การนำเสนอสิ่งที่เรียกว่า “วีไอพี” ของพรรครวมไทยสร้างชาติอยู่ในแสงสปอตไลต์

เพียงใช้คำว่า “วีไอพี” ก็สะท้อนรูปคำอันดำรงอยู่กับความทันสมัย ยิ่งเมื่อประสานเข้ากับกระบวนการ “เปิดตัว” ยิ่งมีกลิ่นอาย “การตลาด”

เรียกตามสำนวนก็ต้องว่า นี่คือ “การลอนช์”

เพียงว่าสิ่งที่ลอนช์มิได้เป็น “สินค้า” เพื่อสร้างความฮือฮาทางด้านการตลาดเพื่อแย่งยอดขายให้พุ่งกระฉูด หากแต่เป็นสินค้าอันแนบอยู่กับ “บุคคล”

“วีไอพี” จึงมีลักษณะ “ลายคราม”

การใช้คำว่า “ลายคราม” สอดรับอย่างยิ่งกับลักษณะแห่งพรรครวมไทยสร้างชาติ

เพราะว่าพรรคการเมืองนี้มีจุดขายใหญ่อยู่กับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ซึ่งมีภาพอันตรึงแน่นอยู่ในสังคมนับแต่รัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557

ประสานเข้ากับ นายพีระพันธุ์ สาลีรัฐวิภาค จากพรรคประชาธิปัตย์

การเปิดตัว นายไตรรงค์ สุวรรณคีรี พร้อมกันกับ นายชุมพล กาญจนะ และปิดท้ายด้วย นายชัชวาลล์ คงอุดม หรือ “ชัช เตาปูน” จึงสอดรับอย่างเหมาะเจาะ

เมื่อเป็นของ “ลายคราม” ก็ย่อมมี “ความขลัง”

ปมเงื่อนอยู่ตรงที่ลักษณะ “วีไอพี” สอดรับกับความต้องการของ “ตลาด” หรือไม่

มองจากพรรครวมไทยสร้างชาติ นี่ย่อมเป็น “จุดขาย” สร้างความเด่นและก่อให้เกิดความแตกต่างในทางการเมืองอย่างเด่นชัด

ไม่ว่ากับพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่ากับพรรคประชาธิปัตย์

ยืนยันให้เห็นว่าพรรครวมไทยสร้างชาติต้องมีความมั่นใจว่าบุคคลระดับ “วีไอพี” ของพรรคตนเหนือกว่าพรรคเพื่อไทย เหนือกว่าพรรคก้าวไกล

เป็นความเหนือกว่าในความต่าง

ความเป็น “วีไอพี” จึงเป็นเรื่องที่ดำเนินมาพร้อมกับสภาวะแห่งความเป็น “ลายคราม”

เพราะ นายไตรรงค์ สุวรรณคีรี เป็นคนยุคเดือนตุลาคม 2516 เพราะ นายชุมพล กาญจนะ เป็น ส.ส.หลายสมัย เพราะ ชัช เตาปูน ดำรงอยู่อย่างเป็นตำนาน

ถามว่า “วีไอพี” เหล่านี้ “ขาย” ได้หรือไม่