ลางสังหรณ์เป็นจริง! นักร้อง เมาท์เทน บีผับ เผยความรู้สึกหลัง ไฟไหม้ผับชลบุรี

Home » ลางสังหรณ์เป็นจริง! นักร้อง เมาท์เทน บีผับ เผยความรู้สึกหลัง ไฟไหม้ผับชลบุรี

เผยความในใจนักร้องประจำร้านเมาท์เทน บีผับ สิ่งที่ระแวงมาตลอด ตั้งแต่ก่อนเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ จนถึงวันที่เกิดเหตุการณ์ ไฟไหม้ผับที่ชลบุรี

จากเหตุสลดไฟไหม้ผับชลบุรี เมาน์เทน เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 2565 เกิดเหตุไฟไหม้ผับดังกลางเมืองสัตหีบ เมื่อเวลา 01.25 น โดยทางด้านเพจเฟซบุ๊ก ได้รับแจ้ง เกิดเหตุเพลิงไหม้สถานบันเทิงที่ชื่อว่า เมาท์เทน บี (Mountain ) ริมถนนสุขุมวิท ซอยสัตหีบสุขุมวิท 99 ห่างจากสามแยกสัตหีบประมาณ 4 กิโลเมตร หมู่ 7 ต.พลูตาหลวง อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี หลังรับแจ้งกำลังอาสาสมัครกู้ภัยระดมกำลังไปตรวจสอบพร้อมรถดับเพลิงจากเทศบาลเมืองสัตหีบ เทศบาลตำบลเขตรอุดมศักดิ์ เทศบาลตำบลเกล็ดแก้ว

โดยล่าสุดผู้ใช้งานเฟซบุ๊กรายหนึ่งชื่อ Nui Voice Raphon เป็นนักร้องหนุ่ม ที่ร้องเพลงประจำวันจันทร์ วันเกิดเหตุจึงไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ โดยได้โพสต์ผ่านเฟซบุ๊กว่า ผมเป็น 1 วงที่เล่นประจำอยู่ร้านเมาท์เทนวันจันทร์ สิ่งที่น่ากลัวและคิดอยู่เสมอคือทางเข้าออก มันแคบมาก เพราะมีบูทของซาวด์กั้นตรงกลางทางออก และทางเข้าออกของลูกค้ามีทางเดียว และ 2 ชั้น ให้นึกถึง ประตูผลักตามคอนโดอ่ะ 2 ชั้น (ด้านนอก 1 ผลัก ด้านใน 1 ผลัก) และสิ่งที่บุไว้ ด้านบนเพื่อซับเสียง นั่นคือเชื้อเพลิงชั้นดี ที่ผมระแวงตลอด โดยได้ระบุข้อความภายในโพสต์ว่า

“ผมเป็น 1 วงที่เล่นประจำอยู่ร้านเม้าเท่นวันจันทร์ สิ่งที่น่ากลัวและคิดอยู่เสมอคือ ‘ทางเข้าออก’ มันแคบมาก เพราะมีบูทของซาวด์กั้นตรงกลางทางออก และทางเข้าออกของลูกค้ามีทางเดียว และ 2 ชั้น

ให้นึกถึง ประตูผลักตามคอนโดอ่ะ 2 ชั้น (ด้านนอก 1 ผลัก ด้านใน 1 ผลัก) และสิ่งที่บุไว้ ด้านบนเพื่อซับเสียง นั่นคือเชื้อเพลิงชั้นดี ที่ผมระแวงตลอด

ปกติเวลาวงผมไปถึง จะมีสมาชิกวงเดินไปตามการ์ดที่หน้าร้านมาเปิดประตูด้านหลังร้าน เพื่อเข้าไปถึงทางขึ้นเวทีเลย (ไม่ต้องเดินถือของเบียดลูกค้าเข้าไป) เมื่อเข้าไปการ์ดจะล็อคด้วยแม่กุญแจทันทีจะไม่มีใครสามารถเข้าออกได้ นอกจากจะตามคนดูแล มาไขแม่กุญแจเพื่อเปิดเท่านั้น ซึ่ง เวทีกับประตูทางออก ไกลกันพอสมควร (ถ้าจะออกคือต้องเบียดลูกค้าออกเท่านั้น)

และแน่นอน เมื่อเกิดเพลิงไหม้ และมีหลังคาซับเสียงเป็นเชื้อเพลิงทำให้มันเกิดขึ้นเร็วมาก บวกกับลูกค้าเต็มร้าน แถมเมา ใครวิ่งทัน ก็ทัน ใครไม่ทันก็กองอยู่หน้าประตูมันจึงกลายเป็น ไปปิดทางออก (ให้นึกถึงซานติก้า)

เพื่อนๆนักดนตรีที่อยู่ท้ายแถว เลยต้องเผชิญกับกองเพลิง สละเครื่องดนตรีทุกอย่างแล้ว แต่ก็ออกมาไม่ทัน

กูสงสารพวกมึงมากน้องเอ๊ย บางคนทรมาน อาการไม่ดีเลย หดหู่มาก ขอให้ปลอดภัยนะ กูเป็นห่วงจากใจจริง ขอให้พระคุ้มครอง ปาฏิหารย์จงเกิดด้วยเถิด”