คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
บทเรียน บทร้าวของ ประยุทธ์ จันทร์โอชาจาก “อุดรธานี”
ฤทธานุภาพแห่ง “สื่อใหม่” สะท้อนเห็นอย่างเด่นชัดยิ่งจากกรณีการเยือน “อุดรธานี”
ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่า พล.อ. ประวิตร วงษ์สุวรรณ หมายมั่นปั้นมือว่าการไปอุดรธานีครั้งนี้จะต้องเป็นข่าวอย่างอึกทึกและครึกโครม
เข้าลักษณะ “ช้างเหยียบนา พระยาเหยียบเมือง” เด่นชัด
เพราะ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เดินทางไปในฐานะ “นายกรัฐมนตรี” ขณะที่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ก็เดินทางไปในฐานะ “รองนายกรัฐมนตรี”
ถามว่าผลสะท้อน แรงสะเทือนเป็นอย่างไร
หากประเมินจากรายงานของ “ลูกแหล่งตีนมือ” ก็สอดรับกันอย่างเป็นเอกภาพ
ไม่ว่าจะมาจากภายใน “ทำเนียบรัฐบาล” ไม่ว่าจะมาจาก “มหาดไทย” วัดจากมวลชนที่มาห้อมล้อมก็อบอุ่น และกึกก้องด้วยการประสานเสียงเชียร์
ยิ่งภาพก้มลง “กราบเท้า” ยิ่งโอ่อ่า อลังการ
กระนั้น ภายในการต้อนรับก็ปรากฏ “เสียง” หนึ่งดังขึ้น “อยากเห็นการพัฒนา หากไม่สามารถพัฒนาก็เกษียณออกไป ให้คนอื่นเข้ามาทำ”
อันนี้แหละที่แม้แต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็สะดุด
อาการสะดุดหยุดกึกของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต่างหากคือผลสะเทือน
ขณะเดียวกัน คล้อยหลังการไปเยือนอุดรธานียังไม่ทันจางจากภาพเบื้องหลังการจัดวางภายในค่ายทหารก็ปรากฏออกมาอย่างชนิดเป็น “ไวรัล”
บรรยากาศเหมือนกับยุค “ปลัดฮิ” เปิดปุ๊บ ติดปั๊บ ยิ่งกว่า “ก๊อบปี้”
เท่านั้นไม่พอ “คลิป” ที่เจ้าหน้าที่ยกร่มดำขึ้นพยายามปิดป้ายที่ “กลุ่มอุดรพอกันที” ยกขึ้น ยิ่งแพร่กระจายออกไปมากกว่าจะทัดทานห้ามปรามได้
ตรงนี้ต่างหากที่เป็นการ “ประจาน” มากกว่า “หนุนเสริม”
ตัวอย่างไม่ว่าจะจาก “อุดรธานี” ไม่ว่าจะจาก “ชัยภูมิ” หรือ “นครราชสีมา” ก่อนหน้านี้
สะท้อนให้เห็นอย่างเด่นชัดว่า ด้านหลักของ “สื่อ” ที่ครองฐานะนำอยู่ในสังคมไทยมิได้เป็นสื่อเก่า ตรงกันข้าม กลับเป็นพื้นที่ของ “สื่อใหม่” ในโลกออนไลน์
พิสูจน์ให้เห็นลักษณะ “ขาลง” ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
