คำผกา เปิดมุมมองนักจิตวิทยา แม่ควรภูมิใจ ลูก 17 ฝังยาคุม อวดเพื่อนฟรีเซ็กซ์ เหตุเขาไว้ใจเล่าให้เราฟัง แนะนำเขาได้ สู่ประเด็นอื่น เข้าใจลูก
วันที่ 1พ.ย.2565 ข่าวจบ คนไม่จบ! วิเคราะห์เจาะลึก ถึงพริกถึงขิง จากมุมมอง “อั๋น ภูวนาทและ แขก คำผกา” กับ 3 วิพากษ์เผ็ดร้อน 3 ประเด็นฮอต โศกนาฏกรรม อิแทวอน 154 ศพ สังเวยฮาโลวีน พิตบูล อีกแล้ว เลี้ยงกลางคอนโด พุ่งขย้ำเพื่อนบ้าน แม่กลุ้มพาลูก17ฝังยาคุม อวดเพื่อนได้เวลาฟรีเซ็กซ์ โดยพิธีกรคืออั๋น-ภูวนาท คุนผลิน และคำผกา ลักขณา ปันวิชัย สำหรับประเด็นแม่กลุ้มนั้น อ่านข่าว ช่วยแม่ทีต้องทำยังไง พาลูก17ฝังยาคุม ภูมิใจไปบอกเพื่อนจะมีอะไรกับใครก็ได้
คำผกาเผยว่า ขอแชร์ประสบการณ์ที่ดูแลหลานชายอายุ 17 ปี ซึ่งเขาก็เป็นวัยรุ่นเฟี้ยว ทำให้ตนต้องพบนักจิตวิทยาเพื่อในประเด็นผู้ปกครอง ว่าควรคุยกับเขาอย่างไร ซึ่งเขาก็มีคำแนะนำมหัศจรรย์คาดไม่ถึง ตนพบมา 3 ปีแล้ว เลยอยากเล่าให้ฟัง สิ่งแรกในเรื่องนี้คือ แม่ต้องภูมิใจที่ลูกไว้ใจ ซึ่งมันเลิศค่ามาก
เพราะวัยรุ่นจำนวนมากเข้าห้องปิดประตูไม่คุยกับพ่อแม่ แต่กรณีนี้เขาเปิดเผยว่าทำอะไร และมีความเสี่ยงอะไร ชี้ว่าสายสัมพันธ์น้องกับคุณแม่เข้มแข็ง และแม่ได้ช่วยเหลือน้อง ทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว
การที่เด็กคุยกับเพื่อนนั้น ต้องทำใจ ลูกย่อมมีหลายตัวตน คุยกับเราก็เป็นอีกคนหนึ่ง คุยกับเพื่อนก็อีกแบบหนึ่ง ภายใต้การซัพพอร์ตของแม่ เขาอยากอวดเพื่อนว่ามีครอบครัวสนับสนุน เขาอยากบอกว่าโลกใบอื่นมันไม่ได้เป็นแบบที่เพื่อนรู้จัก
เรื่องเดียวที่แม่ต้องเป็นห่วงคือ การฝังยาคุม ไม่ใช่ใบอนุญาตมีเซ็กซ์แบบไม่คิดหน้าคิดหลัง ตั้งครรภ์อาจปลอดภัย แต่การทำร้ายร่างกายหรือทำอื่นๆ ซึ่งน้องควบคุมไม่ได้ ก็ต้องเป็นสิ่งหนึ่งที่แม่เพิ่มเติมให้ลูกสาวได้
“เซ็กซ์มันสนุก แม่เข้าใจ ไม่งั้นคงไม่มีหนูมา แต่มันมีความเสี่ยงอันตรายเรื่องอื่น ก็อย่าให้อิสรภาพอันนี้ ไปทำให้ตัวเองเสี่ยง ตนเชื่อว่าแม่ลูกคู่นี้ น่าจะพัฒนาไปสู่ประเด็นอื่นได้”
คำผกาเผยว่า เรื่องนี้เข้าใจได้ว่า การมีลูกสาว น่ารัก หวีผม ถักเปีย มดไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม วันดีคืนดี มีใครสกปรกมาเป็นแฟนลูก ก็ทำใจลำบาก มันก็นึกถึงหัวอกพ่อแม่ ฉันแต่งตัวให้เธอเป็นเจ้าหญิงดิสนีย์มาหลายสิบปี แล้วไปเที่ยวกับใครที่ไหนไม่รู้ ไม่คู่ควร แน่นอนว่าพ่อแม่ทุกคนก็มีความรู้สึกเป็นหมด และมันไม่ผิด เป็นเรื่องปกติของมนุษย์
