แม่พาลูกชายวัย 6 ขวบมาปล่อยทิ้งวัดเงียบๆ อ่านจดหมายยิ่งเวทนาเด็ก สามีใหม่ไม่ยอมเลี้ยงลูกชาย เอาแค่ลูกสาวคนเดียว

ในเดือนธันวาคม พ.ศ.2565 ผู้หญิงคนหนึ่งพาลูกชายวัย 6 ขวบ มาทิ้งไว้ที่วัดแห่งหนึ่งในเวียดนาม โดยไม่ได้แจ้งใดๆ กับวัดก่อนเลย เพียงทิ้งจดหมายลายมือหนึ่งฉบับไว้เท่านั้น ซึ่งมีข้อความระบุว่า

“เรียน พระภิกษุ ฉันพบสามีและให้กำเนิดลูก 2 คน (เด็กชาย 1 คน เด็กผู้หญิง 1 คน) แต่ตอนนี้ฉันกำลังจะไปแต่งงานกับสามีใหม่ สามีฉันยอมเลี้ยงแค่ลูกสาว แต่ไม่ยอมเลี้ยงลูกชาย ทุกคืนที่หนาวเหน็บพ่อเลี้ยงจะไล่ลูกเลี้ยงออกไปนอกประตู ไม่ยอมให้นอนในบ้าน ฉันรักลูกชายแต่ก็ไม่กล้าไปช่วยเข้ามา

เมื่อฉันให้กำเนิดลูกคนที่ 3 สภาพเศรษฐกิจยิ่งไม่เอื้ออำนวย ฉันรู้ว่าทางวัดดูแลเด็กกำพร้า คนพิการ คนไร้บ้าน และคนที่อยู่ในภาวะลำบาก… ฉันไม่สามารถทำสูติบัตรให้ลูกได้ จึงขอให้คุณช่วยออกใบรับรองให้กับลูกชายของฉัน เพื่อที่เขาจะได้รู้ว่าตัวเองเกิดวันที่ 15 เมษายน 2559″

ทั้งนี้ ในจดหมายแม่คนนี้ยังแสดงความหวังว่า วัดจะช่วยให้ลูกชายของเธอมีที่อยู่อาศัยและเรียนหนังสือ และเมื่อเธอมีชีวิตที่มั่นคงแล้ว เธอจะกลับมาเยี่ยมลูกชายและวัดแห่งนี้อีกครั้ง

ต่อมา วันที่ 31 มกราคม พ.ศ.2566 ประธานคณะกรรมการประชาชนตำบลน้อยหว่าง อำเภอเยนดุง จังหวัดบั๊กยาง ประเทศเวียดนาม ให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์สตรีเวียดนาม กล่าวว่า ขณะนี้ยังไม่พบญาติสำหรับเด็กชาย ซึ่งแม่ปล่อยทิ้งไว้วัดพร้อมจดหมายว่า “พ่อเลี้ยงไม่ยอมเลี้ยง”

ทางท้องถิ่นได้ออกประกาศตามหาญาติของเด็กชายทางสื่อมวลชน แต่ผ่านไปเดือนกว่าๆ ก็ไม่มีญาติของเด็กชายมารับตัวเขาเลย ดังนั้น เจ้าหน้าที่ได้ดำเนินการลงทะเบียนเด็กชายเป็นคนในชุมชนเรียบร้อยแล้ว และจะส่งเข้าเรียนในโรงเรียนอนุบาลช่วงต้นปีการศึกษา

“เด็กกินและนอนหลับได้อย่างดี ฉันไปหาเขาด้วยตัวเอง ถามชื่อและที่อยู่บ้าน แต่เขาจำอะไรไม่ได้เลย เขายังไม่ได้ไปโรงเรียน ยังไม่มีปฏิสัมพันธ์มากนัก เลยค่อนข้างเขินอายเล็กน้อย” ประธานคณะกรรมการประชาชน กล่าว