มีการเคลื่อนไหวของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ คึกคัก

ไม่ว่าจะเป็นการเดินสายไปเปิดเวทีปราศรัยที่สงขลา ไม่ว่าจะเป็นการเดินสายไปเปิดเวทีปราศรัยที่ขอนแก่น ท่ามกลางมวลชนแน่นหนา

เหตุใดจึงไม่เรียกว่าเป็น “ปรากฏการณ์”

เหตุใดเพียงแต่พรรคก้าวไกลขยับก็นำมาซึ่งปรากฏการณ์ สามย่าน มิตรทาวน์ ก็นำมาซึ่งปรากฏการณ์ สะพานหิน ภูเก็ต

และปรากฏการณ์ สามกษัตริย์ เชียงใหม่

คำถามนี้ย่อมเกิดจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

เพราะหากมองผ่าน “ปริมาณ” ก็ใช่ว่าที่สามย่าน มิตรทาวน์ จะมืดฟ้ามัวดิน ที่สะพานหิน ภูเก็ต ก็เป็นส่วนหนึ่งมิได้เป็นส่วนใหญ่

ที่อนุสาวรีย์สามกษัตริย์ พื้นที่ก็แคบและมีจุดอับ

ทำไมเมื่อเป็นพรรคก้าวไกลจึงเป็นปรากฏการณ์ ทำไมเมื่อเป็นพรรครวมไทยสร้างชาติ เมื่อเป็นพรรคพลังประชารัฐ จึงเป็นเรื่องธรรมดาอย่างปกติ

เป็นเพราะความลำเอียง เป็นเพราะไม่เป็นกลาง เที่ยงธรรมหรือไม่

จุดชี้ขาดอย่างแท้จริงอันกลายเป็นบทสรุปย่อมมาจาก “วัฒนธรรม” ที่แตกต่างกัน

การได้มาซึ่ง “มวลชน” ของพรรครวมไทยสร้างชาติ การได้มาซึ่ง “มวลชน” ของพรรคพลังประชารัฐ มีคำถามตามมาเสมอ

ขณะที่การได้มาซึ่ง “มวลชน” ของพรรคก้าวไกลเป็นอีกอย่าง

ขณะที่พรรครวมไทยสร้างชาติ พรรคพลังประชารัฐ ผ่านระบบ “หัวคะแนน” ขณะที่พรรคก้าวไกลแม้จะเป็นระบบหัวคะแนนก็มีกลิ่นอายใหม่

เนื่องจากมาจากระบบหัวคะแนน “ธรรมชาติ”

ระบบหัวคะแนน “ธรรมชาติ” นี้เองที่สร้างความแตกต่างภายในวัฒนธรรมการเมือง

เป็นการเมืองในแบบพรรคก้าวไกล เป็นการเมืองในแบบพรรครวมไทยสร้างชาติ เป็นการเมืองในแบบพรรคพลังประชารัฐ

อันจะได้คำตอบในวันที่ 14 พฤษภาคม