สาวอเมริกันและสุนัขรอความช่วยเหลือ– เมื่อวันที่ 30 ก.ค.เว็บไซต์ซีเอ็นเอ็นรายงานว่า น.ส.โคลอี้ อดัมส์ อายุ 17 ปี ชาวอเมริกันว่ายน้ำออกจากบ้านที่น้ำท่วมพร้อมด้วยเจ้าแซนดี้ สุนัขเพศเมียและรอบนหลังคาอยู่หลายชั่วโมงเพื่อรอความช่วยเหลือในสถานการณ์น้ำท่วมในรัฐเคนทักกี ทางตะวันออกของประเทศสหรัฐอเมริกา
เมื่อช่วงเช้าตรู่ของวันที่ 28 ก.ค.ตามเวลาท้องถิ่น โคลอี้ตื่นขึ้นมาพบกับฝันร้าย เจอน้ำไหลบ่าจากท่อระบายน้ำในห้องน้ำผุดขึ้นผ่านแผ่นกระเบื้องห้องครัวและล้อมรอบบ้านอย่างรวดเร็วที่เมืองไวต์เบิร์ก
น.ส.โคลอี้ ซึ่งอาศัยอยู่กับปู่ แต่วันเกิดเหตุ โคลอี้อยู่กับเจ้าแซนดี้ สุนัขคู่ใจ ที่เลี้ยงไว้ตั้งแต่โคลอี้ยังเป็นเด็กอายุ 2-3 ขวบ “มีน้ำท่วมสุดลูกหูลูกตา ฉันเจอการโจมตีที่น่าหวาดกลัวเข้าอย่างจัง” น.ส.โคลอี้กล่าว แต่โคลอี้มุ่งมั่นที่จะออกจากบ้านที่น้ำท่วมไปอย่างปลอดภัยและพาสุนัขไปด้วย
นายแอนดี้ เบเชียร์ ผู้ว่าการรัฐเคนทักกีระบุว่า เหตุน้ำท่วมในรัฐเคนทักกีทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 25 ราย เมื่อวันที่ 28 ก.ค.ซึ่งฝนตกหนักและน้ำท่วมเป็นบริเวณกว้าง และประชาชนอีกจำนวนมากสูญเสียทรัพย์สิน
ปู่และย่าของโคลอี้อยู่ที่บ้านอีกหลัง ห่างออกไป 2-3 ฟุตหรือไม่ถึง 1 กิโลเมตร แต่น้ำที่ไหลบ่าแยกปู่กับหลานสาวออกจากกัน ทั้งสองตะโกนเรียกโคลอี้ และบอกให้หลานสาวอยู่ภายในบ้านจนกว่าจะมีคนมาช่วย แต่เนื่องจากสาย 911 ไม่ว่าง และบริการโทรศัพท์ใช้การได้เพียงเล็กน้อย ไม่มีใครรับสายของโคลอี้เลย โคลอี้จึงรู้ว่า ตนต้องออกไปจากบ้านเพื่อเอาชีวิตรอด
“แผนขั้นต่อไปของฉัน คือเราจำเป็นต้องว่ายน้ำไปที่บ้านลุง ซึ่งคนที่เหลืออื่นๆในครอบครัวใช้เป็นที่หลบภัย ฉันจับเจ้าแซนดี้ลงน้ำชั่วครู่เพื่อทดลองว่ามันว่ายน้ำเป็นหรือไม่ แต่มันว่ายไม่เป็น ฉันจึงช้อนตัวมันขึ้นมาและกลับเข้าไปข้างในบ้าน มือแหวกน้ำลึกระดับเอวเพื่อที่จะพยายามหาของที่สามารถช่วยให้เจ้าแซนดี้ลอยตัวได้ แล้วจับมันวางบน” โคลอี้กล่าว
หลังจากทดลองกับเฟอร์นิเจอร์หลายชิ้น โคลอี้วางแซนดี้ลงในลิ้นชักพลาสติกที่ได้มาจากตู้เสื้อผ้าตน ทำให้สุนัขตัวแห้ง และจากนั้นวางลิ้นชักลงบนหมอนอิงโซฟาเพื่อทำให้สุนัขลอยน้ำ
“ในที่สุด ฉันมีแผนที่ฉันเชื่อว่า อาจจะได้ผล” โคลอี้กล่าวและว่า “ฉันรู้ถึงอันตรายของการพยายามที่จะว่ายในน้ำที่ทั้งลึกและกำลังเคลื่อนไหว แต่ฉันรู้สึกว่า ฉันไม่มีทางเลือกอื่น”
โคลอี้ว่ายในน้ำเย็น ดันหมอนอิงของแซนดี้ไปด้านหน้าตน จนกระทั่งถึงหลังคาของอาคารเก็บของที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งหลังคาเป็นเพียงส่วนเดียวที่ยังไม่จมน้ำ
จากนั้นทั้งโคลอี้และแซนดี้นั่งอยู่บนหลังคากว่า 5 ชั่วโมงก่อนที่ลูกพี่ลูกน้องของโคลอี้สามารถช่วยโคลอี้และสุนัขออกมาได้ โดยนำทั้งสองลงเรือคายัค โดยระหว่างรอความช่วยเหลือ ใกล้กันที่บ้านลุง สถานที่หลบภัยของครอบครัวโคลอี้ บริเวณชั้น 2 ของบ้าน ครอบครัวของโคลอี้คอยระแวดระวังและพูดคุยกับโคลอี้ ขณะที่โคลอี้รอความช่วยเหลือ
โคลอี้กล่าวว่า เมื่อโคลอี้ถึงบ้านของย่า ย่ากลั้นความรู้สึกไว้ไม่อยู่ หลังจากโล่งอกที่ได้รู้ว่าเจ้าแซนดี้และฉันรอดจากน้ำท่วม
“ฉันส่งกำลังใจไปยังคนอื่นๆที่สูญเสียและทนทุกข์อย่างมาก มากกว่าฉันในเหตุน้ำท่วมที่เลวร้ายนี้” โคลอี้กล่าว
……………