เมื่อเห็น “จดหมาย” พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ หลายคนแปลกและประหลาดใจ
ประหลาดใจเพราะไม่นึกว่าทหารอย่าง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จะชอบเขียนหนังสือ ทั้งยังเขียนอย่างต่อเนื่องจนถึงฉบับที่ 6
เป็นความแปลกทั้งในฐานะ “ทหาร” และ “นักการเมือง”
ยิ่งมีความชัดเจนว่าเป็น “จดหมาย” ที่แม้จะลงชื่อ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ แต่ก็มิได้เขียนโดยตัวของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เอง
ก็ยิ่งมากด้วยความแคลงคลาง กังขา
ในความเป็นจริง คนระดับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ส่วนใหญ่ก็มิได้เขียนเอง
ตอนที่ดำรงตำแหน่งเป็น “เจ้ากรมยุทธการทหารบก” หรือแม้กระทั่งเป็น “ผู้บัญชาการทหารบก” เมื่อมี “บทความ” ปรากฏออกมา
จำนวนมากก็ไม่เชื่อว่า พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ จะเขียนเอง
แม้กระทั่งคำสั่ง 66/2523 ที่มีคำยืนยันจาก “นายพล” หลายคนว่าเขียนด้วยมือของตัวเอง หลายคนก็ไม่เชื่อว่าจะเป็นจริงตามนั้น
เพราะ “สำนวน” บอกชัดเจนว่าเป็น “ฝีมือ” ใคร
กล่าวสำหรับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ แสดงความซื่อสัตย์มาตั้งแต่ต้นเลย
บอกว่าไม่ได้เป็นผู้เขียน “จดหมาย” เอง แต่ก็เป็น “จดหมาย” ที่ได้อ่าน และเมื่ออ่านแล้วก็ยอมรับและรับรองให้เป็นของตนเอง
นี่ย่อมเป็น “ท่วงทำนอง” ในแบบ “หัวหน้าพรรค”
ในอีกด้านหนึ่งจึงเท่ากับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ให้การยอมรับต่อแนวคิดที่เสนอให้ “ก้าวข้าม ความขัดแย้ง” ที่ดำรงอยู่ในทางความคิด ในทางการเมือง
เท่ากับเป็นการเริ่ม “บทใหม่” ในทางสังคม
ในทางการเมือง “จดหมาย” ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จึงมีความสำคัญ
เมื่อแสดงออกจากจุดแห่งความเป็นหัวหน้าพรรคพลังประชารัฐและต้องการจัดระบบความคิดกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ยิ่งทรงความหมาย
ภายใต้สถานการณ์ “ลับ ลวง พราง” เช่นนี้
