กรณีการล่อซื้อ “อธิบดี” แห่งกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม สำคัญ

สำคัญไม่เพียงเป็นการล่อซื้อโดยความร่วมมือกันอย่างเป็นระบบทั้งจาก ป.ป.ช.และป.ป.ท.ที่ เกาะติดการทุจริตในวงราชการและการเมืองเท่านั้น

หากแต่ยังได้รับความร่วมมือจาก “ข้าราชการ”

หากไม่ได้ “ข้อมูล” จากเหล่าข้าราชการในกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ป.ป.ช.และป.ป.ท.คงไม่เกิดความมั่นใจในระดับนั้น

ถามว่างานนี้จำกัดเพียง “อธิบดี” เท่านั้นหรือ

พลันที่เกิดกรณีล่อซื้อ “อธิบดี” สังคมเกิด นัยประหวัดไปยังการปล้น “ปลัดกระทรวง”

นั่นก็คือ การปล้นปลัดกระทรวงคนหนึ่งแห่งกระทรวงคมนาคม แล้วกลิ่นของการคอร์รัปชั่นก็โชยกรุ่นเนื่องจากมากด้วยเงื่อนงำ

เป็นปลัดกระทรวงจากยุครัฐบาล นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ

จากนั้นก็เกิดการขุดคุ้ยและตรวจสอบอย่างอึกทึกครึกโครมกระทั่งกลายเป็นว่า “ปลัดกระทรวง” รายนั้นต้องข้อหาทุจริตคอร์รัปชั่นอย่างมหาศาล

แต่ก็ตัดตอนเพียง “ปลัดกระทรวง” เท่านั้น

คําถามก็คือการทุจริตในหน่วยราชการเป็นเรื่องเฉพาะตัวอย่างนั้นหรือ

อาจเป็นเรื่องของ “อธิบดี” อาจเป็นเรื่องของ “ปลัดกระทรวง” แต่ก็ต้องถามว่าทั้งอธิบดีและปลัดกระทรวงปฏิบัติหน้าที่อย่างเอกเทศหรือไม่

ต้องขึ้นกับ “รัฐมนตรี” ต้องขึ้นกับ “นายกรัฐมนตรี”

ไม่ว่ากรณีของการล่อซื้อ “อธิบดี” ไม่ว่ากรณีการปล้น “ปลัดกระทรวง” อย่างมากด้วยเงื่อนงำจึงกลายเป็นคำถาม กลายเป็นความสงสัย

ไปยัง “รัฐบาล” ไปยัง “นายกรัฐมนตรี”

สายตาของสังคมจึงให้ความสนใจไปยังกรณีการล่อซื้อ “อธิบดี” อย่างเป็นพิเศษ

อยากรู้เป็นอย่างยิ่งว่าในที่สุดแล้วก็เป็นเรื่องระหว่างตัว “อธิบดี” กับผู้ใต้บังคับบัญชา ที่ต้องหาเงินมาส่งส่วยเพื่อการรักษาตำแหน่ง หรือแสวงหาตำแหน่งเท่านั้นหรือ

โดยที่ “นายกรัฐมนตรี” ไม่ต้องรับผิดชอบ