อาลัยคนเหงาที่สุดในโลก บราซิลเผยสมาชิกคนสุดท้ายชนพื้นเมืองสิ้นใจ

อาลัยคนเหงาที่สุดในโลก – วันที่ 29 ส.ค. บีบีซีรายงานว่า สมาชิกคนสุดท้ายของกลุ่มชนพื้นเมืองที่ไม่เคยติดต่อกับโลกภายนอกในประเทศบราซิลเสียชีวิตแล้ว หลังใช้ชีวิตคนเดียวในป่าลึกมานานกว่า 26 ปี รู้จักกันในนามว่า “คนในโพรง” (Man of the Hole)

ชายคนดังกล่าวคาดว่ามีอายุประมาณ 60 ปี ถูกชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ขนานนามให้ว่าคนในโพรงเนื่องจากมักขุดโพรงลึกเพื่อใช้อาศัยและทำกับดักสัตว์ไว้เป็นอาหารในป่าดงดิบเขตทานารู รัฐรอนโดเนีย ซึ่งเป็นเขตอนุรักษ์ชนพื้นเมืองที่ไม่ติดต่อกับโลกภายนอกหลายกลุ่ม

เจ้าหน้าที่พบร่างชายคนดังกล่าวที่กระท่อมฟางซึ่งชายผู้นี้สร้างขึ้นไว้กลางป่าตั้งแต่ 23 ส.ค. โดยไม่พบร่องรอยการต่อสู้จึงคาดว่าเสียชีวิตจากสาเหตุทางธรรมชาติ แต่ทางเจ้าหน้าที่จะนำร่างของชายผู้นี้ไปชันสูตรเพื่อยืนยันอีกครั้ง

รายงานระบุว่า คนในโพรง หรือที่สื่อบางสำนักตั้งชื่อให้ว่า “คนเหงาที่สุดในโลก” เป็นสมาชิกคนสุดท้ายกลุ่มชนพื้นเมืองกลุ่มนี้ โดยสมาชิกทั้งหมด 6 รายนั้นถูกสังหารจนหมดในปี 2538

เจ้าหน้าที่คาดว่าการสังหารสมาชิกชนพื้นเมืองของผู้เสียชีวิตนั้นเริ่มมาตั้งแต่ช่วงปี 2513 เป็นยุคที่ชาวบราซิลแผ้วถางป่าเพื่อขยายที่ดินในการทำเกษตรกรรม

ปัจจุบัน บรรดากลุ่มชนพื้นเมืองในบราซิลนั้นได้รับการคุ้มครองแล้วตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญรับรองสิทธิการครอบครองผืนดินในเขตที่อยู่อาศัยของแต่ละกลุ่มและได้รับการดูแลคุ้มครองโดยสำนักงานกิจการชนพื้นเมืองหรือฟูไน

ข้อมูลจากฟูไน ระบุว่า ชายผู้นี้ไม่ที่ทราบชื่อแต่อยู่ภายใต้การสังเกตการณ์ของเจ้าหน้าที่มาตั้งแต่ปี 2539 โดยในปี 2561 เจ้าหน้าที่สามารถถ่ายคลิปชายผู้นี้ไว้ได้ในป่าดิบขณะปีนต้นไม้และตัดต้นไม้ด้วยอุปกรณ์ที่คาดว่าประดิษฐ์ขึ้นเอง มีลักษณะคล้ายขวาน

ต่อมาเจ้าหน้าที่ไม่เคยพบเห็นชายคนนี้อีก พบเพียงกระท่อมฟางและโพรงลึกหลายแห่ง โดยบางแห่งนั้นมีไม้แหลมอยู่ภายใน คาดว่าใช้เพื่อดักจับสัตว์ป่าไว้เป็นอาหาร

ส่วนโพรงลึกอื่นๆ นั้นคาดไว้ใช้เป็นที่อยู่อาศัยและหลบซ่อนตัวจากมนุษย์ต่างถิ่น นอกจากนี้ การสำรวจกระท่อมฟางของชายที่เสียชีวิตยังพบว่า ปลูกมะละกอและกล้วยเอาไว้ด้วย

ทั้งนี้ บราซิลมีกลุ่มชนพื้นเมืองอยู่ราว 240 กลุ่ม บางส่วนเป็นกลุ่มที่ไม่เคยติดต่อกับโลกภายนอก และส่วนใหญ่กำลังตกอยู่ในอันตรายจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของขบวนการลักลอบทำเหมืองแร่ ตัดไม้เถื่อน และชาวนาบางส่วนที่ขยายที่ดินทำกินเข้าไปในเขตที่อยู่อาศัยของกลุ่มคนเหล่านี้ สร้างความไม่พอใจให้กับบรรดาองค์กรนานาชาติที่พยายามพิทักษ์สิทธิของชนพื้นเมือง