รอดหวุดหวิด! หนุ่มจีนวิ่งข้ามถนน-โยนมือถือทิ้ง โผรับเด็ก 2 ขวบ พลัดตกตึกชั้น 5 เผยทำตามสัญชาตญาณความเป็นพ่อและแม่

เหตุการณ์สุดระทึก เกิดขึ้นที่ถงเซียงในมณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน กรณีคลิปวิดีโอที่จับภาพชายคนหนึ่งได้รับเกียรติให้เป็นวีรบุรุษแห่งชาติ หลังสามารถรับตัวเด็กน้อยที่ร่วงลงมาจากที่สูงได้อย่างทันควัน ซึ่งวิดีโอดังกล่าวถูกแชร์อย่างกว้างขวางและประทับใจผู้ใช้เว็บหลายล้านคน

วันนั้นอากาศร้อนและมีคนเดินถนนไม่กี่คนบนถนนและประตูและหน้าต่างของร้านค้าบนถนนถูกปิดและไม่มีใครสังเกตเห็นอุบัติเหตุ เซิน ตง วัย 31 ปี ผู้ค้นพบอันตรายในครั้งแรกกำลังจอดรถอยู่ฝั่งตรงข้ามถนน เพิ่งกลับมาจากทำธุระ

ภาพจาก Sohu

ต่อมาเขาได้ยินเสียงดังลั่นที่เกิดจากเด็กหญิงอายุ 2 เกือบ 3 ขวบทีกำลังหน้าต่างริมปีนระเบียง ก่อนจะร่วงจากหน้าต่างและตกลงไป 4 ชั้น ก่อนจะติดแผ่นเหล็กสีป้ายโฆษณาชั้น 2 ทำให้เขาวางสายโทรศัพท์ของลูกค้าทันทีและวิ่งข้ามถนน จากนั้น เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็เริ่มไถลลงจากหลังคาอีกครั้ง ทว่าก่อนจะตกลงถึงพื้น เธอก็รอดในนาทีสุดท้ายเพราะเซินตงสามารถรับเธอได้ทันเวลา เพื่อป้องกันไม่ให้เธอกระแทกพื้น

เซิน ตงกล่าว “ผมกลับมาจากลูกค้าข้างนอก ผมได้ยินเสียง ‘ปัง’ ระหว่างการโทรคุยกับลูกค้า และผมรีบวิ่งไปผมไม่ได้ดูเลยว่ามีรถแล่นอยู่บนถนนหรือไม่ ยังไงก็ตาม ผมวิ่งไปถึงตอนแรก โชคดีที่เด็กยังไม่หล่นลงมา” ในเวลาเดียวกัน หลู่เสี่ยวถิง พนักงานธนาคารใกล้ ๆ อีกคนก็สังเกตเห็นความแปลกประหลาดและวิ่งข้ามถนนอย่างรวดเร็ว

ภาพจาก Sohu

เซินตงและหลู่เสี่ยวถิงคิดว่า เด็กน้อยอาจตกลงมาจากชั้น 2 อีกครั้งเมื่อใดก็ได้จึงร่วมมือกันโดยปริยาย เซินตงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกด 120 เพื่อขอความช่วยเหลือ ขณะที่หลู่เสี่ยวถิงเหยียดแขน พร้อมรับเด็กได้ทุกเมื่อ “ฉันตะโกนบอกเธอในตอนนั้นว่า ‘อย่าขยับนะที่รัก อย่าขยับ’”

เนื่องจากเด็กยังเด็กเกินไป เขาจึงค่อย ๆ คลานไปที่ขอบด้านนอกของแท่น และไม่นานขาของเด็กก็หลุดออกจากป้ายโฆษณา เพียงไม่กี่นาทีต่อมา เด็กก็ตกลงมาจากแผ่นเหล็กสีสูงประมาณ 5 เมตร เซินตงกล่าวว่า “เด็กกำลังจะร่วง ตอนนั้นผมโยนโทรศัพท์ทิ้ง และไม่รู้ว่ามันโยนไปที่ไหน เมื่อมันตกลงมา ผมกอดเด็กไว้ บอกตามตรง ผมจำรายละเอียดไม่ได้ ผมจำไม่ได้แม้กระทั่งแขนของผมเจ็บหรือไม่ มันเป็นแค่สัญชาตญาณที่จะเอื้อมมือไปหาเธอ โชคดีที่ผมรับทันเวลา ไม่อย่างนั้นผมจะรู้สึกแย่มาก”

