จากกรณี 6 ส.ค. 64 วิโรจน์ ลักขณาอดิศร ส.ส.พรรคก้าวไกล ได้เปิดเผยเอกสารนำเสนอ เพื่อตรา พ.ร.ก.จำกัดความรับผิดสำหรับบุคลากรสาธารณสุขในการรักษาพยาบาลผู้ป่วยโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) พ.ศ….

โดยในเอกสารมีใจความหลักคือเสนอให้มีการออกกฎหมาย เพื่อจำกัดความรับผิดของบุคลากรสาธารณสุขและสถานพยาบาลในระดับต่างๆ ที่ทำงานปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับการแก้ไขสถานการณ์การระบาดของโควิด-19 รวมถึงข้อ 7. ว่าด้วย “บุคคล/คณะบุคคลที่ได้รับการแต่งตั้งหรือมอบหมายจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการจัดหาหรือบริหารวัคซีน”

โดยวันที่ 8 ส.ค. 64 วิโรจน์กล่าวในการแถลงข่าวพรรคก้าวไกลประจำสัปดาห์ว่า พรรคก้าวไกลเห็นด้วย หากจำเป็นต้องดำเนินการเพื่อปกป้องการปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ โดยสุจริตไม่มีการเลือกปฏิบัติของบุคลากรทางการแพทย์ และเจ้าหน้าที่สาธารณสุขด่านหน้า ซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่ตามคำสั่ง ก็คงไม่มีใครแย้ง

แต่การที่จะปกป้องบุคคล หรือคณะบุคคลที่มีหน้าที่ในการตัดสินใจเชิงนโยบาย ในการจัดหา และบริหารจัดการวัคซีนด้วย ล้วนทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ ที่กำลังประสบกับทุกข์ภัยอย่างแสนสาหัส เดือดร้อนกันทุกหย่อมหญ้า คับแค้นจนน้ำตาเป็นสายเลือด ไม่พอใจอย่างยิ่ง เพราะหากการที่มีประชาชนตายด้วยโรคระบาดเป็นจำนวนมาก เด็กเล็กๆ หลายคนต้องเป็นกำพร้า เกิดจากการตัดสินใจที่ไม่สอดคล้องกับหลักวิชา หรือผลการศึกษาวิจัยที่ได้รับการเผยแพร่บนวารสารวิชาการทางการแพทย์ระดับนานาชาติไว้แล้ว หรือเล็งเห็นหายนะที่อาจจะเกิดขึ้นได้ล่วงหน้า แต่ก็มิได้ตระเตรียม หรือกระจายความเสี่ยงเอาไว้อย่างที่ควรจะเป็น เบิกจ่ายล่าช้าอย่างที่ไม่ควรจะเป็น

“ดังนั้น บุคคลหรือคณะบุคคลที่มีหน้าที่ในการตัดสินใจเชิงนโยบาย ก็ควรต้องเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ส่วนจะถูกหรือผิด ศาลท่านจะเป็นผู้วินิจฉัยเอง ไม่ควรที่จะออกกฎหมายนิรโทษกรรมให้กับตนเองล่วงหน้า เยี่ยงคณะรัฐประหารเช่นนี้” วิโรจน์ กล่าว