุศลช่วยจริงๆ พอกลับมาสามทุ่มกว่า ห้องโดนพัง เขาเข้าใจว่าลูกสาวอยู่ในห้อง เพราะห้องแม่ล็อกไว้เสมอ พอมาแล้วเห็นมีดวางอยู่หน้าบ้าน 4 เล่มเราก็ตกใจคิดว่าคนยกพวกมาตีกันในบ้าน ก็ถามข้างบ้าน ข้างบ้านก็บอกว่ามันอยู่คนเดียวนั่นแหละ ทำอะไรไม่รู้ เราก็เลยกลัว รีบเอามีดดาบไปซ่อนบนหลังคา ทีแรกเราไม่รู้ของใคร เรารีบเอาไปซ่อนก่อน แล้วโทรแจ้งตร. ตร.บอกจะมาแต่ก็ไม่มา เราก็นอนไม่หลับ ล็อกประตูบ้าน พอมันกลับมามันก็โวยวาย มีดดาบกูอยู่ไหน เราก็บอกว่าไม่รู้ แต่ไม่กล้าออกจากห้อง

ลูกสาวไม่กลัวเหรอ?
แม่ติ๋ว : กลัว เราก็เลยบอกว่าอย่างนี้อยู่กันไม่ได้ ไปพังประตูห้องน้องทำไม มีจุดประสงค์อะไร เราปรึกษาลูกว่าจะแจ้ง 191 ดีมั้ย เพราะตร.ในพื้นที่ไม่มา ตอนแรกแจ้งเขามา แต่ก็กลับไป บอกว่ามันเมา ไม่เกิดเหตุซึ่งหน้า อันนี้เป็นรอบสองถึงจับ เพราะมีพังประตู มีมีด เราแจ้งผู้ใหญ่บ้าน เขาช่วยประสานตร.ให้ ถ้าไม่ออกจากบ้านเราจะเป็นคดี เพราะมาทำลายประตูห้องน้องทำไม เจตนาเพื่ออะไร

แม่เลยให้เขาออกไป?
แม่ติ๋ว : ให้เขาออกไป เราถือว่าเรายังมีบุญอยู่

ตอนทราบข่าว?
แม่ติ๋ว : เสียใจมากกับผู้สูญเสีย ไม่ได้เสียใจเขานะ ถ้ารู้ว่าลูกชายตายเราจะดีใจ เพราะก่อนเกิดเหตุเราสอนเขา เขาด่าหมด อีเหี้.. อีสัต… เขาบอกเดี๋ยวเอามีดฟันมึงตายเลย เราเลยบอกว่าถ้าเธอเนรคุณผู้มีพระคุณชีวิตเธอไม่เจริญนะ แล้วตอนเขามาครั้งแรก เราให้เขาถือศีลห้าเพราะเราไปดูหมอดู ดูอาจารย์ลักษณ์ตามโทรศัพท์นี่แหละ เขาบอกว่าถ้าไม่ถือศีลห้า เม.ย.จะหนักมาก เราคิดว่าเขาจะตาย เราไม่ได้คิดว่าเขาจะไปทำร้ายคนอื่น

เขามีสภาวะทางจิตมั้ย?
แม่ติ๋ว : อันนี้ไม่ทราบ ในความรู้สึกของแม่เอง ยังไงถึงเขามีสภาวะทางจิตหรือไม่ก็ไปฆ่าคนไม่ได้ จะอ้างไม่ได้

วันนี้แม่อยากให้เขาเป็นไง?
แม่ติ๋ว : อยากให้เขาตาย คนอื่นฆ่าพ่อเรา เรายังคิดเลย แต่วันนี้เขาไปฆ่าคนอื่น แม่รู้สึกแย่มาก (ร้องไห้) เขาต้องตายตามกันไป ชีวิตมันต้องแลกด้วยชีวิต ชีวิตของเขาต้องมาสูญเสียเพราะลูกเรา มันไม่มีประโยชน์กับใครเลย (ร้องไห้) เขาไม่ได้หาเงินรับผิดชอบใครเลย เขาหาเงินเพื่อกินเหล้า

