ในห้วงแห่ง “สงกรานต์” ถือได้ว่าเป็นเทศกาลแห่งการ “ปล่อยของ” ทางการเมือง

ไม่ว่าจะเป็นการเริ่มต้นด้วยการเดินสายไหว้พระของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา แล้วบุกเข้าไปฉีดน้ำบนถนนข้าวสารอย่างเหนือความคาดหมาย

สร้างทั้งความตื่นตา ประหลาดใจ

ไม่ว่าจะเป็นการเดินสายนิ่มๆ ด้วยท่วงทำนองในแบบของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ จากลำพูน ลำปาง แล้วปักหลักร่วมเล่นน้ำที่เชียงใหม่ยาว

ภาพจาก 2 แคนดิเดตนายกรัฐมนตรีนี้แหลมคม

เด่นชัดอย่างยิ่งว่า รากฐานการแสดงออกแนบแน่นอยู่กับเป้าหมายทางการเมือง

หากมิใช่การเมืองก็ยากเป็นอย่างยิ่งที่ทหารอย่าง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะเสี่ยงลงไปสาดน้ำร่วมกับชาวถนนข้าวสารแบบนั้น

ต้องยอมรับว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา มีความอึดเป็นพิเศษ

ขณะเดียวกัน หากมองผ่านแต่ละอิริยาบถของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ จะสัมผัสได้ในความนุ่มนวล อ่อนหวานและความเป็นธรรมชาติ

ถึงขนาดนุ่งขาสั้นอยู่ท่ามกลางมวลชน

มีความแตกต่างอย่างแน่นอนระหว่าง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กับ ทิม พิธา

เป็นความแตกต่างที่คนหนึ่งเป็น “ทหาร” มาทั้งชีวิต เป็นความแตกต่างที่อีกคนหนึ่งเป็น “นักธุรกิจ” แล้วเข้าสู่สนาม “การเมือง”

คนหนึ่งมี “บอดี้การ์ด” อีกคนหนึ่ง “ไม่มี”

ภาพของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในมือมีปืนฉีดน้ำมีความพร้อมในการตอบโต้ ขณะที่ภาพของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ยิ้มรับกับทุกสภาพอย่างเต็มใจ

ทั้งยังเป็นภาพอันฉายเสน่ห์และความน่ารัก น่าประแป้ง

พลันที่ทุกการเคลื่อนไหวจบสิ้นลงก็ย่อมต้องมีการประเมินผลว่าเป็นบวก เป็นลบ

กระนั้น จุดหนึ่งที่เป็นบทสรุปร่วมกัน นั่นก็คือ จากเทศกาลสงกรานต์จะกลายเป็น “จุดเริ่ม” ไปสู่อีกบาทก้าวในทางการเมือง

เพียงแต่จะเป็น “ภาพ” ในแบบไหน เท่านั้น