คำวินิจฉัยของ “ศาลรัฐธรรมนูญ” มีเป้าหมายเพื่อเป็นคำตอบ เป็นทางออกทางการเมือง

ด้านหนึ่ง การมีคำสั่งพักการปฏิบัติราชการ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในฐานะนายกรัฐมนตรีสร้างความพอใจโดยพื้นฐาน

แต่ก็เป็นคำสั่งที่ยัง “ค้างคา” อยู่ในความรู้สึก

ขณะเดียวกัน ด้านหนึ่ง เมื่อผลแห่งคำสั่งนี้ส่งผลให้คนที่เข้าไปแทนที่ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเป็น พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

แม้จะเสมอเป็นเพียง “รักษาราชการ” ชั่วคราวก็ตาม

การสไลด์เข้าไปแทนที่ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ได้กลายเป็น “คำถาม”

ไม่เพียงเป็นคำถามถึงผลพวงอันเนื่องแต่ “คำวินิจฉัย” ของคณะตุลาการศาลรัฐธรรมนูญว่าดำเนินไปอย่างมีเงื่อนงำอันสะท้อนความคิดแบบใด

หากยังเสนอความสงสัยในแบบ “ลับ ลวง พราง”

ทั้งหมดนี้เป็นความสุกงอมของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และเป็นการวางจังหวะก้าวอย่างแยบยลของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ หรือไม่

เพราะเคยมีการระบุ “รักษาการ” นายกรัฐมนตรีก่อนหน้านี้

ข้อสันนิษฐานที่ยกมาคือรูปธรรมหนึ่งแห่งความสลับซับซ้อนของสังคมการเมือง

เป็นไปตามยุทธวิธีอันได้รับการเอ่ยอ้างตั้งแต่หลังรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 ต่อเนื่องมายังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557

นั่นก็คือ เป็นไปตามแผน “ลับ ลวง พราง”

เป้าหมายอาจเพื่อสร้างความสับสนให้กับฝ่ายตรงกันข้ามซึ่งสัประยุทธ์ชิงความได้เปรียบในทางการเมือง

แต่สุดท้ายกลับ “ลับ ลวง พราง” แม้กระทั่งพวกเดียวกัน

คำถามก็คือ ทำไมกระแสขานรับต่อ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จึงมิได้เป็นด้านบวก

นั่นเพราะว่าทั้ง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ทั้ง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ล้วนเป็นคอหอยและลูกกระเดือกกันในทางการเมือง

จึงแทบมิได้คาดหวังอะไรกับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