คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง

หนทาง การเมือง
ของ จุรินทร์ ประชาธิปัตย์
ในการ แปรเปลี่ยน

การเมืองหลังการเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2562 มีการเคลื่อนไหวรวดเร็ว และรุนแรง

ไม่เพียงสัมผัสได้จากสภาวะพลิกผันแปรเปลี่ยน อันเกิดขึ้นและดำรงอยู่ภายในพรรคประชาธิปัตย์อย่าง ต่อเนื่อง

ไม่ว่าจะกรณี นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ลาออก จาก ส.ส.

ไม่ว่าจะกรณีบรรดาเหล่าสมาชิกในเครือข่าย “นิว เดม”จะทยอยการถอนตัวไม่ว่าจะเป็น ไอติม พริษฐ์ ไม่ว่าจะเป็น ลูกนัท โนเบิลเฮาส์

และที่สุดก็เป็น “ระเบิด” จาก นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ

พลันที่ “ดร.เอ้” นายสุชัชวีร์ สุวรรณสวัสดิ์ สวมเสื้อพรรคประชาธิปัตย์ก็เกิดอาการตะลึง

สัมผัสได้กับความคึกคักของ นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ หัวหน้าพรรค สัมผัสได้กับความคึกคักของ นายเฉลิมชัย ศรีอ่อน เลขาธิการพรรค

คล้ายกับประตูสำหรับ “คนรุ่นใหม่” ได้เปิดกว้าง

ขณะเดียวกัน เมื่อเห็นปฏิกิริยาอันมาจาก นาย พิจิตต รัตตกุล ประสานเข้ากับที่หลายคนของพรรคประชาธิปัตย์ไปแวดล้อม นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์

กระแสก็เทเข้าไปรวมอยู่ที่ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ อย่างรวดเร็ว

คําถามอันแหลมคมยิ่งก็คือ พรรคประชาธิปัตย์กำลังต่อสู้กับพรรคและกลุ่มการเมืองใด

เพราะเพียงกลุ่มที่แยกตัวออกจากพรรคประชา ธิปัตย์ก็มากมาย ตั้งแต่ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ยันไปยัง นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ

ตลอดจน นายกรณ์ จาติกวณิช และ นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม

น่าสนใจก็ตรงที่บรรดานักการเมืองเหล่านี้แม้ ไม่อาจร่วมกับพรรคประชาธิปัตย์ แต่ความโน้มเอียง ก็เอนไปทาง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เด่นชัด

ทุกคนล้วนต้องการกลุ่มที่หนุน พล.อ. ประยุทธ์ จันทร์โอชา

การเลือกตั้งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตจึงสำคัญยิ่ง ต่อพรรคประชาธิปัตย์

คำถามก็คือ การแอบอิงอยู่กับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะทำให้พรรคประชาธิปัตย์มีฐานะเหมือนกับที่เคยแอบอิงกับ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ หรือไม่

คำตอบนี้จะพิสูจน์ได้ก็เมื่อถึงวันแห่ง “การเลือกตั้ง”