คุณค่าคนไม่ได้อยู่ที่ยูนิฟอร์มไหนต่อให้แต่งเป็นตุ๊ดเกย์ แพรรี่ ร่ำไห้ สึกมาไม่สูญเปล่า สัมผัสรักแท้ ปลดล็อกแม่โดนดูถูกคนถอยหนีเหตุจน รับไม่ซิงแล้ว เปิดแฟนเด็กหนุ่มหล่อ
“แพรรี่ ไพรวัลย์” เปิดใจทุกเรื่องราวชีวิตกับ วู้ดดี้ ใน WOODY FM “ปิดตำนานอรุ่มเจ๊าะ “แพรรี่ ไพรวัลย์” ไม่เสียดายบวช 18 ปี คุณค่าของคนอยู่ที่เนื้อแท้ข้างใน ยูนิฟอร์มไหนก็มีคุณค่า เปิดใจแฟนคนแรก ตอนนี้ยังเวอร์จิ้นอยู่ไหม?”
ถามว่ากิเลสตัณหาโลภเข้ามาไหมหลังสึก แพรรี่ ตอบทันทีว่า เข้ามาตั้งแต่วันแรกที่สึกเลย หนูอยากมีคู่ชีวิตแบบพี่วู้ดดี้
บวชตั้งแต่อายุ13 จนสึกน่าจะเวอร์จิ้น สึกมาแล้วยังเวอร์จิ้นอยู่ไหม แพรรี่ หัวเราะหนักหนูพูดได้เหรอคะเนี่ย ไม่น่าจะเวอร์แล้วค่ะ ไม่เวอร์แล้วละค่ะ เรื่องอารมณ์ ความใคร่ ราคะ มันเป็นเรื่องสัญชาตญาณ มันก็ได้ของมันโดยอัตโนมัติ ทุกคนเสียเวอร์จิ้นกันยังไง หนูก็คงเป็นอย่างนั้น
ครั้งแรกไม่ยากใช่ไหม แพรรี่ เผย หนูไม่งงหรอกดูหนูแต่งตัวก็รู้ หนูว่าคนที่เข้ามาหาหนูน่าจะงงกับหนูมากกว่า พร้อมทั้งเผยด้วยว่า มีแฟนแล้ว คบกัน 2 เดือนได้ ยังเด็กอยู่ อายุน้อยกว่าหนูตั้งเยอะ อายุเขายังไม่ถึง 25 เลย ก็คุยกันทุกเรื่อง ทุกอย่าง ไม่ได้ต้องการแค่มีเซ็กซ์แล้วพอแล้วพัก ต้องการคนมาอยู่อย่างจริงจัง มาเป็นเพื่อน มาช่วยหนู เป็นคู่ชีวิตที่อยากจะฝากอะไรบางอย่างให้ได้ ความไว้เนื้อเชื่อใจ อยากได้มุมนี้แล้ว
ถามว่าเจอกันยังไง แพรรี่ เผยเขาเป็นรุ่นน้องของเนี่ยคนนี้ วันนั้นวิดีโอคอลคุยกัน รุ่นน้องเขาแซวหนู ให้พี่แพรรี่ปล่อยมาเที่ยวสิเดี๋ยวผมให้หอมทีหนึ่ง ประมาณนั้น (สปาร์กเลยไหม) ยังค่ะ ก็มีนัดเจอไปคาเฟ่กัน อะไรกัน รู้สึกบุคลิกเขาน่ารัก เขายอมคุย เขาไม่กลัว หยอกล้อหนูได้ เปิดทางให้อยากคุยกับเขามากขึ้น กับคนอื่นไม่ค่อยมีใครอยากคุยกับหนูจะรู้สึกว่าหนูเฟีร์ซๆ จะรู้สึกเป็นคนที่ทำอะไรก็เป็นข่าว ก็เป็นช่วงที่ดูกันอยู่ แต่ก็ยอมรับสถานภาพความเป็นแฟนระหว่างกัน มีสเปซให้กัน (เป็นห่วงอะไรเขา) ห่วงว่าเขาจะไปมีแฟนอีกคน (หัวเราะ) เพราะเขาก็หน้าตาใช้ได้ ขาว น่ารัก (สเปกเราเป็นยังไง) ชอบผู้ชายน่ารัก ละมุน สูงๆ ขาวๆ หนูเข้มพอแล้ว หนูเป็นกาแฟ มาเป็นนมให้หนูดีกว่า
