คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง

ทิศทาง การเมือง ทิศทาง พริษฐ์ วัชรสินธุ กับ ประชาธิปัตย์

การประชุมรัฐสภาตลอดทั้งวันจนถึงกลางดึกของคืนวันที่ 16 พฤศจิกายน มีความสำคัญ

ไม่เพียงแต่ ส.ว.อย่าง นายกิตติศักดิ์ รัตนะวราหะ เมื่อประสานเข้ากับ ส.ว.อย่าง นายเสรี สุวรรณภานนท์ จะยืนเปล่าเปลือยอย่างล่อนจ้อน

ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการแสดงของ นายวันชัย สอนศิริ

หากแต่ภายในท่วงท่าอาการที่เนียนนุ่มในแบบของ นายคำนูณ สิทธิสมาน และ นายสมชาย แสวงการ ก็เปิดโฉมที่เป็นจริงออกมาหมดสิ้น

เช่นเดียวกับหนทางที่ “ประชาธิปัตย์” เลือกไว้แล้ว

มีความจำเป็นต้องสนใจบทบาทของ ส.ส.พรรคประชาธิปัตย์อย่างเป็นพิเศษ

ไม่ว่าจะเป็นการอภิปรายของ นายชินวรณ์ บุณยเกียรติ ไม่ว่าจะเป็นการอภิปรายของ นายสาทิตย์ วงศ์หนองเตย ไม่ควรมองข้าม

เพราะพรรคประชาธิปัตย์คือ “สถาบัน” ในทางการเมือง

ยิ่งกว่านั้น ภายในองค์ประกอบของ “กลุ่มรี-โซลูชั่น” ก็มีคนที่เคยอยู่พรรคประชาธิปัตย์หลายคน ไม่ว่า นายกษิต ภิรมย์ ไม่ว่า นายฟูอาดี้ พิศสุวรรณ

และที่สำคัญ คือ นายพริษฐ์ วัชรสินธุ

การตัดสินใจของพรรคประชาธิปัตย์ในวันที่ 17 พฤศจิกายนจึงน่าจะมีผลสะเทือน

ไม่เพียงมีผลสะเทือนในทางชี้ถึงทิศทางและอนาคตของร่างแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 ซึ่งเสนอเข้ามาอย่างเป็นระบบโดย “รี-โซลูชั่น” เท่านั้น

หากแต่ยังชี้ถึงอนาคตของ “ประชาธิปัตย์” อย่างมีนัยสำคัญ

สะท้อนให้เห็นว่าที่เกิดระยะห่างกับ นายกษิต ภิรมย์ ที่เกิดระยะห่างกับ นายฟูอาดี้ พิศสุวรรณ และรวมถึงการตัดสินใจของ นายพริษฐ์ วัชรสินธุ มิได้เป็นเรื่องของอารมณ์

หากแต่เป็นเรื่องในทางความคิด และ อุดมการณ์

ทางเลือกใหม่ของพรรคประชาธิปัตย์จึงยิ่งใกล้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา แนบชิด

เป็นความแนบชิดที่สังคมเริ่มตั้งคำถามกับสถานะและเกียรติภูมิทางการเมืองของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา รุนแรงและแข็งกร้าวมากยิ่งขึ้นเป็นลำดับ

จึงไม่แน่ว่าทางเลือกนี้ของพรรคประชา ธิปัตย์จะราบรื่นและสดใส