สิ่งหนึ่งที่เราต้องบอกตัวเองเสมอคือ มนุษย์ที่น่ารัก เขาไม่ได้เป็นของเราตลอดไป มันเป็นทางเลือกในชีวิตของเขา ไม่ช้าก็เร็ว เราเข้าไปก้าวก่ายไม่ได้ แต่เรามอบความรู้ข้อมูลเท่าทัน ตัวอย่างมากมายให้เขาเห็นรูปแบบชีวิตหลายอย่าง แต่ต้องระวังไม่ไปตัดสินผิดถูก ให้เขามีวุฒิภาวะ ให้เขาเลือกชีวิตที่อยากเป็น เพื่อตัวเขาเองดีที่สุด
เราตามเฝ้าเขาไม่ได้ไปตลอดชีวิต เพราะไม่รู้ใครตายก่อน มอบได้เพียงเครื่องมือดูแลตัวเอง แต่ไม่รับประกันว่าเขาจะใช้ หรือไม่ใช้ อาจจบลงดังที่เราจินตนาการเอาไว้ สิ่งหนึ่งที่ทำได้ คือ ทำใจ
อั๋นเผยว่าการตี ดุด่า ไม่มีผลเลย เขาก็แค่ไม่เล่าให้เราฟัง เรื่องนี้คือลูกพูดความจริงกับแม่ บางคนไม่พูด และทำมา แบบนั้นยิ่งน่ากลัวกว่าได้ คำผกาเผยว่า เรามีเพื่อนวัยเรียนวัยรุ่นอย่างที่สุด เละตุ่มเป๊ะ แต่เขาเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเรา อั๋นชี้ว่าอย่าเพิ่งตัดสินเร็วเกินไป
“พ่อแม่อย่าหยุดให้ความรู้ อย่าหยุดให้เครื่องมือดูแลตัวเองในทุกสถานการณ์ของชีวิต ทุกอย่างทำได้ตั้งแต่เด็ก”
บางครั้งก็ต้องมีกฎที่ไม่บีบบังคับ ให้เขาหนีไปทำที่อื่น เช่นการพาเพื่อนมากินเหล้าที่บ้าน เด็กก็ยังกินไม่ได้ ก็ต้องออกกฎให้ได้แค่เดือนละ 2 ครั้ง สิ่งเดียวที่ไม่ทำให้เด็กชั่ว ก็คือเขารู้ว่ามันทำร้ายคนที่เขารัก ดังนั้นอย่าหยุดรัก การที่เด็กล้ำเส้น เพราะไม่มีใครแคร์ ใครห่วง เขาก็คิดเท่าที่วุฒิภาวะในตอนนั้น
“ถ้าเขารู้ว่ามีคนรักเขา ก็จะรักตัวเอง ดูแลมากขึ้น”
อย่างไรก็ดีเรื่องนี้ มันไม่ได้ตามทฤษฎีทุกอย่าง ถ้าบางคนบอกรักแล้วไม่เห็นดีขึ้น เพราะนักจิตวิทยาก็บอกว่า มันไม่ได้ดีขึ้นในเร็ววัน มันใช้เวลา หรืออาจดีขึ้นแต่เราไม่เห็น ก็เป็นได้ มันก็ต้องหมั่นดูแลลูกหลาน ดูว่าเขาทำอะไรที่ดีมาก พูดแล้วรู้สึกตัวเองเป็นไลฟ์โค้ช
“อยากบอกว่าน้องเขาอาจไม่ได้อวดเพื่อน แค่แชร์อารมณ์ความรู้สึกให้เพื่อนฟัง ซึ่งผู้ใหญ่มองว่าเป็นการอวดก็ได้”
ไม่เพียงเด็กหญิงเท่านั้นที่เราต้องแนะนำ เด็กผู้ชายด้วย เรื่องนี้เราสอนน้อยเกินไป