แพรรี่ เผยเกิดมาในครอบครัวที่โดนดูถูกมาตลอด ตอนแม่ทำงานก่อสร้าง จะโดนคนบอกว่าเพราะมึงโง่แบบนี้แหละ ลูกมึงถึงไม่ได้เรียนต่อ ตอนไม่มีคือไม่มีใครช่วยเลย แม่เคยเล่าว่าไปวัดไปทำบุญ ขยับไปนั่งใกล้ใครเขาก็ถอยหนี เพราะว่าเราไม่มี ไม่อยากสมาคมกับเรา
สงสารแม่มาก จะต้องลบความไม่มี ออกไปจากครอบครัวให้ได้ หนูก็ทำได้ แม่พูดเสมอแม่ไม่คิดว่าชีวิตแม่จะมีบ้านแบบที่อยู่ทุกวันนี้ ไม่เคยคิดว่าจะมีรถ หลายอย่างที่แม่ไม่เคยคิด แม่อยากได้อะไรหนูทำให้แม่หมดเลย หนูปลดหนี้ให้แม่หมดทุกอย่าง หนี้เงินล้าน ที่แม่คิดว่าชาติหนี้แม่จะปลดได้หมด หนูไม่ติดพันธะอะไรแล้ว หนูโพสต์ขำๆว่า ทุกวันนี้หนูเป็นคนหาเงิน ให้พ่อแม่นั่งใช้เงินอยู่บ้าน
อันหนึ่งที่ภูมิใจมาก หนูไม่ได้เลี้ยงตัวหนูคนเดียว หนูยังให้งานกับญาติพี่น้องหนู ทุกคนมีงานหมด หนูสร้างงานให้พ่อแม่พี่น้อง นี่มันคือคุณค่า หนูพิสูจน์แล้ว (ภูมิใจมากไหมปลดล็อกครอบครัว) มาก แม่ป่วยแล้วแม่หายด้วย
หนูสึกออกมาไม่สูญเปล่าสำหรับหนู พยายามทำให้คนเห็นว่าคุณค่าคนอยู่ที่เนื้อแท้ข้างใน อยู่ที่จิตใจมากกว่าสิ่งอื่น พยายาม ต่อสู้กับทุกคนที่มองหนูที่เปลือก คนถ้ามีคุณค่าอยู่ในยูนิฟอร์มไหนก็มีคุณค่า ต่อให้จะแต่งตัวเป็นตุ๊ดเป็นเกย์อะไรแบบนี้ ดูตลกขำๆ คุณค่าหนูก็ยังอยู่ สิ่งที่ได้จากการบวชมันไม่ได้หาย จะอ่อนไหวเรื่องพ่อแม่ จะรู้สึกผิดมากถ้าหนูอยู่เป็นพระ แล้วแม่ไม่หาย หนูปล่อยให้แม่หนูตายไปพร้อมกับโรคมะเร็งแล้วหนูไม่มีโมเมนต์ที่ควรมี ถึงหนูเป็นพระหนูก็รู้สึกเสียดาย
วันที่สึกออกมากอดพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ หนูร้องไห้ทุกคนวันแรกที่หนูสึกแล้วหนูกอด มันจริงมันไม่ปลอม ตอนเป็นพระหลายคนมาหาหนูเพราะผลประโยชน์ เขาไม่ได้รักที่ตัวหนู แต่คนพวกนี้วันที่หนูสึกทุกคนอยากกอดทุกคนร้องไห้ไปกับหนู มันคือรักจริงๆ เขาเอ็นดูหนูในแบบที่หนูเป็น (น้ำตาไหลร่ำไห้)
แพรรี่ บอกด้วยว่า หนูถูกพรากไปเพื่อไปเจอกับสิ่งที่เขาคิดว่าดีที่สุด ได้ไปบวชเรียน แต่ 18 ปีหนูค้นพบว่า สิ่งเหล่านั้นมันไม่ใช่ (ร้องไห้) มันทำให้หนูอยากหนีจากกำพืดเดิมของหนู หนูไปบวชเพื่อจะเอาอะไร ชื่อเสียง ยศศักดิ์ ให้คนนับหน้าถือตา ขณะที่พ่อแม่หนูก็ไม่มีอันจะกินอยู่ที่บ้าน มันไม่ใช่ เหมือนหนูได้มาถูกทางอีกครั้งหนึ่ง แล้วหนูไม่รู้สึก 18 ปี เป็นเรื่องเสียเวลา ขอบคุณใครก็ตามที่ทำให้หนูได้กลับมาถูกทาง