อยู่ในสายกับ ดร.ตฤณห์ โพธิ์ รักษา นักอาชญาวิทยาเชิงพฤติกรรมและจิตวิทยาอาชญากร คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ม.มหิดล มองเรื่องนี้ยังไง?
ดร.ตฤณห์ : เท่าที่ฟังคุณแม่ และคนรอบตัว สามประเด็นที่ทำให้เขามีปัญหา ควบคุมความรุนแรงไม่ได้ ก้าวร้าว ไปฆ่าผู้อื่น ปัจจัยแรกคือมีประวัติทะเลาะวิวาท และพ่อเอาไม้ฟาดหัว ซึ่งเป็นความกระทบกระเทือนทางศีรษะ อาจส่งผลต่อสมองและความผิดปกติ ทำให้สมองทำงานผิดปกติ อันนี้ต้องมาไล่เรียงว่าโดนอายุเท่าไหร่ เป็นความผิดปกติที่ส่งผลให้บุคลิกภาพแปรปรวน ก้าวร้าว ไม่เชื่อฟังคำสั่งสอน ชอบทะเลาะวิวาท ต่อต้านสังคม สองการกินเหล้า ดื่มสุรา การติดสุราทำให้ป่วยเป็นโรคทางจิตเวชหลายโรคมาก และมีโรคจิตเวชอย่างอื่นตามมา ประสาทหลอน หูแว่ว กรณีนี้น่าจะเป็นประสาทหลอน การติดแอลกอฮอล์ ติดเหล้า มีความร้ายแรงเท่าติดสารเสพติดประเภทอื่นๆ เมื่อติดเหล้าจะมีอาการโรคจิตหลงผิดตามมา ในข่าวอาชญากรรมหลายๆ ข่าว ผู้ก่อเหตุจะมีอาการหลงผิดตั้งแต่หลงว่าคนอื่นสะกดรอยตามหมายเอาชีวิต หรือหลงคิดว่าคนอื่นมาหลงรักตัวเอง ตัวเองมีชื่อเสียงสำคัญมาก อีกอันคือเชื่อว่าตัวเองมีความสามารถเหนือผู้อื่น เป็นผู้วิเศษ ซึ่งตรงกับกรณีนี้ เขาพูดว่ากูเป็นนักฆ่า มีความสามารถในการฆ่าคนอื่น น่าจะเป็นอาการหลงผิดด้านความคิด และเป็นโรคจิตเภท ส่วนสามประวัติการติดเกมส์ การวินิจฉัยขององค์การอนามัยโลก ใส่การติดเกมส์ เป็นโรคทางจิตเวชอย่างร้ายแรง ซึ่งต้องได้รับการรักษาจากจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยา ซึ่งประวัติของผู้ก่อเหตุ มีการติดเกมส์ช่วงม.ต้น ส่งผลให้เป็นโรคจิตเวช สามปัจจัยนี้ก่อให้เกิดอาการกำเริบหรือก้าวร้าวถึงขั้นไม่มีสติ และออกไปทำร้ายคนอื่นถึงแก่ชีวิต

เขาอ้างได้มั้ยเป็นผู้ป่วยจิตเวชเพื่อให้หลุดพ้นคดี?
ดร.ตฤณห์ : เขามีประวัติการรักษามั้ยครับ

แม่ติ๋ว : ไม่แน่ใจว่ามีการรักษาหรือเปล่า

แต่ปกติเหล้าไม่เข้าปาก ก็เป็นปกติ แต่พอเหล้าเข้าปากทันทีเลย?
ดร.ตฤณห์ : เหมือนติดยาเสพติดเลยครับ แอลกอฮอล์ไปกระตุ้นความก้าวร้าว ความผิดปกติเหล่านี้ที่เกิดขึ้นในสมอง ต้องไปประเมินอีกที และการติดเกมส์ของเด็กก็ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะครับ เริ่มจากติดเกมส์จะส่งผลต่อโรคอื่นๆ โรคซึมเศร้า ไบโพลาร์ โรคควบคุมตัวเองไม่ได้ เริ่มจากการติดเกมส์และไม่มีการห้ามปราม

วันนี้จับตัวคนร้ายได้แล้ว อยากให้เป็นยังไงต่อ?
ฟ้า : อยากให้ดำเนินคดี ให้ถึงที่สุด ขอให้เขารับกรรมในสิ่งที่เขาทำ ไม่นึกว่าเขาจะทำกับพ่อได้ลงขนาดนี้ ทั้งที่พ่อมีบุญคุณ ให้เงิน ให้ที่หลับที่นอน ให้ข้าวกิน แต่ยังทำเขาได้ลง ก็ขอให้ดำเนินคดีถึงที่สุดค่ะ

