ไม่แน่ใจว่าที่บ้านใครทำแบบบ้านเราหรือเปล่า แต่ทุกครั้งที่จะหยิบเห็ดหอมแห้งมาทำอาหาร ก็จะนำมาแช่น้ำสะอาดจนนุ่ม นำเห็ดหอมนิ่มๆ มาหั่นเป็นชิ้นๆ และก่อนจะทำการต้มแกงจืด หรือต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ที่บ้านเรามักนำเอาน้ำที่แช่เห็ดหอมสีน้ำตาลอ่อนๆ มาต้มในหม้อด้วย เพราะอยากให้แกง หรือซุปได้รสชาติของเห็ดหอมมากขึ้น น้ำต้มเห็ดคงยิ่งหอมอร่อย
แต่เรื่องจริงอาจไม่ได้เป็นเช่นนั้น
เห็ดหอมแห้ง แฝงอันตราย?
เห็ดหอมแห้งที่เรามักซื้อมาทาน มีความเป็นไปได้สูงที่จะผ่านกระบวนการต่างๆ ที่ทำให้เห็ดหอมแห้งอยู่นานมากยิ่งขึ้น โดยนำไปชุบสารต่างๆ เช่น กรดเกลือ กำมะถัน โดยอาจจะมาจากน้ำปุ๋ยที่ใช้เพาะเลี้ยงเห็ดด้วยอีกทางหนึ่ง สุดท้ายเห็ดหอมแห้งที่เรานำมารับประทาน อาจมีสารตกค้างอย่าง คาร์บอนไดซัลไฟด์ ที่เป็นสารที่ใช้ในอุตสาหกรรมผลิตเส้นใยเรยอน แผ่นพลาสติกเชโลเฟน ผลิตภัณฑ์ยางพารา แต่ในภาคอุตสาหกรรมอาจลักลอบมาใช้เพื่อกำจัดแมลง เห็ดหอมแห้งที่อาจมีสารดังกล่าว สังเกตได้ง่ายๆ จากการที่เก็บเอาไว้ได้นาน โดยไม่มีแมลงรบกวน
อันตรายของ คาร์บอนไดซัลไฟด์
หากเราได้รับสารคาร์บอนไดซัลไฟด์ ส่วนที่สัมผัสถูกสารนี้อาจมีความระคายเคือง อาจรบกวนการทำงานของระบบประสาท เช่น ทำให้ประสาทตื่นตัวมากเกินไป มึนเมา กระสับกระส่าย แต่หากเป็นการสะสมสารพิษทีละเล็กทีละน้อยเป็นเวลานานๆ อาจจะเป็นพิษเรื้อรัง เจ็บหน้าอก ปวดกล้ามเนื้อ สายตาพร่ามัว ความจำเสื่อม และหากรับปริมาณของสารดังกล่าวมากขึ้นเรื่อยๆ ก็สามารถส่งผลต่อชีวิตได้เช่นกัน
น้ำแช่เห็ดหอม ควรเททิ้ง
เพื่อเป็นการลดสารตกค้างจากเห็ดหอม ไม่ควรนำน้ำแช่เห็ดหอมมาประกอบอาหาร นอกจากนี้การเลือกทานเห็ดหอมจากแหล่งผลิตที่น่าเชื่อถือ หรือเลี่ยงไปทานเห็ดหอมสด แทนเห็ดหอมแห้ง ก็เป็นทางเลือกที่ดี และปลอดภัยต่อสุขภาพเช่นกัน