เมินลุงตู่! ‘ดี้ นิติพงษ์’ ประกาศชัดรอบนี้เลือก ‘ภูมิใจไทย’ ชมจัดการโควิดได้ดี สโลแกนพูดแล้วทำ ทำได้จริง คนในพรรคไม่มอมแมมโฉ่งฉ่าง

13 เม.ย. 2566 – ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค ศิลปิน-นักแต่งเพลง โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการเลือกตั้ง 2566 ที่กำลังจะมาถึง โดยมีใจความดังนี้

หลายวันมานี่ ฉันขับรถไปมาหลายแห่ง ทั้งกรุงเทพฯและปริมณฑลหลายจังหวัด ได้เห็นโดยไม่ต้องสังเกต ว่าไม่มีต้นไม้หรือเสาไฟใดริมถนนที่เหงาเดียวดาย ล้วนมีคู่รักเป็นป้ายโฆษณาหาเสียงเสียทั้งสิ้น เพียงแต่ว่าคู่รักเสาไฟกับป้ายหาเสียงจะมีเวลาอันสั้นนัก จากนี้เดือนเศษ ๆ เสาไฟฟ้าก็ต้องยืนเดียวดาย ป้ายหาเสียงก็จะจากไปเป็นอะไรสักอย่างตามแต่จะมีประโยชน์

ช่วงนี้ฉันเลยค่อนข้างถือว่าเพลิดเพลินกับป้ายหาเสียงทั่วเมือง แม้ว่าจะเวียนหัว เพราะว่ามันลายตาไปหมด แต่ก็ยินดีที่ทุกคนทุกพรรคเล่นในเกมเดียวกัน สนามเดียวกัน กติกาเดียวกันหมด

เลิกเพ้อเจ้อเรื่องเผด็จการ ประชาธิปไตย อะไรนั่นได้แล้ว…

นึกขึ้นได้ว่า เมื่อครั้งที่แล้วตอบคำถามแรกของเพื่อนที่ถามว่าสนใจอยากได้เป็นนายกฯ คนที่ 30 ถึงเวลานั้นและเวลานี้ ฉันตอบว่า ฉันจับตาไปที่คุณพี่หนู อนุทิน (ชาญวีรกูล) ด้วยเหตุผลและความรู้สึกที่อธิบายไปแล้ว เมื่อสถานะสักเดือนก่อน รักหนูเสียดายตู่ เป็นนายกสองคนเลยได้ไหมวะจ๊ะ แบ่งกัน จะได้ไม่เหนื่อย ฮ่าๆๆๆ

คราวนี้จะตอบคำถามว่า ชอบพรรคไหนก็แหง เหตุผลหนึ่งที่จับตาอนุทินก็คือ พรรคภูมิใจไทย

ในบรรดาพรรคการเมืองในเมืองไทยหรือทั่วโลกนั้น จะหาที่เนื้อผ้าขาวสะอาดเหมือนเสื้อนักเรียนที่แขวนอยู่ในร้านสมใจนึกบางลำภูนั้นมิได้ การเมืองมันมีโคลนเป็นวัตถุดิบหลักเสมอ จึงทุกพรรคการเมืองนักการเมือง ต้องเป็นสีขาวสีเทาสีหม่นแตกต่างกันไปถึงเกือบดำ ทั้งมอมแมมเพราะถูกเข้าขว้างโคลนใส่ และเพราะขว้างเขาแล้วกระเด็นใส่ตัวเอง

พรรคการเมืองใหม่ ๆ หลายพรรค ขนาดยังไม่เปิดแถลงข่าว ก็สีเทาหนักมาตั้งแต่ต้น ทำไมภูมิใจไทยฉันรู้สึกว่าเออ คนพรรคนี้ไม่ค่อยเสียกริยา เป็นฝ่ายบริหารมาก็เห็นผลงานชัด โดยเฉพาะสาธารณสุข ซึ่งได้รับชัยชนะจากการสู้โควิด สถานการณ์นี้มาส่งคะแนนให้ภูมิใจไทยมาก “พูดแล้วทำ” เป็นสโลแกนที่ไม่ได้อวดเกินจริง แล้วเรื่องราวผู้คนภายในพรรคก็ไม่มอมแมมหรือโฉ่งฉ่างเหมือนพรรคอื่น ๆ เอาว่าพอคบได้

เรื่องกัญชา เป็นเหรียญสองด้าน เลือกหน้าไหนก็มีคนชอบคนชัง แต่วิธีที่จะทำให้ได้ประโยชน์แต่ควบคุมได้นั้นมีอยู่ และควรจะช่วยกันหาวิธีควบคุมให้ชัดเจนมากกว่า คล้ายกับเรื่องว่าพ่อแม่ควรจะยื่นถุงยางอนามัยให้ลูกชายพกไปเที่ยวลอยกระทง หรือจะตะคอกห้ามมัน จนกระทั่งมันไปทำผู้หญิงท้อง

บางพรรคจะแจกเงินติ๊กต่อกหมื่นบาท โดนถล่มสิบทิศ
บางพรรคยังมีเป้าหมายคือเกลียดเจ้า เกลียดทหาร เกลียดอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ตัวเอง
บางพรรคก็ชอบแหละ แต่เฮ้อ คนมอมแมมก็ยังอยู่หลายคน
บางพรรคใหม่ก็มีแม่เหล็กใหญ่มาก แต่เห็นแล้วเริ่มสงสารแม่เหล็กที่ดูเหนื่อยมาก
บางพรรคเก่าแก่ก็ท่องแต่ว่าตัวเองเก่าแก่เก่าแก่ ฯลฯ

เอาเป็นว่าคำตอบฉันตอนนี้ ฉันจะเลือกพรรคภูมิใจไทย เบอร์ 7 อ้อ นี่ไม่นับเรื่องพรรคใหญ่มีภูมิใจไทยพรรคเดียวที่ได้เบอร์หลักหน่วย เบอร์ไหนก็เบอร์นั้น