แสตมป์ : ก็ขอให้เขาได้รับผลกรรมที่ควรได้รับ

เขาบอกว่าเขาถูกพ่อด่าทอ จนรำคาญ?
แสตมป์ : ก็ไม่ควรฆ่าใครตายค่ะ มันไม่สมควรต้องทำให้คนอื่นเสียชีวิตขนาดนี้

แม่คิดว่าลูกตัวเอง มีปัญหาทางจิตเวชมั้ย?
แม่ติ๋ว : ไม่ เป็นสันดาน ตอนม.2-3 เราสอนเขา เขาก็ล็อกแขนเรา เราเห็นพฤติกรรมความรุนแรงตลอด วันนี้ประหารชีวิตไปเลยค่ะ เพราะขอพูดย้ำคำเดิมว่าเขาให้ที่อยู่ที่กินที่อาศัย ยังเนรคุณ อีกอย่างที่เขาสั่งสอนเราฟันธงได้เลยว่าเป็นคนดี เพราะว่าสั่งสอนเขา เขายังไม่ฟังเลย

พูดตรงๆ นะ ปกติคุยกับแม่ผู้ก่อเหตุ เขามักบอกว่าลูกเป็นคนดี แต่แม่ไม่ใช่?
แม่ติ๋ว : ก็มันเหี้.. เราสั่งสอนเขา เขายังล็อกแขนเรา แล้วเขาอยู่กับนายจ้างคนนี้ได้ 3 เดือนกว่า เขาดีสุดๆ เลยนะ ขนาดอยู่กับเราได้เดือนเดียว เรายังอยู่ไม่ได้เลย เราจะอกแตกตายอยู่แล้ว นี่เขาอดทนมากเลยนะ ตั้ง 3 เดือนกว่า นายจ้างดีมากเลย เราเสียใจที่เขาสูญเสีย

แม่อยากบอกอะไรกับลูกกับหลาน?
แม่ติ๋ว : แม่กราบขอโทษนะ (ยกมือไหว้ร้องไห้) ความผิดเราส่วนนึงก็คือไม่น่าผลิตเขาออกมาทำลายสังคม (ร้องไห้) ส่วนที่เราไม่สามารถเลี้ยงเขาให้ดีได้ แล้วมาทำลายคนอื่น ป้าต้องขอโทษด้วย ชีวิตที่มีค่าของผู้สูญเสียไม่มีอะไรทดแทนได้ แต่ป้ากราบ (ก้มกราบร้องไห้) เราเข้าใจ ขนาดตัวเอง 30 ปียังตามจับคนร้ายไม่ได้ ยังรับไม่ได้เลย ก็เข้าใจเขา รับรู้ไว้ว่าเราก็เสียใจเหมือนกัน ขอดวงวิญญาณผู้สูญเสีย ขอให้ท่านสู่สุคติ พบแต่สิ่งดีๆ

อยากพูดอะไรกับนายตาล?
แม่ติ๋ว :จริงๆ ถ้ากูได้ข่าวว่ามึงตาย กูจะดีใจมาก ช่วงสงกรานต์ฝันว่ามึงเลือดเต็มหน้า มีข่าวรถชนชายไม่ทราบชื่อ กูดีใจมากเลยว่ามึงจะได้ไปเกิดใหม่และเป็นคนดี แต่วันนี้มารู้ว่ามึงไปทำลายชีวิตคนอื่น กูเสียใจมาก ขอให้ตายตกตามไป ให้มึงไปใช้ชีวิตมึงให้เขาเถอะ มึงอย่าอยู่อีกเลย กูไม่เชื่อว่าชีวิตในคุกจะทำให้มึงดีขึ้นมาได้ มึงตายแล้วเกิดใหม่ซะ ทำแต่สิ่งดีๆ ดีกว่า หรืออาจไม่ได้เกิดเลยก็ได้ อย่าได้มีเวรมีกรรมต่อกันเลย ทุกชาติอย่าได้เจอกันอีก สาธุ (ร้องไห้)