บวชเป็นพระแล้วท่องเที่ยวได้ไหม แค่คนธรรมดาในเครื่องแบบเที่ยวไม่ได้เลยหรือ คำถามคาใจหลายคน หลังกรณีพระสงฆ์ตะลุยเที่ยวฉ่ำเดินทางท่องเที่ยวอย่างสนุกสนานพร้อมอัพลงโซเชี่ยลจนเกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก หลายเกิดข้อสงสัยว่า จริง ๆ แล้ว บวชพระแล้ว เดินทางไม่ได้เลยหรือ เป็นพระสงฆ์แล้ว ญาติโยมจะพาท่องเที่ยวได้ไหม หรือเป็นพระแล้วต้องอยูแต่ในวัดหรือเปล่า คำตอบนั้นว่าด้วยข้อจำกัดซึ่งกำหนดในธรรมวินัย Sanook Traval ประมวลความว่าให้ได้เข้าใจกัน
พระสงฆ์ท่องเที่ยวเหมือนคนทั่วไปได้ไหม
การบวชเป็นพุทธศาสนิกชนคือการสละทางโลกเพื่อมุ่งสู่ทางธรรม ผู้ที่บวชเป็นพระจะต้องปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ซึ่งรวมถึงการเว้นจากการทำกิจที่เป็นการบันเทิงหรือความเพลิดเพลิน เช่น การเที่ยวชมสถานที่ท่องเที่ยว การดูหนัง การฟังเพลง เป็นต้น
หากพระสงฆ์ไปท่องเที่ยวเหมือนคนทั่วไป ก็อาจทำให้ขาดจากความตั้งใจในการบวชได้ ปฏิเสธไม่ได้ว่าจะทำให้ชาวพุทธเข้าใจผิดว่าพระสงฆ์ยังยึดติดกับโลกียะ ส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์ของพระพุทธศาสนา ซึ่งยกให้พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญในพระพุทธศาสนา ผู้ประพฤติปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
พระสงฆ์เดินทางไปไหนได้บ้าง
พระธรรมวินัยกำหนดเรื่องการเดินทางของพระสงฆ์ไว้ว่า พระสงฆ์สามารถเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ได้ แต่ต้องอยู่ในขอบเขตของพระธรรมวินัย หมายถึง พระสงฆ์ต้องเดินทางไปเพื่อวัตถุประสงค์ที่ถูกต้อง เช่น การไปปฏิบัติธรรม การไปจาริกแสวงบุญ การไปเผยแพร่พระพุทธศาสนา และไม่ควรเดินทางไปเพื่อวัตถุประสงค์ที่ไม่เหมาะสม เช่น การไปท่องเที่ยว การไปหาความสนุกสนาน
พระสงฆ์ไม่ควรเดินทางไปในฤดูฝน อันเป็นช่วงเข้าพรรษา เว้นแต่มีเหตุจำเป็น เช่น ไปพยาบาลภิกษุ หรือบิดามารดาที่เจ็บป่วย ไประงับไม่ให้ภิกษุสึก ไปเพื่อธุระของสงฆ์ หรือมีกิจนิมนต์ไปฉลองศรัทธาในการบำเพ็ญกุศล เป็นต้น
กรณีที่พระสงฆ์ที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศ กำหนดไว้ว่าต้องบวชแล้วไม่ต่ำกว่า 5 พรรษาพ้นเว้นแต่กรณีที่ไปราชการหรือกิจของคณะสงฆ์ มีความรู้พระธรรมวินัยพอรักษาตัวได้ และเป็นปกตัตตะและมีความประพฤติเรียบร้อยดีงาม
หากพระสงฆ์จำเป็นต้องเดินทาง
เมื่อพระสงฆ์เดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ควรเดินทางอย่างสงบ เรียบร้อย ไม่ประพฤติตนอึกทึก ครึกครื้น และควรพักในสถานที่อันสมควรแก่สมณวิสัย เช่น วัด อาราม เป็นต้น ไม่ควรพักในสถานที่ที่ไม่เหมาะสม เช่น บ้านเรือนของบุคคลทั่วไป
สำหรับกรณีของพระสงฆ์ที่ไปศึกษาหรือปฏิบัติธรรมในต่างประเทศนั้น มหาเถรสมาคมได้กำหนดระเบียบปฏิบัติไว้ว่า พระสงฆ์ไม่ควรเดินทางไปต่างประเทศโดยพลการ พระสงฆ์ที่ไปศึกษาหรือปฏิบัติธรรมในต่างประเทศ ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าคณะผู้ปกครอง ให้ทราบถึงสถานที่ที่จะไป ระยะเวลาที่จะไป และวัตถุประสงค์ในการไป ต้องปฏิบัติตามกฎหมายและวัฒนธรรมของประเทศที่ไป ต้องรักษาชื่อเสียงของพระพุทธศาสนา
ญาติโยมพาพระสงฆ์ไปเที่ยว บาปไหม
พระสงฆ์ผู้ปฏิบัติตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด สามารถเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ได้ เช่น การไปปฏิบัติธรรม การไปจาริกแสวงบุญ หรือไปเผยแพร่พระพุทธศาสนา ญาติโยมผู้สนับสนุนพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบในการเดินทางเพื่อทางธรรมนับว่าได้บุญมาก
ส่วนญาติโยมที่นำพาพระสงฆ์ไปยังสถานที่ที่ขัดต่อธรรมวินัย ก็ได้ชื่อว่าวางตนเป็นอุปสรรค ขัดขวางการเจริญธรรมของพระสงฆ์ด้วยเช่นกัน
ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า พระสงฆ์เดินทางได้ แต่ท่องเที่ยวเหมือนคนทั่วไปไม่ได้ ไม่เพียงขัดต่อธรรมวินัยของพระสงฆ์ ยังกระทบต่อสังคมส่วนรวมทั้งหลักความเชื่อของชาวพุทธ รวมถึงบุคคลทั่วไปที่ได้พบเห็นในสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ อีกด้วย
