สงสารจับใจ! ตาร้องไห้ เร่ร่อน 2 ปีในกรุง ให้เงินไม่เอา ขอแค่ตั๋วรถไฟไปอำนาจฯ ตอบแทนด้วยน้ำปลา

Home » สงสารจับใจ! ตาร้องไห้ เร่ร่อน 2 ปีในกรุง ให้เงินไม่เอา ขอแค่ตั๋วรถไฟไปอำนาจฯ ตอบแทนด้วยน้ำปลา



สงสารจับใจ! ตาร้องไห้ เร่ร่อน 2 ปีในกรุง โดนไล่ออกจาก รปภ.เพราะแก่แล้ว อาศัยนอนตามตลาด ให้เงินไม่เอา ขอแค่ตั๋วรถไฟไปอำนาจฯ ตอบแทนด้วยน้ำปลา

วันที่ 1 เม.ย.66 สมาชิก TikTok @kamy_arnada โพสต์คลิปหลังเจอชายชราคนคนหนึ่ง เร่ร่อนอยู่ในกรุงเทพมา 2 ปี อยากกลับบ้านที่อีสาน แต่ไม่มีเงินติดตัว โดยระบุว่า พ่อใหญ่เห็นหนูซื้อน้ำเต้าหู้อยู่ข้างกระทรวง ร้องไห้ หิวข้าว หิวน้ำ อยากกลับบ้าน เลยได้สอบถามที่มาที่ไปและขอดูบัตรประชาชน ชื่อ พัชรินทร์ พิมพ์เพียร ต.ไม้กลอน อ.พนา จ.อำนาจเจริญ มีหลานอยู่วารินชำราบ

มาทำงาน เป็น รปภ.แถวสุขุมวิท เฒ่าแล้วเขาเลิกจ้าง บ่มีเงินกลับบ้าน เร่ร่อนขอเขากิน นอนข้างถนน ขอค่ารถกลับบ้านบ่มีไผช่วย ทิ้งงานครึ่งวันไปส่งขึ้นรถไฟ ซื้อน้ำซื้อขนมผลไม้ห่อไว้กินกลางทาง ให้เงินก็บ่เอา ขอแค่เสื้อกันหนาว ดีใจหลายได้กลับบ้าน ตาบอกว่าบ่มีหยังตอบแทนอิหล่า ตาเลยหยิบน้ำปลาขวดน้อยให้ และให้หวย 3 ตัวตรง หนูถามว่าได้หวยมาจากไหน เมื่อคืนตานอนใต้ศาลพระภูมิ

จากนั้นเธอก็ได้โพสต์ต่ออีกว่า ก่อนที่จะพาตามาสถานีกลางบางซื่อ หนูพาตานั่งรถเมล์ไปสถานีหัวลำโพง เจ้าหน้าที่รถไฟบอกเขาย้ายรถไฟไปสถานีบางซื่อแล้ว ระหว่างทางตาก็ชี้จุดที่ตาอาศัยนอนอยู่ข้างถนน แถวตลาดมหานาค มีเสื่อปูนอนแม่ค้าใจดีให้มา ระหว่างระเมล์ติดไฟแดงตาเห็นหัวหน้างานที่เคยเป็น รปภ.บริษัทเดียวกัน แกตะโกนผ่านรถเมล์ เรียกลูกพี่ๆๆ หนูก็ตะโกนไปว่า พี่!!จะกลับบ้านไหมหนูจะไปส่ง แก่บอกไม่กลับ หนูตะโกนไปอีกครั้งว่าไปว่า ไปรอหนูด้านในสถานีหัวลำโพงนะหนูจะเลี้ยงข้าว

ตาบอกหนูว่าหัวหน้างานคนนี้เขาโดนไล่ออกเพราะติดเหล้า ส่วนตาแก่มากทำงานเป็น รปภ.ไม่ได้ หนูถามนะว่าตาไม่ได้หนีคดีอะไรมาใช่ไหม ตาบอกว่าไม่มีไม่เคยทำเช่นนั้น หนูไปส่งตา เวลา 10:00 นั่งใจจดใจจ่อรอรถไฟ เวลา 19:30 ระหว่างนั้นหนูสอนวิธีเดินไปขึ้นรถไฟ สอนอ่านป้ายชานชลา หลังจากที่หนูส่งตาที่สถานีกลางบางซื่อ ในวันพฤหัสบดี ที่ 30 มีนาคม 2566 ก็กลับไปทำงาน ไม่รู้เลยว่าถึงบ้านหรือยัง หนูก็ลืมจดเบอร์โทรศัพท์ตัวเองให้แก ที่อยู่บัตร ปชช. ตาอยู่บ้านเลขที่ 38 ม.2 ต.ไม้กลอน อ.พนา จ.อำนาจเจริญ หนูถามอะไรตอบได้หมด สติสัมปชัญญะครบถ้วน

จากนั้นเธอก็ได้เข้ามาคอมเมนต์ว่า “มาส่งตอน 11.00 น. เจ้าหน้าที่รถไฟบอกว่ารถไฟวารินมา 19.30 น. ถึงวาริน 06.30 น. ตาว่าลงรถไฟแล้วจะเดินไปขึ้นรถประจำทาง 3 กม. ถึงบ้าน 50 บาท หนูถามแกว่า 2 ปี ไม่มีใครให้เงินค่ารถเลยเหรอ แกบอกว่ามีคนให้เยอะสุดคือ 200 บาท เป้นคนขับสามล้อ แต่มันไม่พอค่ารถ ซื้อกินก็หมดแล้ว แกบอกว่าอยู่ตลาดสะพานขาว ตลาดมหานาค หนูให้ตังแกไม่เอา แกอยากได้ตั๋วรถไฟ ในตัวแกไม่มีกลิ่นเหล้า แกมีมารยาท ไม่มักมากอยากได้ แกดูดยาเส้นเหมือนคนสมัยโบราณ แกไม่เอาเงินสักบาท แต่หนูให้ติดตัว 100”

แท็กที่เกี่ยวข้อง

เรื่องอื่นที่น่าสนใจ