ความสงบของพรรคเพื่อไทย พรรคก้าวไกล ณ เบื้องหน้าสูตร “เลือกตั้ง” น่าศึกษา
เหมือนกับน้ำเสียงของ นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว หัวหน้าพรรคเพื่อไทย และ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรคก้าวไกล
พร้อมอย่างเต็มเปี่ยมกับทุก “สูตร” การเลือกตั้ง
จึงสร้างความแตกต่างเป็นอย่างมากกับ “อาการ” อันปรากฏใน “กลุ่ม 3 ป.” อันสะท้อนถึงการพลิกกลับไปกลับมาอยู่ตลอดเวลา
เด่นชัดยิ่งว่าตกอยู่กับ “ความกลัว” อย่างลึกซึ้ง
มิใช่เพราะ “ความกลัว” หรอกหรือถึงกับตัดสินใจให้มีการแก้ไขเพิ่มเติม “รัฐธรรมนูญ”
โดยพื้นฐานแล้วก็คือ ความกลัวต่อการเคลื่อนไหวอันฮึกห้าวและเหิมหาญเป็นอย่างสูงตามยุทธศาสตร์ “แลนด์สไลด์” ของพรรคเพื่อไทย มองเห็นภาพอันโดดเด่นของ โทนี่ วู้ดซัม
หากแผน “แลนด์สไลด์” ของพรรคเพื่อไทยประสบผลสำเร็จประสานเข้ากับการผนึกพลังกับพรรคก้าวไกล พรรคเสรีรวมไทย พรรคประชาชาติ พรรคพลังปวงชน
นั่นหมายถึงคลื่นแห่ง “การเปลี่ยนแปลง” ใหญ่
จากนั้น สภาพการดิ้นจึงปรากฏผ่านทุกการเคลื่อนไหวของ “กลุ่ม 3 ป.”
ยิ่งเคลื่อนไหวยิ่งยืนยันถึงสภาวะไร้ทิศไร้ทาง ยิ่งเคลื่อนไหวยิ่งประจานให้เห็นความหวาดกลัวที่รุนแรงล้ำลึกถึงระดับขนพองสยองเกล้า
กลัวต่อพรรคเพื่อไทย กลัวต่อพรรคก้าวไกล
ขณะเดียวกัน ความนิ่งอย่างเปี่ยมด้วยวุฒิภาวะจากพรรคเพื่อไทยและพรรคก้าวไกลกลับกลายเป็นพลานุภาพในทางการเมืองอันล้ำลึก
เพราะสะท้อน “ความนิ่ง” อย่างมี “การเคลื่อนไหว”
ตั้งแต่เกิดปรากฏการณ์ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ทุกก้าวย่างคือ “การต่อสู้” อันแหลมคม
แม้ระบอบอันมี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นตัวแทนจะอยู่ในลักษณะ “รุก” ดำเนินการอย่างเป็นฝ่ายกระทำอย่างต่อเนื่องผ่าน “สูตรเลือกตั้ง”
แต่เมื่อขาดความชอบธรรม การรุกจึงตกเป็นฝ่ายตั้งรับ
