นิการากัว หรือ สาธารณรัฐนิการากัว เป็นประเทศที่มีพื้นที่มากที่สุดในอเมริกากลาง แต่มีความหนาแน่นของประชากรน้อยที่สุด มีอาณาเขตทางเหนือจรดประเทศฮอนดูรัส ทางใต้จรดประเทศคอสตาริกา ชายฝั่งตะวันตกจรดมหาสมุทรแปซิฟิก ส่วนชายฝั่งตะวันออกจรดทะเลแคริบเบียน ชื่อของประเทศมาจากการสนธิระหว่างคำว่า “นีการาโอ” (Nicarao) เป็นชื่อชนเผ่าพื้นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดขณะที่ชาวสเปนมาถึง กับคำว่า “อะกวา” (Agua) ซึ่งเป็นคำในภาษาสเปน แปลว่าน้ำ
ประเทศนิการากัว แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 15 จังหวัด (departamentos) กับ 2 เขตปกครองตนเอง มีรายละเอียด ดังนี้
- จังหวัดโบอาโก (โบอาโก)
- จังหวัดการาโซ (ฮิโนเตเป)
- จังหวัดชินันเดกา (ชินันเดกา)
- จังหวัดชอนตาเลส (ฮุยกัลปา)
- จังหวัดเอสเตลี (เอสเตลี)
- จังหวัดกรานาดา (กรานาดา)
- จังหวัดฮิโนเตกา (ฮิโนเตกา)
- จังหวัดเลออน (เลออน)
- จังหวัดมาดริซ (โซโมโต)
- จังหวัดมานากัว (มานากัว)
- จังหวัดมาซายา (มาซายา)
- จังหวัดมาตากัลปา (มาตากัลปา)
- จังหวัดนูเอบาเซโกเบีย (โอโกตัล)
- จังหวัดริบัส (ริบัส)
- จังหวัดริโอซานฮวน (ซานการ์โลส)
- เขตปกครองตนเองโกสตาการิเบนอร์เต (ปูเอร์โตกาเบซัส)
- เขตปกครองตนเองโกสตาการิเบซูร์ (บลูฟิลส์)
- ระทึก! แผ่นดินไหว กาญจนบุรี บ้านเรือนสั่นสะเทือน ทำประชาชนตื่น
- ผลสำรวจ เงินดิจิทัลวอลเล็ต 1 หมื่นบาท ประชาชน OK หรือไม่?
- มะลาละห์ ยูซัฟซัย คือใคร ? บุคคลที่ แอนโทเนีย โพซิ้ว เลือกที่อยากเป็น
ประเทศนิการากัว หลายคนเรียกว่า “ดินแดนแห่งทะเลสาบและภูเขาไฟ” เนื่องจากประเทศนี้ขึ้นชื่อว่า มีทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกากลาง โดยประชาชนพื้นเมืองที่นั่นเรียกทะเลสาบนี้ว่า “โกซิบอลกา” ซึ่งหมายความว่า “ทะเลหวาน” ทะเลสาบนี้มีเกาะหลายร้อยเกาะและเป็นทะเลสาบน้ำจืดแห่งเดียวที่มีปลาทะเลหลายชนิดอาศัยอยู่ อาทิเช่น ปลาฉลาม ปลากะโทงแทงดาบ หรือ ปลาทาร์พอน เป็นต้น
ทั้งนี้ สาธารณรัฐนิการากัว ยังมีเขตที่อยู่ห่างไกลที่สุดในอเมริกากลาง นั่นก็คือ “ชายฝั่งมอสควิโต” แนวชายฝั่งนี้ทอดยาวไปทางตะวันออกประมาณ 65 กิโลเมตร ไปจนถึงฮอนดูรัสประเทศเพื่อนบ้าน โดย คนมิสคิโท หรือ มอสควิโต เป็นประชาชนชนพื้นเมืองหนึ่งในหลายกลุ่มที่อาศัยอยู่ในนิการากัว ซึ่งมีประวัติอันยาวนานมาตั้งแต่สมัยที่ชาวยุโรปย้ายมาอยู่ที่นี่ในศตวรรษที่ 16 นั่นเอง