บทบาทของ น.ส.วรรณวิภา ไม้สน ในการอภิปราย “งบประมาณ” น่าทึ่งอย่างยิ่ง

น่าทึ่งหากนำไปเทียบกับ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ซึ่งจบจากสหรัฐ น่าทึ่งหากนำไปเทียบกับ สุรเชษฐ์ ประวีณวุฒิวงศ์ ซึ่งจบจากเอไอที

เนื่องจาก “วรรณวิภา” เป็น “ผู้ใช้แรงงาน”

ยิ่งนำเอาการอภิปรายในขณะที่ยังเริ่มเหยียบบาทก้าวเข้าสู่พรรคอนาคตใหม่เปรียบเทียบกับเมื่อคืนวันที่ 31 พฤษภาคม ยิ่งเห็นการเปลี่ยนแปลง

เปลี่ยนแปลงและพัฒนาอย่าง “ก้าวกระโดด”

ในสังคมชนชั้นอย่างสังคมไทย การเป็น “ผู้ใช้แรงงาน” ตำ่ต้อยและถูกมองข้าม

เนื่องจากอาศัย“แรงงาน”เป็นเครื่องมือและปัจจัยในการสร้างรายได้ ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ กว่าจะได้มา 10 และ 20 บาทก็เหน็ดเหนื่อยสาหัส

ที่สำคัญรากฐานในทาง“วัฒนธรรม”ก็ต่ำเตี้ย เรี่ยดิน

ทุกพรรคการเมืองล้วนออกมาสดุดี “ผู้ใช้แรงงาน” ต้องการกำลังในทางการเมืองจาก “ผู้ใช้แรงงาน”มาเป็นเครื่องมือในการต่อสู้

แต่มีน้อยที่จะเคารพและให้บทบาทอย่างเป็นจริง

กรณีของ น.ส.วรรณวิภา ไม้สน จึงเป็น “กรณีตัวอย่าง” เมื่อมองอนาคตใหม่ ก้าวไกล

ไม่เพียงแต่พรรคอนาคตใหม่จะอ้าแขนต้อนรับและมอบบทบาทให้เป็นอย่างดี หากยังใช้กลไกที่ดำรงอยู่ภายในในการบ่มเพาะและสร้างตัวตนใหม่

ทำ “ชนชั้นคนงาน” ให้ไม่ต่างไปจาก “ปัญญาชน”

ด้านหนึ่ง ต้องยอมรับในปัญญาและความสามารถของ น.ส.วรรณวิภา ไม้สน แต่ด้านหนึ่ง ก็ต้องยอมรับในกระบวนการหล่อหลอมของพรรค

น.ส.วรรณวิภา ไม้สน จึงสำแดง “สมรรถ ภาพ” ออกมาอย่างภาคภูมิ

ภายในกระบวนการแสดงออกของ น.ส.วรรณวิภา ไม้สน จึงคือการหล่อหลอม

หล่อหลอมธาตุดีที่ดำรงอยู่ของชนชั้นแรงงานที่มากด้วยความอดทน ยืนหยัด ประสานเข้ากับพัฒนาการใหม่ในทางความคิดในทางการเมือง

กลายเป็น “วรรณวิภา”ใหม่ กลายเป็น รูปธรรม “การเมือง” ใหม่