“ทำไมคุณไม่บีบคอฉันให้ตายตั้งแต่วันที่ฉันเกิด? ทำไมถึงให้ฉันเกิดมา?” หญิงสาวตะโกนถามพ่อแม่แท้ ๆ ของเธอด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด
ไม่นานมานี้ มีเรื่องราว สะเทือนใจของหญิงสาวในเมืองซ่างชิว มณฑลเหอหนาน ประเทศจีน ที่ได้พบกับพ่อแม่แท้ ๆ ของเธออีกครั้งหลังจากแยกจากกันนานถึง 37 ปี หลายคนคาดหวังว่านี่จะเป็นวันที่ครอบครัวกลับมามีความสุข แต่ความจริงแล้วการกลับมาพบกันครั้งนี้ไม่ได้เต็มไปด้วยความยินดี เพราะการแสดงออกของหญิงสาวที่ยืนยันว่าเธอไม่ต้องการให้พ่อแม่แท้ ๆ รับเธอกลับไปหรือรบกวนชีวิตของเธอ
การกลับมาพบกันที่เต็มไปด้วยความขมขื่น
เหตุการณ์เริ่มต้นขึ้นเมื่อมีลูกค้ามาซื้อแกะที่ร้านของนางสาวจาง แต่กลับลืมถุงเงินที่มีเงินสด 100,000 หยวน (ประมาณ 4.7 แสนบาท) ไว้ เมื่อนางสาวจางเห็นเงิน เธอรีบติดต่อเจ้าของเงินและนัดพบเพื่อคืนเงินให้ ในการพบกันครั้งนี้ เธอถึงกับตกใจเมื่อพบว่าลูกค้าคือพ่อแม่แท้ ๆ และญาติของเธอ พวกเขาตั้งใจทิ้งเงินไว้เพื่อแสดงความเสียใจและยืนยันว่าเงินนี้เป็นของขวัญส่วนตัวที่ไม่ต้องคืน
เมื่อทราบความจริง นางสาวจางร้องไห้และระบายความในใจที่เก็บไว้ตลอด 37 ปี พร้อมทั้งคุกเข่าคำนับแม่แท้ ๆ สามครั้งเพื่อแสดงความขอบคุณที่ให้กำเนิดเธอ แต่เธอก็พูดอย่างหนักแน่นว่าเธอไม่สามารถยอมรับพวกเขากลับมาในชีวิตได้
เธอตะโกนถามพ่อแม่ว่า “ฉันก็เป็นแม่เหมือนกัน ทุกวันนี้แม้ฉันจะยากจนแค่ไหน ฉันก็ไม่ยอมทิ้งลูกของฉัน คุณรู้ไหมว่าฉันต้องเจออะไรบ้างตลอดหลายปีนี้? ทำไมคุณไม่ฆ่าฉันให้ตายตั้งแต่แรก ทำไมต้องให้ฉันเกิดมา?”
เหตุผลที่เธอปฏิเสธ
ในบทสัมภาษณ์ นางสาวจางอธิบายว่า พ่อแม่แท้ ๆ ของเธอหวังอยากมีลูกชาย เธอเป็นลูกสาวคนที่ห้าในครอบครัว พ่อแม่จึงยกเธอให้คนอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงการฝ่าฝืนนโยบายในสมัยนั้น หลังจากถูกยกให้ไป เธอต้องย้ายไปอยู่กับครอบครัวต่าง ๆ จนกระทั่งปี 1987 เธอได้รับการเลี้ยงดูจากพ่อแม่บุญธรรม
โชคไม่ดีนัก เมื่อเธออายุ 9 ขวบ แม่บุญธรรมเสียชีวิต ตามมาด้วยพ่อบุญธรรมและพี่ชายบุญธรรม เธอต้องดิ้นรนต่อสู้ชีวิตโดยมีพี่สาวและพี่เขยบุญธรรมที่ช่วยเหลือเธอจนสำเร็จการศึกษา แม้ว่าพวกเขาจะมีความยากลำบากของตัวเอง
หลังเรียนจบ เธอและสามีตัดสินใจกลับบ้านเกิดและเริ่มต้นธุรกิจเลี้ยงแกะ ชีวิตที่มั่นคงของเธอกำลังเริ่มต้นใหม่ แต่พ่อแม่แท้ ๆ กลับมาตามหาเธอ
เรื่องนี้ทำให้เกิดการถกเถียงในสังคมออนไลน์ หลายคนเห็นใจและเข้าใจเธอ เช่น:
- “ฉันเข้าใจเธอ การที่ถูกทอดทิ้งตอนเด็กเป็นบาดแผลที่ยากจะลบเลือน”
- “พ่อแม่แท้ ๆ ของเธออยากขอโทษและชดเชยในช่วงบั้นปลายชีวิต เธอควรให้อภัยพวกเขาเพื่อปลดปล่อยตัวเอง”
- “แม้ไม่ได้เลี้ยงดู แต่พวกเขาก็มีบุญคุณที่ให้กำเนิดเธอ เธออาจจะเสียใจถ้าปฏิเสธพวกเขาในตอนนี้”