กำสรวล โศกศัลย์
จากถาวร ประชาธิปัตย์
ต่อต้าน เลือกตั้ง

เห็นบทรำพึงรำพันจากปาก นายถาวร เสนเนียม แล้วบังเกิดความสะเทือนใจ

สะเทือนใจในอารมณ์และความรู้สึกในเชิงรันทดท้อแทบไม่แตกต่างไปจากการแสดงออกของ นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ ที่จำใจต้อง “นิราศ” ร้างราจาก “ประชาธิปัตย์”

น่าเห็นใจ และก็เข้าใจ

เป็นความเข้าใจในรากฐานแห่งความรู้สึกซึ่งจริงใจอย่างยิ่งของ นายถาวร เสนเนียม ต่อการออกมาเป่านกหวีดพร้อมกับมาตรการ “ชัตดาวน์” อันสะเทือนเลื่อนลั่น

กระทั่งเห็นใจในความหงุดหงิดที่ปรากฏ ออกมา

อารมณ์ของ นายถาวร เสนเนียม ณ ตอนนี้ ต่างจากเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน อย่างสิ้นเชิง

วันที่ 11 พฤศจิกายน เมื่อ นายถาวร เสนเนียม รับทราบคำวินิจฉัยของตุลาการศาลรัฐธรรมนูญต่อ คำปราศรัยในวันที่ 10 สิงหาคม 2563

สังคมเห็นความคึกคัก ตื่นตัวเป็นอย่างสูง

จึงไม่แปลกที่ นายถาวร เสนเนียม จะดึงเอาวิญญาณความเป็น “อัยการ” ประสานกับสปิริตในแบบพรรคประชาธิปัตย์ตระเตรียมในการขยายผล

ขยายผลไปยัง “สามกีบ” อย่างไม่รั้งรอแม้แต่น้อย

พลันที่ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยให้ นายถาวร เสนเนียม พ้นสมาชิกภาพส.ส.

เป็นการสิ้นสมาชิกภาพส.ส.พร้อมกับ นาย อิสสระ สมชัย นายณัฏฐพล ทีปสุวรรณ นาย พุทธิพงษ์ ปุณณกันต์ นายชุมพล จุลใส

ภาพของการต่อต้านการเลือกตั้งเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2557 ก็ลอยเด่น

ลอยเด่นไม่ว่าที่จังหวัดสงขลา ไม่ว่าที่กรุงเทพ มหานคร เสียงเป่านกหวีดดังกึกก้อง การขัดขวางการเลือกตั้งกลายเป็นงานมหกรรม

และมหกรรมนี้เองที่กลายเป็น “อาชญากรรม” ทางการเมือง

คําวินิจฉัยต่อ 5 อดีตส.ส.จึงเท่ากับเป็นการชี้นิ้วโดยตรงไปยังพรรคประชาธิปัตย์

เป็นพรรคประชาธิปัตย์ที่แพ้การเลือกตั้งอย่าง ต่อเนื่องตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2538 และที่สำคัญคือตั้งแต่เดือนมกราคม 2544

แพ้เลือกตั้งจนต้องงุ่นง่านออกมาต้าน “การเลือกตั้ง”