ภาพจาก Sohu

ในเวลานี้ แม่ของเด็กก็รีบไปที่เกิดเหตุด้วย เมื่อเห็นว่าเด็กถูกอุ้มขึ้นอย่างปลอดภัย เธอจึงขอบคุณทั้งคู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และรู้สึกผิดอย่างสุดซึ้งในความประมาทเลินเล่อของเธอ แม่ของเด็กพูดว่า “ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่มีคนใจดีมากมายที่ชั้นล่าง พวกเขากอดลูกสาวของฉันและให้ชีวิตใหม่กับเธอ ขอบคุณมากจริง ๆ “

เด็กหญิงตัวเล็กชื่อซินซิน ในวันเดียวกัน แม่ของซินซินออกไปเก็บเสื้อผ้าโดยคิดว่าจะกลับไปได้ภายใน 3 – 4 นาที จึงทิ้งซินซินไว้ที่บ้านคนเดียว ภายในห้องมีม้านั่งที่ระเบียง ทำให้ซินซินปีนขึ้นไปบนม้านั่ง จากนั้นเริ่มปีนออกจากขอบหน้าต่าง เมื่อเห็นอาการบาดเจ็บที่ขาของซินซิน เซินตงรู้สึกกังวลมากจนรอรถพยาบาลไม่ไหว เขาขับรถพาซินซินและแม่ของเธอไปโรงพยาบาลด้วยรถของเขาเอง และไม่ออกไปไหนจนกว่าพ่อของซินซินจะมา

ภาพจาก Sohu

หลู่เสี่ยวถิงที่ผอมบางและตัวเล็กก็เป็นคุณแม่ที่มีลูก ทำให้เมื่อนึกถึงฉากในวันนั้น หลู่เสี่ยวถิงมีความกลัวอยู่ตลอด ส่วนเซินตงเป็นพ่อของลูกสองคนด้วย เขาบอกกับนักข่าวว่าตอนที่เขารีบไปช่วยชีวิตเด็กน้อย เขาไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย มันเป็นสัญชาตญาณของพ่อมากกว่า

โดยกล่าวว่า “ในตอนนั้น ผมควรจะมีความมั่นใจที่จะรับเธอ อันที่จริงไม่ว่าฉันจะมั่นใจหรือไม่ว่าจับรบได้ แต่ผมจะต้องอ้าแขนรอรับแน่นอน ลูกคนโตของผม ลูกอายุน้อยกว่าเด็กคนนี้ 2 – 3 เดือน ส่วนลูกคนสุดท้องอายุ 8 เดือนเท่านั้น ผมชอบเด็กมาก”

ภาพจาก Sohu

หลังจากตรวจร่างกายอย่างถี่ถ้วนจากโรงพยาบาลแล้ว ซินซินได้รับบาดเจ็บที่ขาและปอด แต่พ้นขีดอันตราย ขณะที่นักข่าวกำลังสัมภาษณ์เด็กน้อยและแม่ ซินซินมีชีวิตชีวามากขึ้น เธอไม่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและสามารถลุกขึ้นจากเตียงในโรงพยาบาลได้

บางครั้งก็ฮัมเพลงเล็ก ๆ และบางครั้งก็ทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจให้แม่กอด เมื่อนักข่าวถามว่าใครช่วยชีวิตเธอเมื่อวันก่อน เธอสามารถพูดได้ชัดเจนว่า “ลุงและป้า” ล่าสุดสำนักงานความมั่นคงสาธารณะได้ยืนยันการกระทำที่กล้าหาญของทั้งสองด้วยการมอบใบรับรองการยืนยัน

ขอบคุณที่มาจาก Sohu South China Morning Post