การยกหูโทรศัพท์ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไปยัง นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ เป็นเรื่องใหญ่
ไม่เพียงเพราะ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เป็นรักษาการ “นายกรัฐมนตรี” ขณะที่ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ เป็น “ผู้ว่าฯ กทม.” เท่านั้น
หากแต่เป็นการยกหูในห้วงแห่งความวิตกเรื่อง “น้ำ”
ในเมื่อ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ รับผิดชอบในเรื่องของ “น้ำ” อยู่แล้วตอนเป็นรองนายกรัฐมนตรี จึงชอบด้วยเหตุผลที่จะต้องต่อสายเพื่อหารือ
คำถามก็คือ ทำไมจึงเป็นในเดือนสิงหาคม 2565
ความจริง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เป็นรองนายกรัฐมนตรีที่ดูแล “น้ำ” มานานแล้ว
การเดินทางไปชลบุรี การเดินทางไปหนองคาย ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ก็มีเป้าหมายเพื่อตรวจราชการในเรื่อง “น้ำ” เป็นสำคัญ
นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ก็เป็น “ผู้ว่าฯ กทม.” ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2565
ปัญหาน้ำรอการระบายในกรุงเทพมหานครก็มีมาตั้งแต่เดือนกรกฎาคมมาแล้วเหตุใดไม่มีการต่อสาย ทำไมจึงเพิ่งต่อสายในเดือนสิงหาคม 2565
ตรงนี้ต่างหากที่แหลมคม ตรงนี้ต่างหากที่กลายเป็น “ข่าว”
คําตอบอยู่ที่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เพิ่งอยู่ในฐานะ “รักษาการ” นายกรัฐมนตรี
ความหมายก็คือ เมื่อปัญหาฝนตกหนัก น้ำเหนือเริ่มไหลบ่าเข้ามายังภาคกลางและกรุงเทพมหานคร รักษาการ “นายกรัฐมนตรี” ย่อมกังวล
เพื่อความรอบคอบจึงต้องหารือกับ “ผู้ว่าฯ กทม.”
ไม่ว่ามองจากด้านของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่ามองจากด้านของ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ยังอยู่ภายใต้กระบวนการทำงาน ทำงาน ทำงาน
เป็นการร่วมมือกัน “ทำงาน” เพื่อช่วยเหลือ “ประชาชน”
พลันที่มีการต่อสายจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ก็นำไปสู่ภาพ “เปรียบเทียบ”
เป็นการเปรียบเทียบกับการทำงานในแบบของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เป็นการทำงานในแบบของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
นี่คือผลสะเทือนอย่างมีนัยยะลึกซึ้งในทางการเมือง
